Εδώ και πολύ καιρό από τις στήλες της "Ελευθερίας" είχαμε προειδοποιήσει για την ανάγκη συγκρότησης ενός μεσσηνιακού μετώπου το οποίο θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα της περιοχής και θα διεκδικεί την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι μια τέτοια προτροπή φαντάζει ξένη προς τη γενικότερη αντίληψη που έχουμε εκφράσει και έχει αποτυπωθεί από το 2008 στο βιβλίο με τίτλο "Στον αστερισμό της Περιφέρειας". Μια αντίληψη που θέλει ενιαία την Περιφέρεια και κατάργηση των διαχωρισμών σε νομούς, που αναπαράγουν τη λογική διοικητικής διαίρεσης η οποία καθιερώθηκε ουσιαστικά από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του νεοελληνικού κράτους.
Πίσω από την αντίθεση που επισημαίνουμε όμως, υπάρχει η πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τον τρόπο διοίκησης της Περιφέρειας και διεύθυνσης των υποθέσεων που αφορούν τους πολίτες και την περιοχή. Η πολιτική ηγεσία της Περιφέρειας επιδίδεται από την πρώτη στιγμή σε μικροπολιτικά παιχνίδια, ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί την πλειοψηφία όχι για να συμβάλει στη δημιουργία μιας σχετικά ομοιογενούς αντίληψης, αλλά για να επιβάλει αυτές τις επιλογές.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι περιφερειάρχες σήκωσαν επανάσταση όταν πριν από λίγες ημέρες στην τροποποίηση του "Καλλικράτη" προτάθηκε να δημιουργηθούν περιφερειακές επιτροπές κατά νομό που θα γνωμοδοτούν για τα θέματα που συζητούνται στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Και η κυβέρνηση έσπευσε να πάρει πίσω τη ρύθμιση αφού… δεν της στοιχίζει τίποτε.
Η αναγκαιότητα του μεσσηνιακού μετώπου επισημάνθηκε με την υπόθεση της αναβάθμισης του αεροδρομίου, επιβεβαιώθηκε στην ιστορία με την κατασκευή της Ολυμπίας Οδού και κορυφώθηκε με τα λιγνιτωρυχεία. Σε όλη αυτή τη διαδρομή οι Μεσσήνιοι παράγοντες της περιφερειακής πλειοψηφίας λειτούργησαν όχι ως εκπρόσωποι των Μεσσηνίων που τους εξέλεξαν, αλλά ως εκπρόσωποι του συνδυασμού Τατούλη. Το γεγονός ότι μένουν χωρίς κοινωνικές και πολιτικές αναφορές, ότι συμμετέχουν σε αποφάσεις και πρακτικές που δημιουργούν σοβαρά αναπτυξιακά προβλήματα στη Μεσσηνία, φαίνεται πως δεν τους ενδιαφέρει καθόλου. Αρκεί το γεγονός ότι συμμετέχουν στο παιχνίδι εξουσίας με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Εμείς από τη δική μας πλευρά θα συνεχίσουμε να βλέπουμε στο θεσμό της (ενιαίας μάλιστα) Περιφέρειας Πελοποννήσου το μέλλον της περιοχής. Αλλά και να επιμένουμε ότι οι τοπικές δυνάμεις θα πρέπει να συγκροτήσουν αρραγές μέτωπο διεκδίκησης ενόσω στην Περιφέρεια κυριαρχεί η σημερινή πολιτική πρακτική.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr