Ο πρόεδρος της ομώνυμης εταιρείας ενδυμάτων αγωνίζεται για μία παράδοση τριών γενεών
Η κρίση που μαστίζει την παγκόσμια οικονομία και ειδικά την ελληνική, που αποτελεί έναν από τους πλέον αδύναμους κρίκους της, δεν θα μπορούσε παρά να έχει συρρικνώσει δραματικά και τις πωλήσεις του κλάδου ένδυσης και υπόδησης. Πολύ περισσότερο της αγοράς των ακριβών ενδυμάτων, η πελατεία των οποίων έχει περιοριστεί στα αμιγώς υψηλά εισοδηματικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Για το πόσο ακριβό μπορεί να είναι ένα χειροποίητο ρούχο, αρκεί να επισημανθεί ότι το κόστος ενός κοστουμιού που έχει παραχθεί βιομηχανικά μπορεί να είναι δέκα φορές χαμηλότερο από αυτό ενός χειροποίητου. Φυσικά, η τελική λιανική τιμή δεν αντιστοιχεί στην παραπάνω σχέση αλλά οπωσδήποτε η τιμή του χειροποίητου είναι πολλαπλάσια σε σχέση με εκείνο της βιομηχανικής παραγωγής.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον δεν είναι καθόλου παράξενο που ένας επιχειρηματίας του κλάδου του ενδύματος παίζει πλέον και τον ρόλο του πωλητή, ακόμη και μέσα στις θερινές διακοπές. Ο επιχειρηματίας αυτός είναι ο Νίκος Γιαννέτος, πρόεδρος της ομώνυμης εταιρείας παραγωγής και εμπορίας ενδυμάτων. Μιας εταιρείας που είναι ταυτισμένη με το ποιοτικό ένδυμα, η μοναδική στην Ελλάδα που δραστηριοποιείται στην παραγωγή χειροποίητων κοστουμιών και υποκαμίσων (στην Ιταλία υπάρχουν 50 αντίστοιχες επιχειρήσεις και στην Αγγλία 10).
Τον βρήκαμε στο ένα από τα τέσσερα σήμερα καταστήματα της εταιρείας (Πανεπιστημίου, Σταδίου, Κηφισιά και Λεωφ. Βουλιαγμένης), στην οδό Σταδίου 5, και κουβεντιάζαμε επί περίπου δύο ώρες διακόπτοντας κάθε φορά που έμπαινε στο μαγαζί κάποιος από τους λιγοστούς πελάτες (καθώς ήταν παραμονή Δεκαπενταύγουστου και οι περισσότεροι Αθηναίοι βρίσκονταν σε διακοπές).
ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ. Πάντως, παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση των αδελφών Γιαννέτου, η οποία μετρά πάνω από 100 χρόνια ζωής, πληρώνει και αυτή το τίμημα της κρίσης, ο πρόεδρός της δεν φαίνεται να το βάζει κάτω και αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση με μια αγωνιστική διάθεση. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο Νίκος Γιαννέτος είναι «σκληραγωγημένος» άνθρωπος καθώς από 14 ετών έχει μπει στη δουλειά δίπλα στον πατέρα του, τον Παναγιώτη, στο ραφτάδικο της Καλαμάτας, κι αργότερα σε εργοστάσιο ενδυμάτων του Σικάγου και στο δύσκολο περιβάλλον του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος. Σήμερα είναι μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, του ΕΒΕΑ και πρόεδρος του Συνδέσμου Κατασκευαστών Ενδυμάτων Αττικής.
Φορτωμένος με τις συνδικαλιστικές αυτές δραστηριότητες αλλά και με τα δεκάωρα κάθε μέρα στην κοινή επιχείρηση που έχει με τον αδελφό του, ο Νίκος Γιαννέτος ξεκουράζεται και «γεμίζει τις μπαταρίες του κάθε Σαββατοκύριακο στο κτήμα του στη Βόρεια Εύβοια, όπου καλλιεργεί φρούτα και λαχανικά. Εκτός από αγρότης τα Σαββατοκύριακα, είναι σε μόνιμη βάση και ζωγράφος έχοντας ζωγραφίσει πάνω από 300 ακουαρέλες.
