Το δημόσιο ΚΤΕΟ εδώ και χρόνια υπολειτουργούσε και την περασμένη εβδομάδα μπήκαν και τυπικά τα λουκέτα. Οι τίτλοι τέλους σε μια δημόσια δομή θα πρέπει να προβληματίσουν. Μένουμε συνήθως στις βαρύγδουπες, κενές περιεχομένου συνδικαλιστικές καταγγελίες, και δεν διεξάγεται μια αναλυτική συζήτηση η οποία να καταλήγει σε χρήσιμα συμπεράσματα, συνολικά για τη λειτουργία του Δημοσίου.
Το ΚΤΕΟ δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ‘80 για λόγους οδικής ασφάλειας. Βασική δουλειά του ήταν ο έλεγχος των αυτοκινήτων, με στόχο να αποσυρθούν από τους δρόμους τα επικίνδυνα αυτοκίνητα. Η συγκεκριμένη δομή για πολλά χρόνια ταλαιπωρούσε τελικά τους πολίτες. Οι περισσότεροι έχουν να διηγηθούν μια θλιβερή ιστορία κακής εξυπηρέτησης και, σε κάποιες περιπτώσεις, καταβολής έξτρα ποσού για να γίνει η δουλειά τους. Το δημόσιο ΚΤΕΟ μετατράπηκε σταδιακά σε φορέα που τυραννούσε τον απλό πολίτη, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις πλήρωνε διπλό λογαριασμό. Με την ίδρυση των ιδιωτικών ΚΤΕΟ οι πολίτες απαλλάχτηκαν από την ταλαιπωρία στην εξυπηρέτηση και το… μπαξίσι στον κάθε Κεχαγιά!   
Αυτή είναι η πραγματικότητα και εκεί βρίσκονται οι λόγοι της κατάρρευσης της συγκεκριμένης δημόσιας δομής, την οποία τα τελευταία χρόνια δεν επέλεγαν ούτε αυτοί που ήταν δίπλα στην πόρτα τους. Ο πολίτης θέλει να πάει να κάνει τη δουλειά του γρήγορα και με αξιοπρέπεια, και όχι να ταλαιπωρείται από ιδιοκτήτες του Δημοσίου. Οι φορείς του Δημοσίου θα πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από την αποτυχία παροχής υπηρεσιών στα ΚΤΕΟ και να φροντίζουν να μην αφήνουν τις    πληγές να κακοφορμίζουν.
Τα ιδιωτικά ΚΤΕΟ έλυσαν το ζήτημα της εξυπηρέτησης των πολιτών, αλλά παραμένει το ζήτημα της διασφάλισης του ελέγχου των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους δρόμους. Το Δημόσιο θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι γίνεται πραγματικός έλεγχος – και εκεί θα πρέπει να επικεντρωθεί η δράση του. Το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που έχει αξία και σημασία.