Αυτό που δεν είπαν είναι ότι τα σχολεία αδειάζουν. Yπάρχει μείωση, χρόνο με το χρόνο, του μαθητικού πληθυσμού, αποτέλεσμα του τεράστιου δημογραφικού προβλήματος της χώρας. Η έλλειψη μαθητών οδηγεί στη μείωση των τμημάτων αλλά και του εκπαιδευτικού προσωπικού. Σε έναν αμέσως επόμενο χρόνο θα τεθεί αναγκαστικά και το ζήτημα των σχολικών κτηρίων και του αναγκαίου συμμαζέματος, τόσο για λόγους κόστους όσο και ουσίας.

Το θέμα των συνενώσεων σχολείων, που είναι μια απολύτως λογική εξέλιξη με βάση τη δημογραφική πραγματικότητα, αποτελεί ζήτημα ταμπού. Στο πρόσφατο παρελθόν ζήσαμε απίστευτες σκηνές για την εφαρμογή του αυτονόητου και είναι βέβαιο ότι θα ξαναζήσουμε το ίδιο έργο, γιατί δεν υπάρχει αίσθηση της πραγματικότητας. Μέχρι πότε θα κάνουν όλοι ότι δεν καταλαβαίνουν πως δεν έχει νόημα να συντηρείς σχολικά κτήρια με ελάχιστους μαθητές, όταν δίπλα υπάρχει καινούργιο «καλό» σχολείο. Μέχρι πότε θα συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, ενώ η κοινωνία χωρίζει τα σχολεία σε «καλά» και «κακά», σε σχολεία που πάει ο «αφρός» και τα παιδιά των «καλών οικογενειών» και σε σχολεία που καταλήγει ο κατιμάς; Πώς θα αλλάξει αυτό; Σίγουρα όχι με το να βγάλουμε με εξετάσεις τον αφρό και να αφήσουμε τους υπόλοιπους να παλεύουν στα σχολεία με τη μοίρα τους!

Είναι καιρός να σταματήσουμε να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα, προκειμένου να προχωρήσουμε στο αναγκαίο συμμάζεμα και στην ορθολογική διασπορά των μαθητών. Οι γειτονιές στις πόλεις, οι πληθυσμοί στις κωμοπόλεις και τα χωριά έχουν μεταβληθεί και η αλλαγή αυτή πρέπει να αποτυπωθεί και στις σχολικές μονάδες. Το σχολείο χρειάζεται δομικές αλλαγές από το κτήριο, το αναλυτικό πρόγραμμα και το εκπαιδευτικό έργο. Το να ξεκινούν τα μαθήματα στις 9 η ώρα είναι ζήτημα γιʼ αυτούς που έχουν λύσει όλα τα άλλα προβλήματα και έχουν και κάποιον να τους πάει τα παιδιά στο σχολείο!