ΙΣΤΟΡΙΑ 100 ΕΤΩΝ. Οι ρίζες της εταιρείας βρίσκονται πίσω στο 1907, στο Αριοχώρι της Καλαμάτας, όπου ο ράφτης Δημήτρης Γιαννέτος στήνει την πρώτη του επιχείρηση. Από τότε μέχρι σήμερα η επιχείρηση αυτή έχει αλλάξει τρεις γενιές και, όπως όλα δείχνουν, θα υπάρξει και τέταρτη. Ο Παναγιώτης Γιαννέτος (δεύτερη γενιά), ο πατέρας του Νίκου, δεν ήταν ένας συνηθισμένος ράφτης. Ενημερωνόταν συνεχώς από ξένα περιοδικά για τη μόδα και τη ραπτική. Το 1954 άνοιξε και το πρώτο του μαγαζί στην Καλαμάτα φέρνοντας εξαιρετικά υφάσματα από το εξωτερικό και εμπορεύματα από την Αθήνα. Το 1960, μάλιστα, έφυγε για δύο μήνες στο Μιλάνο, για να σπουδάσει δίπλα σε έναν κορυφαίο μόδιστρο της εποχής και να εμβαθύνει στην τέχνη της ραπτικής. Δημιουργούσε ρούχα σε στυλ που κανείς ακόμα στην Αθήνα δεν τολμούσε έχοντας συμμάχους τους νεαρούς της Καλαμάτας, πάντα ανοιχτούς σε νέες ιδέες.
Μετά την Καλαμάτα και γύρω στο 1964 η οικογένεια του Παναγιώτη Γιαννέτου μεταναστεύει στις ΗΠΑ όπου και βρίσκει δουλειά σε ένα εργοστάσιο κατασκευής ενδυμάτων. Εκεί μένει τρία χρόνια και, αφού συσσωρεύει πολύτιμη τεχνογνωσία και αποκτά σύγχρονα μηχανήματα, επιστρέφει το 1967 στην Αθήνα και ανοίγει το πρώτο εργαστήριό της στη γωνία των οδών Καραγεώργη της Σερβίας και Βουλής, όπου παράγει ενδύματα που αγοράζουν κυρίως Αμερικανοί. Λίγο αργότερα ανοίγει το πρώτο εμπορικό κατάστημα της εταιρείας στην οδό Βαλαωρίτου και αρχίζει η διείσδυση σε πελατεία με υψηλά εισοδήματα.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΗΜΕΡΑ. Σήμερα η επιχείρηση, με τέσσερα καταστήματα και 40 εργαζόμενους, έχει ετήσιο τζίρο 3,2 εκατ. ευρώ και το στοκατζίδικό της, που είναι ταυτόχρονα και το εργαστήριό της, βρίσκεται στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Εκτός από τον ανταγωνισμό που συναντά από το φθηνό βιομηχανικό ένδυμα, η εταιρεία αντιμετωπίζει επιπλέον και τον ανταγωνισμό τεσσάρων ιταλικών φιρμών που πωλούν στην ελληνική αγορά χειροποίητα ενδύματα. Στόχος της είναι να μπει σύντομα και στις ηλεκτρονικές πωλήσεις.
ΕΠΩΝΥΜΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ. «Από τους πρώτους πελάτες μας ήταν, για παράδειγμα, μέλη της οικογένειας Βαρδινογιάννη και ο Γιώργος Νταλάρας που, όταν τραγούδησε το "Να 'τανε το '21", φορούσε σμόκιν που του φτιάξαμε εμείς», λέει ο κ. Γιαννέτος. Φυσικά, ο πλέον επώνυμος πελάτης του «Γιαννέτου» ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος ντυνόταν επί δεκαπέντε χρόνια από τον Νίκο Γιαννέτο. Στους πελάτες της επιχείρησης, όπως λέει ο κ. Γιαννέτος, συμπεριλαμβάνονται ακόμη ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.
"ΤΑ ΝΕΑ"
[Επιμέλεια: Γιώργος Πουλερές
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 20 Αυγούστου 2011]
