Του Γιώργου Παναγόπουλου

Η κατάσταση στην οικονομία βρίσκεται σε οριακό σημείο αλλά η πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού εξακολουθεί να βρίσκεται... στον κόσμο της. Βασικός γνώμονας των περισσότερων είναι η πλειοδοσία σε παροχές και... λαϊκό ενδιαφέρον. Οι «λύσεις» που προτείνουν φυσικά είναι πάντα οι ευκολότερες κι αυτές που δεν θίγουν καμία δομή, κανένα συμφέρον μικρό ή μεγάλο. Για τα πάντα εννοείται ότι φταίνε κάποιοι άλλοι - οι ίδιοι ποτέ! Αυτοί κρατούν απλώς το μαγικό ραβδί, με το οποίο μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα χωρίς να υπάρξει κανένα παράπονο και καμία διαμαρτυρία, χωρίς να θιγεί κανένα κεκτημένο. Αλλωστε σ' αυτή τη χώρα όλα πριν από την τρόικα ήταν αγγελικά πλασμένα και λειτουργούσαν ρολόι. Μας έλειπαν βέβαια κάθε χρόνο μερικά δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά... οι ωραίοι έχουν χρέη - κι εμείς είναι γνωστό ότι είμαστε οι ομορφότεροι, οι εξυπνότεροι και προπάντων μετριόφρονες. Ποια παραγωγή και ποια παραγωγικότητα; Το βασικό μας προϊόν είναι ο αέρας ο κοπανιστός που πουλάμε ο ένας στον άλλο.

Τα περισσότερα από αυτά που ζούμε είναι αποτέλεσμα της στρεβλής εικόνας που έχουμε. Οταν θεωρείς ότι το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον σου για να σου πάρει τα πετρέλαια -που ενδέχεται να έχεις- τότε με ευκολία πιστεύεις κι ότι υπάρχει κάπου μια ξεχασμένη μετοχή μιας ανύπαρκτης τράπεζας που έχει αμύθητη αξία και την οποία... αν την πουλήσουμε ξεχρεώνουμε! Οταν πιστεύεις ότι πίσω απ' οτιδήποτε κρύβεται κάτι άλλο και στα πάντα παίζει μια συνωμοσία, εύκολα καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι «μας ψεκάζουν»! Με την ίδια ευκολία διακινούνται ιστορίες για λίστες και καταλόγους που κρύβουν μυστικά και κυρίως λεφτά που, αν τα εισπράτταμε, θα είχαμε λύσει όλα μας τα προβλήματα. Ολα αυτά είναι γιατί έχουμε εκπαιδευτεί να μη βλέπουμε και να μην αντιμετωπίζουμε το προφανές, αλλά να ψάχνουμε πάντα για το απίθανο κι αυτό που… κρύβεται από πίσω.

Η αλήθεια είναι ότι το προφανές, αυτό δηλαδή που πρέπει να κάνουμε, προϋποθέτει κόπο και προσπάθεια. Δεν είναι εύκολο και δεν χαρίζεται. Οι πολίτες έχουν όμως εκπαιδευτεί χρόνια τώρα με βάση την αρχή «στην Ελλάδα όλα γίνονται αν έχεις τη σωστή άκρη». Η σωστή «άκρη» ήταν και εξακολουθεί να είναι η πηγή του κακού από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Αυτή είναι λοιπόν η άκρη του νήματος για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Αυτή είναι η άκρη που πρέπει να πιάσουμε για να ανατρέψουμε όλα αυτά που μας πληγώνουν και μας φτωχαίνουν σε όλα τα επίπεδα.

Τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν τις περασμένες ημέρες με την υποτιθέμενη λίστα φοροφυγάδων που είχε ο Κουσελάς είναι αποτέλεσμα της συνωμοσιολογικής προσέγγισης της πολιτικής. Από την αρχή ήταν φανερό ότι ο Κουσελάς δεν διέθετε καμία μυστική λίστα, αλλά αυτή των φυσικών προσώπων που χρωστούν στην Εφορία - η οποία είναι αντίστοιχη με αυτή των εταιρειών, που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα. Η λίστα αυτή των ονομάτων έχει μπλοκαριστεί στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κάτι το οποίο ήταν γνωστό και είχε ανακοινωθεί από την ημέρα που δόθηκε στη δημοσιότητα ο κατάλογος με τις εταιρείες που χρωστούν στο Δημόσιο. Το προφανές, για μια ακόμα φορά, όλοι κάνουν ότι δεν το βλέπουν προκειμένου να αναπτυχθούν οι προσφιλείς θεωρίες συνωμοσίας. Ο ένας μέσα από το κούνημα της φοβερής και τρομερής λίστα θέλει να μας πει ότι έκανε καταπληκτική δουλειά - δηλαδή μια εκτύπωση από το μηχανογραφικό του υπουργείου Οικονομικών. Πέρα όμως από την κοπιώδη εκτύπωση ο «ποιητής» φτιάχνει και μια θεωρία συνωμοσίας, ότι δηλαδή επειδή κάποιοι δεν ήθελαν να αποκαλυφθούν τα φοβερά και τρομερά ονόματα που υπήρχαν σε αυτή συνέβαλαν στην αντικατάστασή του! Τον βολικό μικροπολιτικό μύθο τον βουτάνε τα παπαγαλάκια της ανοησίας και του λαϊκισμού κι αρχίζουν τα «φέρτε πίσω τα κλεμμένα», «να πληρώσει η πλουτοκρατία», «που είναι η λίστα οέο» κι άλλα πανέξυπνα, γλαφυρά και... αγωνιστικά. Γιατί, θα μου πείτε, να μην το φάνε αυτό οι πολίτες; Εδώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι τον Καραμανλή τον «έφαγαν» οι Αμερικάνοι γιατί πήγε να φτιάξει αγωγούς με τους Ρώσους. Γι' αυτό κι εκείνος δεν σπάει τη σιωπή του, από φόβο μην τον... ραντίσουν οι εξωγήινοι!

