Κι έχουν άποψη αυτοί που το εκμεταλλεύονται πολιτικά, ένθεν κακείθεν, προσεγγίζοντάς το όπως τους βολεύει.
Πολιτική δίωξη από τη μία πλευρά, η λειτουργία του δήμου πάνω απ’ όλα από την άλλη.
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, προσωπικές ιδιοτέλειες και υποκρισίες, τονίζουμε:
• Οσον αφορά το νόμο, είναι ξεκάθαρος. Το νόμιμο της υπόθεσης είναι υπέρ του Νίκου Πατσαρίνου, που έχει κριθεί στη θέση του προϊσταμένου από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το πλέον αρμόδιο όργανο. Και αυτή η κρίση δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Γι' αυτό και τα όργανα της Πολιτείας που εξετάζουν την υπόθεση και αποφαίνονται, δικαιώνουν τον υπάλληλο και ακυρώνουν την απόφαση του δημάρχου, είτε σιωπηρά είτε ξεκάθαρα.
• Οσον αφορά το ηθικό μέρος της υπόθεσης και την άποψη της κοινωνίας, ο δήμαρχος έχει δίκιο και ο υπάλληλος φαίνεται ως βολεμένος, ως καλυπτόμενος πίσω από ένα σύστημα και ένα νόμο που αδιαφορούν για τη λειτουργία του δήμου, του Δημοσίου. Δεν μπορεί ένας υπάλληλος που απουσιάζει 200 μέρες το χρόνο από τη δουλειά του -όχι φυσικά "λουφάροντας", αλλά συμμετέχοντας σε αυτοδιοικητικό όργανο που τον έστειλε ο λαός- να έχει διοικητικές ευθύνες. Δε γίνεται να λειτουργήσει ο δήμος έτσι, όσο ευσυνείδητος και να είναι ο υπάλληλος.
Ομως, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος ο υπάλληλος αυτός, που έχει εργαστεί για πολλά χρόνια και έχει βάλει το λιθαράκι του στην υπηρεσία του, στο δήμο, να μην αδικηθεί, να μη ζημιωθεί μισθολογικά και ασφαλιστικά. Και ο τρόπος... δεν είναι να του κάνει χάρη ο προϊστάμενός του ή ο δήμαρχος.
Σε μια κανονική χώρα τη λύση πρέπει να τη δίνει ο νόμος, η Πολιτεία. Γι’ αυτό και πρέπει να αλλάξει ο υπάρχων νόμος. Να διασφαλίζεται υπηρεσιακά ο υπάλληλος που έχει εργαστεί για χρόνια, να μην αδικείται, αλλά και ο δήμος, η δημόσια υπηρεσία, να λειτουργεί χωρίς κενά, με ιδιωτικά κριτήρια.
Οσο ο νόμος παραμένει προβληματικός, ο καθένας θα μπορεί να εκμεταλλεύεται πολιτικά και με ιδιοτέλεια ζητήματα σαν του Ν. Πατσαρίνου.
