Του Γιώργου Παναγόπουλου

Η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης έχει επανέλθει δυναμικά στην επικαιρότητα. Η εξαγγελία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη για επιχείρηση «σκούπα» κατά των λαθρομεταναστών στο κέντρο της Αθήνας και η μεταφορά τους σε παλιά στρατόπεδα αποτέλεσε το έναυσμα για να αναδειχθεί η πολυπλοκότητα του προβλήματος αλλά και οι πολιτικές και κοινωνικές παθογένειες της χώρας. Στο θέμα της λαθρομετανάστευσης δεν υπήρξε ποτέ κανένα σχέδιο και καμιά ορθολογική πολιτική διαχείρισης. Αντίθετα υπήρχαν πολλές μεγαλόστομες εξαγγελίες ότι θα αντιμετωπιστεί δραστικά αλλά και επίδειξη ευαισθησίας μέσω επαναστατικής γυμναστικής (υπόθεση "Υπατίας"). Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, όπως και σχεδόν όλα τα προβλήματα της χώρας, για χρόνια έμπαιναν κάτω από το χαλί με αποτέλεσμα να διογκώνονται και η αντιμετώπισή τους να γίνεται δυσχερέστατη.

Η λαθρομετανάστευση έχει οδηγήσει σε γκετοποίηση το κέντρο της Αθήνας και περιοχές άλλων μεγάλων πόλεων, ενώ έχει εκτινάξει στα ύψη το αίσθημα ανασφάλειας στην ύπαιθρο. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι εκρηκτική και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα ξεφεύγουν τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η ενίσχυση ακραίων πολιτικών δυνάμεων που έχουν ως ιδεολογία τους το ρατσισμό και την ξενοφοβία και η επικράτηση της αυτοδικίας σε επίπεδο κοινωνίας είναι φαινόμενα απολύτως ανησυχητικά. Η συγκεκριμένη πολιτική και κοινωνική  κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε συνθήκες μάλιστα οικονομικής κρίσης όπως αυτή που βιώνει αυτή την περίοδο η χώρα, επιβάλλουν την άμεση λήψη αποφασιστικών μέτρων προκειμένου να αποφευχθούν περιπέτειες σε όλα τα επίπεδα. Εχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και τώρα απαιτούνται περισσότερα και πιο επώδυνα μέτρα προκειμένου να αποφευχθούν ακρότητες και τραγωδίες.

Η συνειδητοποίηση της υπάρχουσας κατάστασης θεωρούμε ότι για μια ακόμα φορά είναι αυτό που ουσιαστικά αναζητείται. Οι τοπικισμοί που εκδηλώνονται σε σχέση με τους χώρους εγκατάστασης κέντρων φύλαξης λαθρομεταναστών δείχνουν τον μυωπικό χαρακτήρα του πολιτικού προσωπικού που «υποδαυλίζει» την εύλογη ανησυχία των κατοίκων και την μετατρέπει σε έντονη αντίδραση. Η λογική υπεράσπισης των υποτιθέμενων τοπικών συμφερόντων δεν λάμβανε και εξακολουθεί να μην λαμβάνει υπ' όψιν της ότι το χωριό του καθένα ανήκει σε έναν δήμο, σε μια περιφέρεια, σε μια χώρα, σε μια ήπειρο, σε έναν κόσμο εν τέλει που ουσιαστικά είναι ενιαίος και αλληλοσυνδεόμενος σε όλα τα επίπεδα. Τα γαλατικά χωριά υπάρχουν μόνο στον Αστερίξ. Αν, για παράδειγμα, η Αστυνομία «σκουπίζει» συστηματικά τους λαθρομετανάστες από την Αθήνα αυτοί θα καταλήξουν σε παραπήγματα της Κορίνθου, της Καλαμάτας, της Πάτρας και της Κοζάνης. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η υπεράσπιση συμφερόντων συντεχνιακού ή τοπικού χαρακτήρα δεν έχει θέση στις σύγχρονες οικονομικές συνθήκες. Η διαιώνιση πολιτικών πρακτικών του παρελθόντος το μόνο που επιτυγχάνει είναι το βάθεμα της οικονομικής κρίσης και την όξυνση των πολιτικών και οικονομικών αντιθέσεων οδηγώντας τους πάντες και τα πάντα σε τραγικό αδιέξοδο.