Το προφανές και στην περίπτωση της λίστας των οφειλετών κανένας δεν το κοιτάζει. Δεν βλέπει κανείς δηλαδή ότι ο υφυπουργός για τα έσοδα, που σε 6 μήνες είχε πέσει έξω 3 δισ. ευρώ από το στόχο -κάτι που αποτελεί τον ορισμό της αποτυχίας- έχει κάθε λόγο να πάει τη συζήτηση αλλού. Κατά τα λοιπά η λίστα αυτή και καμία λίστα δεν φέρνει λεφτά, απλώς παράγει επικοινωνία. Η δημοσιοποίηση της λίστας οφειλετών του Δημοσίου έχει περισσότερο χαρακτήρα διαπόμπευσης και έμμεσης απόδοσης δικαιοσύνης. Αλλωστε όπως έδειξε η πρώτη -και μεγαλύτερη- λίστα των εταιρειών οφειλετών, το Δημόσιο μάλλον θα εισπράξει ψίχουλα. Ως εκ τούτου η δημοσιοποίηση της λίστας των φυσικών προσώπων θα έχει περισσότερο παιδαγωγικό χαρακτήρα και κυρίως θα αποτελεί μια ηθική ικανοποίηση για αυτούς που χρόνια τώρα πληρώνουν - γι' αυτό και πρέπει να δημοσιοποιηθεί. Αυτή είναι και η ουσία. Ολα τα υπόλοιπα ανήκουν στη σφαίρα της θεωρίας... «μας ψεκάζουν».

Η ιστορία με τη λίστα απέδειξε απλώς ότι έχουμε ένα πολιτικό προσωπικό που την κρίσιμη αυτή ώρα για τη χώρα, αντί να ανασκουμπωθεί και να δώσει την τελική μάχη για τη σωτηρία, την ανασυγκρότηση και των εκσυγχρονισμό της, ασχολείται με το πώς θα διασωθεί ο... εαυτός του και πώς θα παίξει ρόλο την επόμενη ημέρα. Την όποια επόμενη ημέρα. Ακόμα κι αν αυτή είναι πάνω σε συντρίμμια. Είναι καιρός όμως να αντιληφθούν όλοι ότι στην επόμενη ημέρα θα έχουν θέση μόνο όσοι σήμερα συμβάλλουν με θετικό τρόπο στη διαμόρφωσή της. Αν συμβεί το μοιραίο, μέλλον δεν θα έχει κανένας τους και κανένας μας. Σε κάθε περίπτωση, η λίστα Κουσελά δεν είναι του... Σίντλερ.

Υ.Γ. «Πρέπει επιτέλους σε αυτό τον τόπο αυτά τα υπολείμματα τα ακροδεξιά που υπάρχουν στην ηγεσία της Εκκλησίας, να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να πολιτεύονται. Αν θέλουν να πολιτεύονται, να βγάλουν το ράσο και να κατέβουν στο λαό να ζητήσουν ψήφο. Να κάνουν και κόμμα, να κάνουν ό,τι θέλουν». Αυτό τόνισε προχθές ο κ. Σηφουνάκης, σχολιάζοντας τις παρεμβάσεις διαφόρων ιερωμένων οι οποίοι παριστάνουν τους Τσε Γκεβάρα. Το θέμα όμως είναι ότι ο συγκεκριμένος υπουργός είναι απελπιστικά μόνος του, μιας και την ίδια ώρα η κυβέρνηση για ακατανόητο λόγο εξαιρούσε από την εφεδρεία τους ιερείς. Φαίνεται πως χωρίς εκπαιδευτικούς αυτό το κράτος μπορεί να λειτουργήσει, χωρίς παπάδες όμως όχι. Μάλλον γιατί φοβάται μη μείνει... άταφο!

panagopg@gmail.com