Τετάρτη, 28 Απριλίου 2021 20:30

Διαρκές τσαλαβούτημα σπατάλης πόρων

Γράφτηκε από τον
Διαρκές τσαλαβούτημα σπατάλης πόρων

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Η παράκαμψη του Πεταλιδίου μπορεί να μη γίνει ποτέ, αλλά η περιοχή απέκτησε έναν νέο αρχαιολογικό χώρο. Ο δρόμος Τζάνε - Καλαμάκι και η χρηματοδότηση των ανασκαφών οδήγησαν στην αποκάλυψη της αρχαίας Κορώνης, ενός σημαντικού από ό,τι φαίνεται αρχαιολογικού χώρου, η αξιοποίηση του οποίου θα είναι το νέο ζητούμενο για την ευρύτερη περιοχή. Αυτό είναι το θετικό. Το αρνητικό είναι ότι ο δρόμος για την Κορώνη θα καθυστερήσει για αρκετά ακόμα χρόνια, μιας και τα ποσά που απαιτούνται δύσκολα θα εξευρεθούν. 
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι τα αρχαία, ούτε οι αρχαιολόγοι, αλλά ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάζονται τα έργα στην Ελλάδα. Ποιος ενέκρινε τη μελέτη για τη συγκεκριμένη χάραξη του οδικού άξονα; Αυτό είναι ζήτημα το οποίο, όχι απλώς θα πρέπει να διερευνηθεί, αλλά να αποδοθούν και ευθύνες σε πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες. Το να ξεκινάς ένα έργο γνωρίζοντας ότι θα περάσει μέσα από αρχαιολογικό χώρο, ελπίζοντας να διευθετήσεις παρασκηνιακά τις όποιες αντιδράσεις, είναι τουλάχιστον ανεύθυνο. Το να χρησιμοποιείται ταυτόχρονα ένα έργο για να χρηματοδοτούνται ανασκαφές ή το σύστημα παραγωγής μελετών είναι απαράδεκτο. Η παραγωγή έργων με ευκαιριακές διευθετήσεις και ελλιπείς μελέτες και αδειοδοτἠσεις οδηγεί σε σπατάλη πόρων.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χώρα είναι η έλλειψη σχεδιασμού, τόσο για τα έργα υποδομής όσο και για την αξιοποίηση αρχαιολογικών χώρων. Τα πάντα γίνονται... τυχαία, με αποτέλεσμα να ανοίγουν διαρκώς μέτωπα, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ολοκλήρωσης ενός έργου ή σοβαρής ανάδειξης ενός αρχαιολογικού χώρου.
Οι πολλαπλές… τρύπες στο νερό συντηρούν μια παρακμιακή κατάσταση στη χώρα, με διάφορες ομάδες συμφερόντων να προσπαθούν να αξιοποιήσουν κάθε ευκαιρία για τη δική τους εξυπηρέτηση. Τα χρήματα που μπορούν να διατεθούν είναι συγκεκριμένα και πρέπει να τίθενται προτεραιότητες. Λεφτόδεντρα που μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα πάντα δεν υπάρχουν. Προοδεύουν τα κράτη και οι κοινωνίες που μπορούν και θέτουν προτεραιότητες∙ οι άλλοι απλώς τσαλαβουτούν κι όποιος προλάβει… κάτι παίρνει. Ετσι όμως δεν πάμε πουθενά – και αυτό θα έπρεπε ήδη να το έχουμε κατανοήσει.


NEWSLETTER