Αυτό σημείωσε ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας και υποψήφιος περιφερειάρχης Πελοποννήσου, απαντώντας στον περιφερειάρχη και αντίπαλό του στις αυτοδιοικητικές εκλογές Πέτρο Τατούλη, που υποστήριξε πως χρηματοδοτεί όλα τα έργα της Περιφέρειας, δημοτικά και περιφερειακά. Μέχρι και την πατρότητα του έργου του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας υποστήριξε ο κ. Τατούλης, όταν ήταν υπουργός Πολιτισμού.
Τα χρήματα δεν είναι της Περιφέρειας, δεν τα εξασφαλίζει ο περιφερειάρχης με ιδρώτα και αίμα. Είναι χρήματα ευρωπαϊκά του ΕΣΠΑ, είναι εθνικά χρήματα που η κυβέρνηση τα δίνει στις Περιφέρειες για να εκτελέσει έργα που έχουν μελετήσει οι υπηρεσίες της ή να τα προωθήσει στους δήμους, για να κάνουν τα δικά τους.
Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε αρκετά λεφτά στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, γιατί έδωσε ανάλογα πολλά χρήματα στην Περιφέρεια Αττικής, καθώς η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου ανήκει στο κόμμα που κυβερνάει. Είναι πολλά τα χρήματα που έχει πάρει η Περιφέρεια, τόσα που δεν έχει τι να τα κάνει σε δικά της έργα. Γι’ αυτό χρηματοδοτεί ελαιοχρωματισμούς σε εκκλησίες και παρεμβάσεις σε μοναστήρια, με το αζημίωτο, προσδοκώντας στην ψήφο του κλήρου και των πιστών.
Εχει δίκιο ο δήμαρχος Καλαμάτας όταν μιλάει για ιδιοτέλεια, όταν ένας άνθρωπος μοιράζει τα χρήματα. Ετσι φθάσαμε να διατίθενται 3,5 εκ. ευρώ για το δρόμο Μηλέα – Παναγία Γιάτρισσα από το ΕΣΠΑ, τη στιγμή που για τον κεντρικό επαρχιακό δρόμο της Μάνης δεν έχει δοθεί ούτε ευρώ.
Για τα έργα που θα επιλέγονται και θα χρηματοδοτούνται, θα πρέπει να γίνεται ιεράρχηση και αξιολόγηση από συλλογικό όργανο, όπως ήταν παλιά το Περιφερειακό Συμβούλιο, για να εντάσσονται κατά προτεραιότητα τα πιο σημαντικά.
Σε αυτή την προεκλογική περίοδο θα δούμε και θα ακούσουμε τρελά πράγματα για τα έργα που έγιναν ή και δεν έγιναν στη Μεσσηνία και στους άλλους νομούς της Περιφέρειας. Την πραγματικότητα την βιώνουμε καθημερινά, την ζούμε εμείς που κατοικούμε και εργαζόμαστε σε αυτόν τον τόπο. Και η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, δεν μπορείς να την παραποιήσεις. Δεν γίνεται να κοροϊδέψεις τον κόσμο. Και να τον ξεγελάσεις μία - δύο φορές, δεν μπορείς να το κάνεις συνέχεια.