Ο θεσμός της Περιφέρειας έχει υποστεί το τελευταίο διάστημα πρωτοφανή απαξίωση. Ο Σαμαράς, ο Βορίδης και ο Νίκας «ξέχασαν» να καλέσουν τον περιφερειάρχη Πελοποννήσου στα εγκαίνια του περιφερειακού της Καλαμάτας. Ο Βορίδης τον αγνόησε και στο θέμα της αποκατάστασης του δρόμου στο Δερβένι, ενώ ο Νίκας απειλεί με προσφυγή στον Ράιχενμπαχ για τα σκουπίδια επιρρίπτοντας εμμέσως πλην σαφώς ευθύνες στην Περιφέρεια. Ο θεσμός της Περιφέρειας και ο περιφερειάρχης είναι φανερό ότι υποτιμούνται και απαξιώνονται από τις πρακτικές συγκεκριμένων πολιτικών παραγόντων. Ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας για τον Τατούλη και τη λειτουργία του, η συγκεκριμένη πολιτική συμπεριφορά αποτελεί σοβαρό πολιτικό θέμα γιατί αναιρεί το ρόλο ενός σημαντικού θεσμού, αυτού της περιφερειακής αυτοδιοίκησης.

Η απαξίωση προσώπων και θεσμών οι οποίοι δεν είναι αρεστοί ή πρόθυμοι κλακαδόροι, από πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, πηγαίνουν πολλά χρόνια πίσω την αυτοδιοίκηση. Ο σεβασμός κάθε τοπικού άρχοντα, είτε αυτός είναι δήμαρχος είτε παλιότερα νομάρχης είτε τώρα περιφερειάρχης, αποτελούσε κατάκτηση πολιτικού πολιτισμού. Στην εποχή της ισοπέδωσης των πάντων όμως, θεωρείται περίπου αυτονόητο ο καθένας να πραγματοποιεί όποια εκδήλωση θέλει καλώντας ή αγνοώντας όποιον επιθυμεί. Η πρακτική αυτή δεν στρέφεται τελικώς κατά προσώπων, αλλά κατά των πολιτών που επέλεξαν να τους εκπροσωπούν τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Η κάθε εξουσία οφείλει σεβασμό στους θεσμικούς παράγοντες, όχι τόσο ως πρόσωπα, αλλά ως δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού. Η περιφρόνηση και η έμπρακτη υποτίμηση βασικών εννοιών της αστικής δημοκρατίας αποτελεί εκτροπή. Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι γοητεύονται από τη λογική του "κάνω ό,τι θέλω" και αυτό οδηγεί σε επικίνδυνους δρόμους - οι οποίοι, στις παρούσες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πού μπορούν να οδηγήσουν.

Ο Τατούλης και η πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου μέχρι στιγμής δεν έχουν αντιδράσει με ξεκάθαρο και ηχηρό τρόπο απέναντι στη συγκεκριμένη επιχείρηση υποβάθμισης του ρόλου τους. Οι διαρροές από το περιβάλλον τους -όπως αυτές καταγράφονται σε φιλικούς διαδικτυακούς τόπους- εκπέμπουν αμήχανη ενόχληση. Η αμηχανία αυτή προέρχεται είτε από κρίση μεγαλείου -δεν γίνεται κατανοητό δηλαδή το μέγεθος της υποβάθμισης- είτε από προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ή ν' απαντηθεί η πρόκληση με κινήσεις παρασκηνίου. Η αντίδραση από την πλευρά της Περιφέρειας και του περιφερειάρχη είναι κατώτερη των περιστάσεων. Ο Τατούλης στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε να «τα κάνει λαμπόγυαλο» και να έχει απόλυτο δίκιο, προτίμησε όμως την εκκωφαντική σιωπή.

Το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα είναι τελικά οι τοπικές ηγεσίες που αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων. Δεν μπορούν δηλαδή να κατακτήσουν και να επιβάλουν το σεβασμό από τις άλλες εξουσίες και να τιμήσουν με αυτό τον τρόπο την εμπιστοσύνη των πολιτών. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ειδικότερα, εδώ και ένα χρόνο η πλειοψηφία κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να υπονομεύσει το ρόλο και την πολιτική ύπαρξή της. Οι διαρκείς καβγάδες με τις μειοψηφίες για δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα, η αναζήτηση εχθρών μέσα από θεωρίες συνωμοσίας και η κραυγαλέα προσπάθεια υποτίμησης άλλων θεσμών, οδηγούν στην απαξίωση του θεσμού της Περιφέρειας και τελικά στην απομάκρυνση των πολιτών από τα δρώμενα.

Ο σεβασμός στην άλλη άποψη και το ρόλο του καθενός είναι τελικά αυτό που προσδίδει κύρος και υπόσταση. Οι άναρθρες κραυγές, η επίδειξη ισχύος και οι διευθετήσεις παρασκηνίου οδηγούν στην απαξίωση και εν τέλει στην ανυποληψία. Η επιβολή σεβασμού μέσω της ισχύος που παρέχει η διαχείριση της εξουσίας είναι πρόσκαιρη - γιατί εκτός όλων των άλλων, όλο και κάποιος ισχυρότερος εξουσιαστής θα βρεθεί για να την αποδομήσει. Οσο λοιπόν είναι ακόμα καιρός ας ξεπεζέψουν ορισμένοι -τόσο στην κεντρική σκηνή όσο και τοπικά- από τα καλάμια της αλαζονείας τους και ας δουν τα πράγματα με ορθολογικό τρόπο. Οι πολίτες έχουν κουραστεί από τις άγονες αντιπαραθέσεις και τους καβγάδες χωρίς νόημα. Η επίδειξη εξουσίας κάθε είδους προκαλεί, και οι καιροί απαιτούν μετριοφροσύνη και σοβαρότητα. Οποιος δεν το καταλαβαίνει, θα το πληρώσει ακριβά στο ταμείο των εκλογών.

Υ.Γ. Δεν γνωρίζουμε αν η εκλογή Βενιζέλου αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ, όπως διατείνονται τα στελέχη του κόμματος στη Μεσσηνία, αλλά είμαστε σίγουροι ότι αν η νέα ηγεσία δεν επιβάλει αλλαγή προτύπου δεν πρόκειται να υπάρξει καμία ευκαιρία. Τα μεγάλα λόγια με υποσχέσεις σε όλους, οι εξυπηρετήσεις συμφερόντων, οι διευθετήσεις παρασκηνίου και οι ατελείωτες αθροίσεις προσωπικών στρατηγικών έχουν οδηγήσει στην οικονομική και πολιτική χρεοκοπία. Οι πολίτες περιμένουν μια νέα αφήγηση που δεν θα περιορίζεται στη δεινότητα του αφηγητή, αλλά θα αφορά το σύνολο του πολιτικού παραδείγματος το οποίο οφείλει να είναι ισχυρότερο, καθαρότερο και αληθινότερο από κάθε άλλη φορά. Και αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά όλα τα κόμματα.

panagopg@gmail.com