Στη Μεσσηνία, ειδικότερα, εδώ και χρόνια πίσω από τη λαθρομετανάστευση κρύβεται η αντιμετώπιση του προβλήματος με τους τσιγγάνους.  Η μικροεγκληματικότητα για χρόνια αποδιδόταν σε λαθρομετανάστες, ενώ όπως πλέον έχει αποκαλυφθεί οφειλόταν κυρίως σε τσιγγάνους. Το πρόβλημα με τους τσιγγάνους στην περιοχή έχει περάσει από διάφορες φάσεις αλλά σε καμία  δεν αντιμετωπίστηκε ορθολογικά και ολοκληρωμένα,  με αποτέλεσμα ακόμα και σημαντικές επενδύσεις της Πολιτείας όπως η Μπιρμπίτα να απαξιωθούν και να καταστούν σε σύντομο χρονικό διάστημα ανενεργές. Το τοπικό πολιτικό προσωπικό είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούσε τους τσιγγάνους για μικροπολιτικούς λόγους αδυνατώντας να αντιληφθεί ότι η κατάσταση στη συγκεκριμένη ομάδα έχει ξεφύγει. Τα προνομιακά επιδόματα στους τσιγγάνους έγιναν BMW και αυτοκίνητα παντός τύπου, οι παραδοσιακές ασχολίες εγκαταλείφθηκαν και το κυριότερο πολλοί τσιγγάνοι μπήκαν στην κόλαση των ναρκωτικών. Μια τεράστια περιοχή του Μεσσηνιακού κάμπου έχει ουσιαστικά γκετοποιηθεί ενώ όλη η ύπαιθρος της Μεσσηνίας είναι στο έλεος μικροκλοπών που οφείλονται κυρίως σε τσιγγάνους.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ότι το τελευταίο διάστημα σε δυο μεγάλα χωριά του Μεσσηνιακού κάμπου, στη Βαλύρα και το Αριοχώρι, οι κάτοικοι προσπαθούν με δικά τους «περίπολα» να αντιμετωπίσουν τη μάστιγα των κλοπών. Τα πρόσφατα όμως γεγονότα στο Αριοχώρι δείχνουν ότι οι λογικές της αυτοδικίας μπορούν να εξελιχθούν σε πραγματικό μακελειό. Η κατάσταση έχει ξεφύγει και πριν ζήσουμε τραγωδίες με απώλειες ακόμα και ανθρωπίνων ζωών πρέπει να εξαντληθούν όλα τα άλλα μέσα προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Είναι λοιπόν καιρός να αφήσουν όλοι το επίπλαστο ενδιαφέρον αλλά και τους παλικαρισμούς της αυτοδικίας προκειμένου να εκπονηθεί ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος με μέτρα τόσο αστυνομικού όσο και κοινωνικού χαρακτήρα. Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει και να αναπτυχθεί σε συνθήκες ανασφάλειας. Τα περιθώρια έχουν στενέψει για όλους και είναι καλύτερο να ληφθούν σκληρά μέτρα από την οργανωμένη Πολιτεία μέσω των δικαστικών και αστυνομικών αρχών παρά να επιβάλουν το δικό τους νόμο διάφορες ομάδες, είτε επιτιθέμενες είτε αμυνόμενες.

Υ.Γ. Η σιωπή του περιφερειάρχη αυτή την περίοδο είναι εκκωφαντική. Οι προκλήσεις από διάφορες πλευρές αλλεπάλληλες αλλά παραδόξως ευθεία απάντηση δεν έχει δοθεί πουθενά. Η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου τη Δευτέρα αναμένεται έτσι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και θα ξετυλιχθεί η πολιτική στρατηγική της νέας περιόδου μέσω απαντήσεων ή μη σε σχέση με τη μη πρόσκληση σε εγκαίνια και λοιπές εκδηλώσεις. Ενδιαφέρον θα έχουν τέλος οι τοποθετήσεις για τα σκουπίδια και βέβαια την επιλογή χώρων για φιλοξενία λαθρομεταναστών. Εκτός και αν συνεχιστεί η μέθοδος της σιωπής περιμένοντας …να ωριμάσουν οι πολιτικές συνθήκες.

panagopg@gmail.com