Νωχελικά προχωρεί το έργο ανάπλασης της κεντρικής πλατείας στην Καλαμάτα, καθώς όπως φαίνεται δεν βιάζεται και κανένας εκτός των περιοίκων που ταλαιπωρούνται εδώ και μήνες. Για μια ακόμη φορά είναι φανερό ότι απουσιάζει ουσιαστικά η διεύθυνση του έργου και η οργάνωση του εργοταξίου. Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός για να τα καταλάβει κάποιος αυτά, απλώς χρειάζεται να παρατηρεί τι συμβαίνει καθημερινά πάνω στο χώρο που καταλαμβάνει η πλατεία. Εννοείται βεβαίως ότι επιθεώρηση δεν γίνεται τη νύχτα, άλλωστε υπάρχει πλήθος παροιμιών σχετικά με τα συμβαίνοντα στη διάρκειά της. Η παρατήρηση για την προχθεσινή νυχτερινή… αυτοψία του δημάρχου στο χώρο του εργοταξίου με τη συνοδεία του αρμοδίου αντιδημάρχου, η οποία βεβαίως και σχολιάσθηκε ποικιλοτρόπως.
Οσο προχωράει το έργο, τόσο περισσότερο επιβεβαιώνεται ο λανθασμένος σχεδιασμός της παρέμβασης. Η πλατεία του χρόνου θα είναι καινούργια, οι λάτρεις των αναπλάσεων θα τραβήξουν ένα μακρόσυρτο "ααααα…" και ο τόπος θα ψήνεται στη ζέστη. Τσιμέντο, κυβόλιθοι, πλάκες με διάφορες μορφές κυριαρχούν σε έναν χώρο που ασφυκτιά ανάμεσα στις πολυκατοικίες και πνίγεται στους αέριους ρύπους των αυτοκινήτων. Το πράσινο στη βόρεια πλευρά της πλατείας έδωσε τη θέση του σε δομικά υλικά και ένα ευμέγεθες σιντριβάνι για να συναγωνίζεται τα… "Ψαράκια".
Ενα τεράστιο ποσό θα δαπανηθεί για ένα έργο το οποίο ούτε προτεραιότητας ήταν, ούτε θα αλλάξει την ποιότητα ζωής στο κέντρο της πόλης. Αυτό είναι και το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση και ως εκ τούτου παραλλήλως, η αφετηρία για οποιαδήποτε παρέμβαση. Και ασφαλώς θα αντιμετώπιζε ο πολίτης με διαφορετικό τρόπο την ιεράρχηση, αν πράγματι η παρέμβαση αναβάθμιζε την ποιότητα ζωής στην περιοχή και έδινε χρώμα και προσωπικότητα στο αχανές της πλακόστρωσης. Τελικά εκείνο που θα μείνει από την υπόθεση είναι τα μεροκάματα για τους ανθρώπους που απασχολούνται στο έργο και σε διάφορες φάσεις, σε μια περίοδο που η ανεργία στον κατασκευαστικό τομέα έχει φθάσει σε πρωτοφανή ύψη και η απασχόληση κινείται περί το μηδέν.
Ο σχεδιασμός είναι λανθασμένος από την αρχή και δεν εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της πόλης. Μια υπενθύμιση είναι αναγκαία: Οι διαδοχικές δημοτικές αρχές αλλά και ο μελετητής του κυκλοφοριακού (που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, ούτε και πρόκειται να εφαρμοστεί) απέρριψαν χωρίς συζήτηση τις προτάσεις για υπόγειο πάρκινγκ στην πλατεία, που διατυπώθηκαν πολύ πριν την έναρξη του έργου. Ετσι το κυκλοφοριακό θα συνεχίσει να αποτελεί παράγοντα υποβάθμισης της ζωής στο κέντρο της πόλης.
Στις σημερινές συνθήκες, η κεντρική πλατεία της πόλης θα έπρεπε να μετατραπεί σε πνεύμονα πρασίνου και μάλιστα με πολύ μικρότερο κόστος. Με φυσική σκίαση από πλατάνια σε όλη την έκταση που προορίζεται να καταλάβουν οι ομπρέλες των καταστημάτων, αλέα περιπάτου στην ανατολική πλευρά που θα αποτελούσε συνδετικό κρίκο της Παραλίας με το Ιστορικό Κέντρο, συστάδες θάμνων, πράσινος φυσικός τάπητας αντί για τσιμέντο και πολλά καθιστικά.
Ολα αυτά δεν τα θυμηθήκαμε εκ των υστέρων, η ιδέα της "πράσινης" πλατείας έχει παρουσιαστεί επίμονα εδώ και χρόνια αλλά οι δημοτικοί παράγοντες διαχρονικά δεν έδειξαν να προβληματίζονται.
Από του χρόνου "καινούργιο κοσκινάκι μου" για τις εκλογές και μια νέα πλατεία παλαιάς κοπής.

Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr