Το αεροδρόμιο ας πούμε ότι λειτουργεί τους θερινούς μήνες με τις μεγάλες και γνωστές αδυναμίες, ενώ το λιμάνι βρίσκεται σε μόνιμη χειμερία νάρκη. Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή εδώ και χρόνια, αλλά την εποχή της δανειακής ευημερίας κανένας δεν τολμούσε να συζητήσει για αξιοποίηση μέσω ιδιωτικοποίησης. Οι πασόκοι γιατί πίστευαν ότι θα φέρουν το σοσιαλισμό του τρίτου δρόμου και προτιμούσαν να τα σπάνε στα μπουζούκια του κρατισμού, ενώ οι δεξιοί του νεοκαραμανλισμού φοβόντουσαν να μην τους πούνε φιλελεύθερους και αντικρατιστές οι… αριστεροί φίλοι τους.

Οταν πιστοποιήθηκε η χρεοκοπία, οι δανειστές έβαλαν στην ατζέντα τις ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών και αεροδρομίων, οι οποίες και προχώρησαν. Το αεροδρόμιο και το λιμάνι της Καλαμάτας ως μικρά και περιορισμένου επενδυτικού ενδιαφέροντος έμειναν εκτός αυτής της διαδικασίας. Εκτοτε για το μεν αεροδρόμιο ακούμε ωραίους δεκάρικους από τα κυβερνητικά μπαλκόνια για την οσονούπω αξιοποίησή του, για το δε λιμάνι ουδείς ασχολείται ούτε καν διακηρυκτικά. Οπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, η μόνη ρεαλιστική και λογική πρόταση είναι η προσέγγιση του δημάρχου Καλαμάτας. Αξιοποίηση λιμανιού και αεροδρομίου μέσω ΣΔΙΤ.

Οι δημόσιες υποδομές κατασκευάστηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού για να αξιοποιηθούν παραγωγικά. Να δημιουργούν δηλαδή νέο πλούτο μέσα από τη διακίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων. Η διοίκησή τους με όρους ιδιωτικής οικονομίας έχει αποδειχθεί ότι είναι διέξοδος στις σύγχρονες συνθήκες λειτουργίας του παγκοσμίου εμπορίου. Το να αφήνουμε εγκαταστάσεις να σαπίζουν αναξιοποίητες επειδή δήθεν θα ξεπουληθούν, είναι εγκληματικό. Τα αεροδρόμια και τα λιμάνια κανείς δεν μπορεί να τα μεταφέρει και να τα πάει κάπου αλλού, στη χειρότερη περίπτωση θα συνεχίσουν να παραμένουν κλειστά και αναξιοποίητα.