Οι “Λευκές Νύχτες” κόντρα στους «ποιοτικούς» αρνητές τους απλώνονται σε όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί οι “Λευκές Νύχτες”, όπως και όλα τα εμπορικά πανηγύρια, είναι ευκαιρία για διασκέδαση, βόλτα και χαβαλέ και όλα αυτά ενισχύουν τη διάθεση για αγορές. Η κίνηση φέρνει τζίρο και σε μια αγορά που έχει προβλήματα ο καθένας προσπαθεί να εισπράξει ό,τι και όπως μπορεί, ενώ και ο καταναλωτής ψάχνει για την ευκαιρία ή απλώς για τον χαβαλέ. Το πάντρεμα αυτών των αναγκών οδηγεί στις “Λευκές Νύχτες”.

Μόνο όσοι δεν μπορούν να καταλάβουν πώς λειτουργεί η αγορά και η κοινωνία εντυπωσιάζονται και κουνούν το δάκτυλο στον… ανεμόμυλο. Το ωραίο είναι ότι οι ίδιοι μετά από μερικά χρόνια θα δηλώνουν το θαυμασμό τους στο λαϊκό πανηγύρι της “Λευκής Νύχτας” που θα έχει εν τω μεταξύ αντικατασταθεί από κάποιο άλλο καταναλωτικό χάπενινγκ. Είναι αυτοί που μένουν πίσω και ωραιοποιούν το παρελθόν γιατί δεν μπορούν να ζήσουν το παρόν και τους τρομάζει το μέλλον.

Η επιτυχία της “Λευκής Νύχτας” στην Καλαμάτα έχει δημιουργήσει αναγνωρισιμότητα στους εμπνευστές της και αποτελεί σπουδαίο πολιτικό κεφάλαιο ενόψει των περιφερειακών εκλογών. Η “Λευκή Νύχτα” είναι το κάτι στο τίποτα που έχουν άλλοι να επιδείξουν, είναι διαβατήριο αναγνωρισιμότητας και διαφήμισης. Ο εμπορικός κόσμος και οι πολίτες προτιμούν πολιτικούς οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από τους ανέμελους πανηγυρτζήδες που προσπαθούν διαρκώς να κάνουν… με ξένα κόλλυβα μνημόσυνα. Η Πελοπόννησος για να ξεκολλήσει από το βάλτο των τελευταίων χρόνων χρειάζεται περισσότερο φως και λάμψη. Χρειάζεται περισσότερες λευκές νύχτες και μέρες για να γίνει το ελκυστικό προάστιο για επενδυτές και τουρίστες. Χρειάζεται βασικά μια άλλη φιλοσοφία, λιγότερο αυτάρεσκη και περισσότερο θαρραλέα, που στο κάθε νέο θα βλέπει μια ευκαιρία και όχι έναν κίνδυνο.