Διότι υπάρχει αρκετός κόσμος που προχωράει στην επιλογή συνδυασμού ξεκινώντας από τους συμβούλους, χωρίς να έχει υποχρεωτικά σκοπό να επιλέξει αρχικά τον επικεφαλής. Και όταν μάλιστα γνωρίζει, θεωρεί άξιο ή θέλει να βγάλει την υποχρέωση σε άτομα που κατεβαίνουν σε διαφορετικούς συνδυασμούς, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκη.

Ολο αυτό μόνο αυθαίρετο σενάριο δεν είναι, καθώς το συναντάμε συχνά πλέον στην καθημερινότητα. Αναδεικνύει όμως και μία πραγματικότητα, που έχει να κάνει κυρίως με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αυτοδιοικητικών εκλογών στις τοπικές κοινωνίες. Αλλά και τον τρόπο με τον οποίο τελικά αρκετοί πολίτες επιλέγουν τον δήμαρχο της επόμενης ημέρας -όπως φυσικά συνέβη και με τους προηγούμενους δημάρχους.

Ομως φέρνει στην επιφάνεια και μία παθογένεια -για πολλούς- του εκλογικού συστήματος, που μπροστά στην επιλογή συμβούλων από ένα και μόνο ψηφοδέλτιο, δεν επιτρέπει ουσιαστικά την επιβράβευση και την προτίμηση άλλων προσώπων, ενδεχομένως πιο άξιων, ελέω της συμμετοχής τους σε διαφορετικούς συνδυασμούς.

Με όσα ισχύουν εδώ και δεκαετίες, αλλά και με τη γενικότερη κουλτούρα που δυστυχώς εδώ και χρόνια αγγίζει ακόμα και την τοπική αυτοδιοίκηση, κάτι διαφορετικό φαντάζει ακόμα ουτοπία. Το να το καταγράφουμε όμως και να παρατηρούμε την εξέλιξη του φαινομένου αυτού με τα χρόνια, ίσως κάποτε μας φέρει πιο κοντά σε μία άλλη, πιο πρόσφορη λύση. Την επιλογή δηλαδή συμβούλων από μία ενιαία λίστα, που θα επέτρεπε στον καθέναν να ψηφίσει τους κατ' αυτόν πιο άξιους ανεξάρτητα από τον συνδυασμό. Το αίνιγμα όμως θα ήταν πώς θα μπορούσε ο εκλεγμένος δήμαρχος να ασκήσει ουσιαστική διοίκηση...