Σχεδόν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι θα αντιμετωπίσουν ζητήματα επιβίωσης τους επόμενους μήνες και μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Βασικό πρόβλημα είναι η αβεβαιότητα που επικρατεί σε σχέση με την ομαλοποίηση της κατάστασης, η οποία φρενάρει τα πάντα. Κανένας δεν γνωρίζει αν τελειώσαμε με τον κορονοϊό ή αν θα έχουμε νέα, ενδεχομένως και μεγαλύτερη κρίση. Δεν χρειάζεται να επισημάνει κανείς ότι θα είναι εφιαλτικό και ενδεχομένως μη αναστρέψιμο για την πλειοψηφία των επιχειρήσεων ένα νέο κλείσιμο τους επόμενους μήνες.
Οσο υπάρχει η αβεβαιότητα σε σχέση με το πώς ακριβώς θα εξελιχθεί ή πανδημία τους επόμενους μήνες, είναι αδύνατο να λειτουργήσει με κανονικούς ρυθμούς η οικονομία. Οι καταναλωτές θα παραμένουν κουμπωμένοι ενώ οι επιχειρηματίες από την πλευρά τους θα τηρούν στάση αναμονής. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ας μην γελιόμαστε, είναι δύσκολο να υπάρξει πλάνο ουσιαστικής στήριξης και επανεκκίνησης της οικονομίας, παρά μόνο επιδότηση της κάλυψης βασικών βιοποριστικών αναγκών.
Οι καταναλωτές είναι αυτοί οι οποίοι καθορίζουν τη λειτουργία της αγοράς και όσο αυτοί παραμένουν μουδιασμένοι και επιφυλακτικοί, καμιά ένεση ρευστότητας δεν πρόκειται να αποδώσει, κανένα μέτρο ανακούφισης δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα. Είναι φανερό ότι το επόμενο διάστημα οι πάντες θα βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής και θα κινούνται με τη λογική… βλέποντας και κάνοντας. Αν τα νέα είναι καλά σε σχέση με την πορεία της πανδημίας, μία ένεση ρευστότητας από Πολιτεία και τράπεζες θα μπορούσε να διορθώσει σχετικά γρήγορα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί. Σε διαφορετική περίπτωση οι άδειες καρέκλες και τα κατεβασμένα ρολά θα επεκταθούν και θα αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα.