Απολύτως φυσιολογικό βεβαίως γιατί κανένας δεν βάζει για το "μαύρο", ο καθένας έχει τη δική του μικρότερη ή μεγαλύτερη φιλοδοξία. Και απολύτως θεμιτό αφού σε τελευταία ανάλυση χωρίς φιλοδοξία δεν μπορεί να πάει τίποτε μπροστά. Φυσικά η λέξη μπορεί να έχει θετικό ή αρνητικό νοηματικό φορτίο ανάλογα με την ερμηνεία που δίνει ο καθένας σε αυτή και το πώς αντιλαμβάνεται το περιεχόμενό της.
Πέρα όμως από το κυνήγι του σταυρού και τις φιλοδοξίες, υπάρχει και η πραγματικότητα την οποία είναι φανερό πως πολλοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει. Και αυτή προειδοποιεί ότι μετά τις εκλογές οι νέοι δημοτικοί άρχοντες θα έρθουν αντιμέτωποι με καινούργια προβλήματα και θα υποχρεωθούν να κινηθούν σε ένα τοπίο εντελώς διαφορετικό. Αρκεί να γυρίσουμε 3,5 χρόνια πίσω για να θυμηθούμε και πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα στο πεδίο της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνίας. Αλλά και πόσο δικαιώθηκαν εκείνοι που έβλεπαν τον οδοστρωτήρα του νεοφιλελευθερισμού να έρχεται ορμητικά. Ο "πολιτικός χυλός" που είναι πλέον εμφανής διά γυμνού οφθαλμού στο χώρο της αυτοδιοίκησης, τα μετα-πολιτικά φαινόμενα και η ταύτιση με συμφέροντα ή επιδιώξεις είναι στοιχεία που σηματοδοτούν την καινούργια κατάσταση στην οποία βρέθηκε η κοινωνία. Και υποδηλώνουν ότι βρισκόμαστε ουσιαστικά ακόμη στην αρχή πολιτικών διεργασιών που μπορεί να οδηγήσουν στην ολοκληρωτική ανατροπή του σκηνικού και σε κατευθύνσεις που ενδεχομένως δεν μπορούμε ακόμη να διακρίνουμε.
Οι νέοι δημοτικοί άρχοντες αυτή τη φορά θα εκλεγούν σύμφωνα με το νόμο για 5 χρόνια και το βέβαιο είναι ότι θα βρεθούν εν μέσω πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών που μπορεί να έχουν χαρακτηριστικά "καταιγίδας". Πέρα από το βομβαρδισμό "αισιοδοξίας" της μιντιακής διαπλοκής με τράπεζες και πολιτικούς σχηματισμούς, υπάρχει η πραγματικότητα της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται ότι τα χειρότερα έρχονται. Οχι μόνο από τα επιπλέον μέτρα που ζητούν κάθε φορά οι τροϊκανοί αλλά και από την εφαρμογή αυτών που έχουν εκβιαστικά θεσμοθετηθεί. Με την αναφορά αυτή επιχειρείται να καταδειχθεί ότι πλέον οι παράγοντες της αυτοδιοίκησης δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορούν να παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τίποτε από αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία. Πολύ δε περισσότερο μπορεί να βρεθούν σε πολιτικό περιβάλλον εντελώς διαφορετικό με το σημερινό από κάθε άποψη.
Μέσα σε 5 χρόνια μπορεί να συμβούν τα πάντα και εκ των πραγμάτων οι νέοι δημοτικοί άρχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι για τα πάντα. Αλλά και να αντιληφθούν ότι εκ των πραγμάτων αλλάζει ο ρόλος των μονάδων της αυτοδιοίκησης, πως η εποχή των "αναπλάσεων" θα πάρει τέλος καθώς σταδιακά διαφοροποιούνται τα Κοινοτικά προγράμματα χρηματοδοτήσεων, ότι η προσοχή πρέπει να στραφεί πολύ πιο αποφασιστικά στην τοπική οικονομία και κοινωνία. Η επισήμανση αυτή έχει πολλούς αποδέκτες:
- Από τη μια πλευρά τους υποψηφίους οι οποίοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν  την καινούργια κατάσταση, τις δυσκολίες και την ανάγκη να γίνουν βαθιές τομές σε όλο το σύστημα αντιλήψεων γύρω από την αυτοδιοίκηση.
- Από την άλλη πλευρά στους ψηφοφόρους οι οποίοι θα πρέπει να σκεφτούν πολύ καλά πριν φθάσουν στην κάλπη τα κριτήρια, με βάση τα οποία θα κάνουν τις επιλογές τους.
Οσοι έχουν στοιχειώδη επαφή με την αυτοδιοίκηση αντιλαμβάνονται ότι τα κριτήρια των ψηφοφόρων στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι σύνθετα και βαραίνουν διαφορετικά πράγματα σε κάθε περίπτωση. Το προσωπικό με το πολιτικό βρίσκονται πολλές φορές σε σύγκρουση και στις συνθήκες που δημιουργούνται η επικοινωνιακή στρατηγική γίνεται "δίκοπο μαχαίρι". Από το καλάθι "υποψήφιος δήμαρχος, ψηφοδέλτιο, πολιτική" μπορεί ο καθένας να ανασύρει τα στοιχεία που διευκολύνουν τις επιδιώξεις του και ασφαλώς δεν είναι παντού τα ίδια. Δεν είναι ίδιοι όμως και οι μηχανισμοί, που αποδείχτηκε ότι σε συνθήκες απαξίωσης της πολιτικής εμφανίζονται πανίσχυροι έναντι των υπολοίπων.
Μια επισήμανση νομίζουμε ότι έχει ενδιαφέρον: Η ανακύκλωση του πολιτικού προσωπικού λογικά έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια. Και ταυτοχρόνως παρατηρείται αποστασιοποίηση από την ενεργό δράση πολλών ανθρώπων που θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικά πράγματα. Είναι καταστάσεις αλληλοεξαρτώμενες και σε συνάφεια με το κεντρικό: Η αυτοδιοίκηση χρειάζεται ανθρώπους και πολιτικές για να την αλλάξουν. Το ερώτημα για την επόμενη πενταετία πλέον είναι αν αυτό θα παραμείνει ζητούμενο ή αν θα το επιβάλουν η ζωή και οι ανάγκες της κοινωνίας. Και αν οι εκλογές αυτές μπορούν να αποτελέσουν γέφυρα σε μια τέτοια κατεύθυνση. Εν πολλοίς θα το κρίνουν η κάλπη και οι επιλογές των ψηφοφόρων.

Ηλίας Μπιτσάνης