Οταν έχεις πρωθυπουργό που η πολιτική του καριέρα ξεκίνησε από το «κίνημα των καταλήψεων», γιατί να μην ακολουθηθεί το «επιτυχημένο πρότυπο» και από την επόμενη γενιά; Καμία έκπληξη, λοιπόν, παρότι το έργο δεν κόβει πλέον πολλά εισιτήρια, γιατί έχει εξελιχθεί σε παρωδία. Η ανάγνωση των αιτημάτων του «μαθητικού κινήματος» επιβεβαιώνει ότι οι καταλήψεις γίνονται για τον χαβαλέ και στη συνέχεια εφευρίσκονται και οι λόγοι. Μέσα όμως ακόμα και από τα προσχηματικά αιτήματα αναδεικνύεται αυτό που χρόνια συμβαίνει.

Εμφανίζεται μια νεολαία που δεν θέλει τις αλλαγές, αντιστέκεται σε ό,τι καινούργιο, υπερασπιζόμενη τη διαιώνιση μιας παγιωμένης κατάστασης. Οπως παλιότερα το «μαθητικό κίνημα» αντιδρούσε στις μεταρρυθμίσεις που επιχειρούσαν οι εκάστοτε υπουργοί, έτσι και το σημερινό δεν θέλει τις αλλαγές Γαβρόγλου. Δεν θέλουν τα παιδιά να καταργηθούν τα Λατινικά, να μειωθούν τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, ούτε καν την αλλαγή της πρωινής ώρας! Είναι λογικά τα αιτήματα των παιδιών; Τόσο όσο και τις προηγούμενες φορές. Απεικονίζουν τον συντηρητισμό και την άρνηση, που αποτυπώνεται κάθε φορά που επιχειρείται κάτι στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι η άρνηση που υπαγορεύεται με άμεσο ή με έμμεσο τρόπο από τα κατεστημένα συστήματα της εκπαίδευσης στους μαθητές. Οι καταλήψεις, ιδεολογικά, αποτυπώνουν το χθες, γιατί εκφράζουν αυθεντικά το χρεοκοπημένο παρελθόν.

Εχει ενδιαφέρον, τέλος, το αίτημα για τη μείωση των πολυμελών τμημάτων στο 4ο Λύκειο Καλαμάτας. Γιατί αλήθεια συμβαίνει αυτό; Γιατί το 4ο έχει πολυμελή τμήματα και άλλα λύκεια όχι; Αν η περιοχή του κέντρου έχει δημογραφική έκρηξη που αποτυπώνεται στο μαθητικό πληθυσμό, γιατί δεν αλλάζει η γεωγραφική κατανομή στα σχολεία; Ολοι γνωρίζουμε το πώς έχουν στηθεί τα πολυμελή τμήματα στο 4ο Λύκειο, και πρώτοι απ’ όλους οι γονείς των περισσοτέρων μαθητών. Ακόμα όμως και έτσι είναι μια καλή ευκαιρία να προχωρήσει ο περιορισμός των «καλών» και «κακών» σχολείων μέσα από μια λογική ανακατανομής του μαθητικού πληθυσμού.