Οι δακοπροσβολές αλλά και παράγωγες αρρώστιες θέτουν ζητήματα για τη φετινή παραγωγή. Αν δεν υπάρξουν επιπρόσθετα μέτρα από την πλευρά των παραγωγών θα έχουμε επανάληψη της προπέρσινης καταστροφής με υποβαθμισμένα ποσοτικά και ποιοτικά ελαιόλαδα. Η έγκαιρη διάγνωση του προβλήματος μπορεί βέβαια να σώσει, αν όχι το σύνολο, μεγάλο μέρος της παραγωγής. Οι ελαιοπαραγωγοί καλούνται το επόμενο διάστημα να παρακολουθήσουν με προσοχή την καλλιέργειά τους και να προβούν σε επιπρόσθετους ψεκασμούς αν θέλουν να έχουν παραγωγή. Αυτό σημαίνει επιπρόσθετο οικονομικό κόστος.

Το οικονομικό κόστος είναι ένας παράγοντας πολύ σημαντικός. Αν η τιμή του ελαιολάδου τη νέα χρονιά κρατηθεί στην περιοχή των 3 ευρώ με την ίδια φορομπηχτική πολιτική η ελαιοκαλλιέργεια καθίσταται ασύμφορη οικονομικά. Οσοι ειδικά δεν μπορούν να «σπρώξουν» το λάδι στη μαύρη αγορά και έχουν και άλλα εισοδήματα, θα εγκαταλείψουν τους ελαιώνες στην τύχη τους και…ό,τι πάρουν και αν… πάρουν! Η κατάσταση αυτή θα έχει συνέπειες για όλους γιατί το εγκαταλελειμμένο χωράφι δίνει ασθένειες και στο διπλανό, ενώ στην πυρκαγιά… μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά! Η Μεσσηνία έχει απόλυτη εξάρτηση από την ελαιοκαλλιέργεια, είναι προφανές ότι η ορθή επιστημονική πληροφόρηση και η μείωση του οικονομικού κόστους έχουν κομβικό χαρακτήρα συνολικά για την περιοχή. Στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης στην παραγωγή χρειάζεται ενεργοποίηση συλλογικών και ιδιωτικών φορέων. Καλά τα πανηγύρια του Αυγούστου στα χωριά της Μεσσηνίας, αλλά αν «τσακίσει» η ελαιοκαλλιέργεια θα έχουμε την απόλυτη οικονομική και δημογραφική ερημοποίηση.

Γιώργος Παναγόπουλος