Κατ’ αρχάς κάθε ψηφοδέλτιο που θα παίρνει ο υποψήφιος στο χέρι του θα είναι... πλούσιο σε ονόματα. Για κάθε συνδυασμό, κάθε δημοτική ή τοπική κοινότητα θα έχει το δικό της ψηφοδέλτιο. Στην αρχή θα βρίσκονται τα ονόματα των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων που προέρχονται από την εκλογική περιφέρεια (τον σημερινό δήμο δηλαδή) στην οποία ανήκει η τοπική ή δημοτική κοινότητα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Τοπική Κοινότητα Στέρνας, που υπάγεται στην εκλογική περιφέρεια του Δήμου Αριστομένους ο οποίος συνενώθηκε σε αυτόν της Μεσσήνης. Τα πρώτα ονόματα με αλφαβητική σειρά θα είναι τα ονόματα των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων από την εκλογική περιφέρεια Αριστομένους. Θα ακολουθεί άλλος ένας αλφαβητικός κατάλογος με τα ονόματα όλων των άλλων υποψηφίων, δίπλα στα οποία θα υπάρχει και η ένδειξη για την εκλογική περιφέρεια από την οποία προέρχονται (Μεσσήνη, Πεταλίδι, Αίπεια, Βουφράδες, Ανδρούσα, Ιθώμη, Τρίκορφο). Ο τρίτος κατάλογος θα είναι αλφαβητικά τα ονόματα των υποψηφίων συμβούλων της τοπικής κοινότητας Στέρνας. Τα ψηφοδέλτια θα έχουν και άλλα... σημάδια τα οποία έχουν τεχνική σημασία. Σημασία έχει ότι στη Μεσσήνη για παράδειγμα, χρειάζονται... 70 διαφορετικά ψηφοδέλτια για κάθε συνδυασμό!
Το επόμενο βήμα είναι η σταυροδοσία, αλλά και εδώ τα πράγματα είναι απλά από πλευράς προβλέψεων του νόμου: Ο νομοθέτης έχει προνοήσει ώστε πάνω από κάθε κατάλογο να αναγράφεται ο αριθμός των σταυρών που μπορεί να βάλει ο ψηφοφόρος εκεί. Με λίγη προσπάθεια και ψυχραιμία λοιπόν, ο ψηφοφόρος απλώνει το ψηφοδέλτιο που θα επιλέξει στον πάγκο, εφόσον φυσικά το... χωράει, αρχίζει να διαβάζει πόσους σταυρούς διαθέτει, και μετά τον κατάλογο για να πετύχει εκείνους που προτιμά. Αλλά εδώ που τα λέμε είναι κομματάκι δύσκολο να βρεθεί κατάλληλος πάγκος για ξάπλωμα: Από περιέργεια μέτρησα το ψηφοδέλτιο της Καλαμάτας και ήταν κάπου 70 πόντους!
Μετά από προσπάθεια τελειώνει κι ο σταυρός και αρχίζει το... δίπλωμα, που χρειάζεται προσοχή έτσι ώστε το... τελικό αποτέλεσμα να χωράει στο φάκελο, χωρίς μάλιστα να σκιστεί ή κακοποιηθεί και κριθεί ως άκυρο κατά τη διαλογή.
Κάπου εδώ ο μαραθώνιος τελειώνει για την επιλογή των δημοτικών εκλογών και ακούγεται επιφώνημα ανακούφισης για την επιτυχία. Αν όλα αυτά γίνουν μέσα στο παραβάν, κατά πώς προβλέπει η νομοθεσία, θα παίξουν τα νεύρα στις ουρές. Πολλοί φαίνεται πως θα επιλέξουν το… έτοιμο ψηφοδέλτιο από το σπίτι τους για να είναι σίγουροι, αρκεί να θυμηθούν (ιδιαιτέρως οι ηλικιωμένοι) σε ποια τσέπη το έβαλαν για να μην γίνει το λάθος. Και αν κανένας τα μπερδέψει, δεν έχει παρά να φωνάξει τον/την δικαστικό αντιπρόσωπο, για να είναι βέβαιος ότι δεν θα ρίξει σταυρωτά στις κάλπες τα ψηφοδέλτια και ως εκ τούτου προκύψουν άκυρα και τα δύο.
Ασφαλώς και η διαδικασία θα έπρεπε να είναι απλούστερη, αλλά αυτό προϋποθέτει δομικές αλλαγές στη λογική του "Καλλικράτη" και στον τρόπο που πολιτεύονται οι εκάστοτε κυβερνώντες. Οι οποίοι αντί να περιορίσουν τον αριθμό των υποψηφίων και να εκλογικεύσουν το σύστημα, προχώρησαν στην αύξηση μέχρι του διπλάσιου των εκλεγόμενων για καιροσκοπικούς λόγους, ευτελίζοντας και δυσκολεύοντας τη διαδικασία. Ενας πλήρης συνδυασμός στον πρώην Δήμο Καλαμάτας χρειάζεται κάτι παραπάνω από 100 υποψηφίους. Ελεος!
Ηλίας Μπιτσάνης
