Τα συνέδρια των κομμάτων θα έπρεπε να αφορούν κάθε ενεργό πολίτη, ανεξαρτήτως αν ψηφίζει ή όχι το συγκεκριμένο κόμμα, αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις απόψεις του. Τα συνέδρια των κομμάτων αποτελούν τον καθρέφτη της εσωτερικής τους συγκρότησης αλλά και των πραγματικών προθέσεών τους. Το συνέδριο ενός κόμματος λοιπόν δεν μπορεί να αποτελεί μια κλειστή διαδικασία, ενός συστήματος ανθρώπων που κρύβουν διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις, κόντρες αλλά κι εντάσεις. 

Οι πολίτες καλό είναι να πληροφορούνται τα πάντα για όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό των κομμάτων. Είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε πρώτο τις κάμερες στις εσωτερικές του συνεδριάσεις - ενώ και τα στελέχη του δεν κρατούν κρυφό τίποτα απ' όσα συζητιούνται ακόμα και σε υποτιθέμενες «κλειστές» συνεδριάσεις. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτή η υπερέκθεση στη δημοσιότητα τελικά έκανε κακό στη συνολική του εικόνα, γιατί αναδείχτηκαν όλες οι παθογένειές του. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη, που υποστηρίζει ότι καλύτερα να αναδειχτεί το πρόβλημα και να τεθεί η αντιμετώπισή του με όρους κοινωνίας... παρά να κουκουλωθεί πίσω από τις κλειστές κομματικές πόρτες.

Το επικείμενο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ σε «ζωντανή σύνδεση» θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα υπαρκτά προβλήματα που αφορούν τόσο τη γενικότερη στρατηγική ανασυγκρότησης του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα όσο και τον τρόπο λειτουργία και ύπαρξης του συγκεκριμένου κομματικού σχηματισμού. 

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση (GPO, Φεβρουάριος 2013) οι πολίτες σε ποσοστό 64% θεωρούν ότι πρέπει να υπάρχει κομματικός σχηματισμός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αυτοτοποθετούνται πολιτικά ως εξής: στην Κεντροαριστερά 20,1%, στο Κέντρο 17,8%, στην Κεντροδεξιά 18,4%, στην Αριστερά 15,1%, στη Δεξιά 10,9%, στην Ακρα Δεξιά 4% και στην Ακρα Αριστερά 0,95% - ενώ ένα 12,8% δεν αυτοτοποθετείται πουθενά. Τα στοιχεία αυτά ας τα κρατήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, γιατί αποτυπώνουν μια πραγματικότητα που θα αποτυπωθεί εκλογικά όταν και εάν η χώρα επανέλθει σε κανονικές οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Το ζήτημα λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ, ή όπως αυτό μετεξελιχθεί-μετονομαστεί, είναι να βρει τον τρόπο να εκφράσει ξανά τους πολίτες που τοποθετούν τον εαυτό τους στο χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. 

Τα πράγματα για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι καθόλου εύκολα. Εχει χρεωθεί τα πάντα, θεωρείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών υπεύθυνο για οτιδήποτε στραβό έχει υπάρξει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, ενώ δεν έχει καταφέρει να πιστωθεί τίποτα από τα θετικά (ας μην ξεχνάμε ότι, παρά την κρίση, η Ελλάδα παραμένει μακράν σε καλύτερο επίπεδο από άλλες χώρες των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής). Το ζήτημα λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ είναι πώς θα σταματήσει να θεωρείται «τοξικό προϊόν» και πώς θα καταφέρει να ανοίξει ξανά διάλογο με τους πολίτες. 

Στις παρούσες οικονομικές συνθήκες κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο, ενώ δεν πρόκειται να καταστεί ποτέ δυνατό αν το κόμμα παραμείνει προσκολλημένο σε ηγεμονισμούς και παλιές κακές εσωκομματικές πρακτικές. Η επιβολή μονοσταυρίας στις εκλογές συνέδρων δυσχεραίνει τις ομαδοποιήσεις -γι' αυτό και κάποιες ηχηρές αντιδράσεις-, όμως τα πολιτικά προβλήματα δεν λύνονται με διαδικαστικό τρόπο. Είναι καιρός να αντιληφθούν όλοι, και σε τοπικό επίπεδο, ότι οι παλιές συνταγές δεν αποτελούν το καινούργιο που υποτίθεται ότι θέλουν να εκφράσουν. Με αυτό τον τρόπο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποδείξουν ξανά πως το «νέο» στην πολιτική δεν είναι ζήτημα ηλικιακό. 

panagopg@gmail.com