Κλάμα τα “παπαγαλάκια”, πανικός στους εντολοδόχους τους. Το αφήγημά τους κατέρρευσε, το παραμύθι έλαβε τέλος. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε τα αυτονόητα στις δηλώσεις του στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.

Ξεκαθάρισε ότι “στις περιφερειακές εκλογές η Ν.Δ. θα στηρίξει συγκεκριμένα πρόσωπα και συνδυασμούς, γιατί η Περιφέρεια είναι κρίσιμος βραχίονας για την υλοποίηση της πολιτικής μας, μπορεί να είναι και πρόσωπα εκτός της Ν.Δ. Δεν υπάρχει η ίδια ανάγκη στις εκλογές πρώτου βαθμού. Θα δούμε τι θα κάνουμε στους μεγάλους δήμους”.

Η πολιτική λογική το υπαγορεύει, τα κόμματα να επιλέξουν τους εκλεκτούς τους για τις Περιφέρειες, να δώσουν χρίσματα στους υποψήφιους περιφερειάρχες. Οπως έκαναν το 2010 και το 2014. Την πρώτη θητεία εφαρμογής του “Καλλικράτη” η Ν.Δ. στήριξε το Δημήτρη Δράκο ως υποψήφιο περιφερειάρχη Πελοποννήσου και στη δεύτερη τον Πέτρο Τατούλη. Στο πλαίσιο της στήριξης αυτής συμφωνήθηκε να είναι υποψήφια περιφερειάρχης Μεσσηνίας η Ελένη Αλειφέρη. Δεν ήταν επιλογή του υποψήφιου περιφερειάρχη η Αλειφέρη. Το συμφώνησε και το αποδέχθηκε στο πλαίσιο της στήριξής του από τη Ν.Δ.

Το 2010 τον κ. Τατούλη στήριξαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ και στο πλαίσιο αυτής της στήριξης υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες ήταν Μεσσηνίας ο αείμνηστος Χρήστος Μαλαπάνης και Κορινθίας ο Γιώργος Δέδες. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τα περί ανεξαρτησίας του κ. Τατούλη αποτελούν παραμύθι και αφήγημα που γίνεται αποδεκτό μόνο από πρόθυμους και βολεμένους και διακινείται από τα “παπαγαλάκια”.

Τα κόμματα έχουν ρόλο και λόγο στις Περιφέρειες, όπως έχουν στους μεγάλους δήμους της χώρας και στις πρωτεύουσες των νομών. Δηλαδή, τώρα που η Ν.Δ. θα δώσει χρίσμα σε άλλον και όχι στον Τατούλη, έγινε αναχρονιστικό και οπισθοδρομικό κόμμα, ενώ το 2014 ήταν προοδευτικό και σύγχρονο; Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναχρονιστικός που ετοιμάζεται να δώσει το χρίσμα στο Γιώργο Δέδε; Μήπως πρέπει να αφήσει ελεύθερη την κοινωνία της Πελοποννήσου να επιλέξει τον εκλεκτό του κόμματος; Και τις αρχές, το πρόγραμμα θα το συγκροτήσουν οι παρέες;

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για εντολοδόχους και “παπαγαλάκια”. Η πραγματικότητα τους προσγείωσε απότομα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα για τους “ανεξάρτητους”.

Γιάννης Σινάπης