Πριν από λίγο καιρό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "El Pais" ένα σημαντικό κείμενο για την κρίση και τα μνημεία του πολιτισμού που απειλούνται, μέρος του οποίου και παραθέτουμε: "Η κρίση του ευρώ και ο Πελοποννησιακός Πόλεμος σπάνια συγκρίνονται μεταξύ τους. Αν κοιτάξουμε όμως πέρα από τα μαύρα κοστούμια και τους λευκοντυμένους οραματιστές, τότε βλέπουμε πως η σημερινή κρίση απειλεί τον κόσμο, όπως απείλησε τον τότε κόσμο η ελληνική εμφύλια σύρραξη. Η Ευρώπη μπορεί τελικά να σωθεί, αλλά τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Ούτε οι πολίτες της, ούτε και η κληρονομιά της. Οταν δεν υπάρχουν χρήματα για συντάξεις, το να θέλουμε να τα διαθέσουμε για να προστατεύσουμε κάποιες πέτρες, είναι πολυτέλεια. Οι πέτρες όμως της Ελλάδας απαιτούν τον σεβασμό όλων μας. Επάνω τους ρίζωσε το πολιτικό σύστημα της δημοκρατίας και η ιδέα της Ευρώπης. Τώρα όμως, οι πέτρες αυτές απειλούνται. Περιέργως, τα λίκνα της δυτικής ιστορίας και τέχνης, είναι σήμερα τα κράτη που βυθίζονται περισσότερο απ΄όλα τα άλλα στην κρίση. Και  κρίση σημαίνει περικοπές".

Το άρθρο αναφέρεται εκτεταμένα στα μεγάλα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί σε Ιταλία και Ισπανία, ακόμη και σε Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία. Και προσθέτει με νόημα ότι "η Ευρώπη ξηλώνεται στις ραφές, από τις οποίες και προήλθε. Η Γερμανία, που ήταν ερωτευμένη με τους Ελληνες και τους Λατίνους τον 19^ο αιώνα, σήμερα θεωρεί την Ελλάδα ως ένα μέλος με γάγγραινα, που θα πρέπει να ακρωτηριαστεί. Οι περικοπές δαπανών που απαιτεί από την Αθήνα έχουν αδειάσει τα δημόσια και τα ιδιωτικά ταμεία. Μέχρι τον φετινό Ιούνιο, ο προϋπολογισμός του υπουργείου Πολιτισμού είχε μειωθεί κατά 35%, ενώ προβλέπονται περαιτέρω μειώσεις για το 2013 και το 2014".

Και καταλήγει: "Σε αυτήν την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, η Γερμανία ακολουθεί τον δικό της δρόμο, όσον αφορά στα πολιτιστικά. Η κρίση δεν επηρέασε τα δημοσιονομικά ζητήματα του πολιτισμού της, τα οποία σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αυξάνονται σταθερά. Οπως ανέφερε ο Χριστιανοδημοκράτης επίτροπος για τον πολιτισμό Μπερντ Νόιμαν «σε αυτές τις δύσκολες εποχές, το να περικόψουμε τον προϋπολογισμό του πολιτισμού μας θα ήταν μια θρασύτατη πράξη!». Και βέβαια, όπως συμπλήρωσε, «στην Γερμανία έχουμε περισσότερο κόσμο στα μουσεία, απ’ ό,τι στα γήπεδα ποδοσφαίρου».

Ολα αυτά όταν τριγύρω μας στην Καλαμάτα ηχούν τα τύμπανα του πολέμου στους πολιτιστικούς θεσμούς, πλήθος διατηρητέων είναι υπό κατάρρευση και οι δημοτικοί παράγοντες αναζητούν "υποκατάστατα" για να χρυσώσουν το χάπι.