"Παρίες" της αυτοδιοίκησης τα τοπικά συμβούλια, χρησιμοποιήθηκαν από την εποχή του "Καποδίστρια" για να… παραγεμίζουν τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών που διεκδικούσαν τα ηνία των δήμων. Μια πρακτική εγκληματική από κοινωνική άποψη, καθώς επιχειρεί να υποτάξει το τοπικό συμφέρον σε αυτό των συνδυασμών και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα πολλές φορές στην καθημερινότητα του χωριού.
Από τους ανθρώπους που μένουν εκεί και αγαπούν τον τόπο τους αφαιρέθηκε η δυνατότητα να βρουν τους τρόπους συνεννόησης για τη διεύθυνση των υποθέσεων που τους αφορούν. Και σε πολλές περιπτώσεις επελέγησαν πρόσωπα με μοναδικό κριτήριο το "ψάρεμα" ψήφων, ακόμη κι αν δεν ζουν στο χωριό.
Αν η μια πλευρά είναι ο διχασμός της τοπικής κοινωνίας και η στοίχιση πίσω από τις φιλοδοξίες των υποψηφίων δημάρχων, η άλλη έχει σχέση με την υποβάθμιση του ρόλου των τοπικών συμβουλίων. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα τοπικά συμβούλια έχουν νεκρώσει καθώς ανέκαθεν οι δημοτικοί άρχοντες τα θεωρούσαν βαρίδια που τους χαλούσαν τα σχέδια.
Οι διαπιστώσεις αυτές ασφαλώς δεν είναι καινούργιες, όμως η πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα αποκαλύπτει τα νομοθετικά… κακουργήματα σε βάρος της τοπικής κοινωνίας, της "κοινότητας" με την ουσιαστική και όχι με τη διοικητική έννοια της λέξης. Στη νέα κατάσταση η οποία δημιουργείται, οι τοπικές κοινωνίες έχουν ανάγκη από συλλογική διεύθυνση των υποθέσεων που τις αφορούν, από εκπροσώπηση η οποία με ευαισθησία θα σκύψει στα ζητήματα της κοινωνικής αλληλεγγύης και στα προβλήματα της καθημερινότητας του χωριού.
Και επειδή γίνεται μεγάλη συζήτηση τον τελευταίο καιρό, το μείζον ζήτημα που ανακύπτει είναι η "υποδοχή" της τάσης επιστροφής στο χωριό και η δημιουργία προϋποθέσεων ώστε αυτή να ενθαρρυνθεί και να ενσωματωθεί δημιουργικά στη ζωή του. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι πλέον τα χωριά δεν έχουν ανάγκη από… πρεσβευτές της παράταξης, αλλά από ανθρώπους που μπορούν πραγματικά να ηγηθούν της τοπικής κοινωνίας και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις συλλογικής αντιμετώπισης της νέας κατάστασης. Από ανθρώπους που μένουν στο χωριό, αντιλαμβάνονται την πορεία των πραγμάτων και έχουν τη διάθεση να προσφέρουν αφιλοκερδώς στις κοινές υποθέσεις.
Επί της ουσίας σήμερα ο κάθε τόπος έχει ανάγκη υπέρβασης των όποιων διαφορών και συνένωσης των δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επέλαση της κρίσης που θα εκδηλωθεί με πολύ μεγαλύτερη σφοδρότητα το επόμενο διάστημα. Η αυτενέργεια και η ευαισθησία για τον διπλανό μας χωρίς διακρίσεις, είναι πολύτιμα όπλα στην προσπάθεια να κρατηθεί η κοινωνική συνοχή στη δίνη της κρίσης. Ταυτοχρόνως είναι και όρος για την υπέρβαση των αντιπαλοτήτων που γέννησαν οι κομματικές παρεμβάσεις μέχρι το τελευταίο χωριό, και παλαιότερα αλλά και μετά την εφαρμογή των δύο φάσεων συνένωσης δήμων και κοινοτήτων.
Οι δημοτικές αρχές οφείλουν να ενθαρρύνουν τα τοπικά συμβούλια στην κατεύθυνση της αναγκαίας ενεργοποίησης και συνεννόησης, αλλά και τις συλλογικές δραστηριότητες που μπορούν να αποτελέσουν αντίδοτο στην κοινωνική αποδιοργάνωση που γεννάει η κρίση.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr