Παρασκευή, 06 Μαϊος 2022 21:36

Οι ορεινοί δήμοι χρειάζονται ανθρώπους

Οι ορεινοί δήμοι χρειάζονται ανθρώπους

 

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Η συνάντηση του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου με 33 δημάρχους ορεινών δήμων είχε αναμφίβολα και επικοινωνιακά χαρακτηριστικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης  ήθελε να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τις απομακρυσμένες περιοχές, κάλεσε τους δημάρχους, τους άκουσε, έδωσε και ο αρμόδιος υπουργός μερικά εκατομμύρια… προίκα και όλοι έμειναν ικανοποιημένοι. Πέρα όμως από την επικοινωνία υπάρχει και η ουσία, που έχει να κάνει με το μέλλον και την προοπτική των ορεινών περιοχών της χώρας.

Το πρώτο και σημαντικό είναι ότι τέθηκε στο ανώτατο επίπεδο το μεγάλο ζήτημα της προσέλκυσης κατοίκων στις ορεινές περιοχές της χώρας. Όσες χρηματοδοτήσεις και να δοθούν, όσα προγράμματα και να αξιοποιηθούν, αν τα ορεινά χωριά δεν ενισχυθούν με ανθρώπινο δυναμικό θα σβήσουν και μαζί τους θα σβήσουν και οι οικονομικές δραστηριότητες. Το πολιτικό σύστημα της χώρας αλλά και οι δήμαρχοι, ενώ αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει προοπτική σε χωριά που ζωντανεύουν τρεις μέρες το Πάσχα και πέντε μέρες τον Δεκαπενταύγουστο αρνούνται να λάβουν μέτρα ενίσχυσης του πληθυσμού. Η προσέλκυση «ψηφιακών νομάδων» που ακούστηκε στη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ωραίο παραμύθι για να είναι αληθινό, ενώ όποιος περιμένει επιστροφή Ελλήνων στα χωριά είναι τουλάχιστον αιθεροβάμονας. 

Αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη οι απομακρυσμένοι οικισμοί της χώρας είναι η οργανωμένη εγκατάσταση μεταναστών. Μιλάμε για σχεδιασμένη και δομημένη εγκατάσταση οικογενειών μεταναστών με προοπτική μακροχρόνιας παραμονής και ένταξης, όχι περαστικών εποχικών εργατών, οι οποίοι είναι στα χέρια διακινητών και σύγχρονων δουλεμπόρων. Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των ορεινών δήμων δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Όσο καθυστερεί η ανάπτυξη ενός  σοβαρού και δομημένου προγράμματος εγκατάστασης μεταναστών τόσο θα διολισθαίνουν σε εθιμοτυπικές συναντήσεις με πρωθυπουργούς και υπουργούς όπου θα μοιράζονται φιλοφρονήσεις και χρηματοδοτήσεις. Τα ορεινά χωριά χρειάζονται τη ζωντάνια της ανθρώπινης παρουσίας που κινητοποιεί και στηρίζει την οικονομία και όχι χρηματοδοτήσεις που θα σπαταλώνται σε αναπλάσεις και παιδικές χαρές χωρίς παιδιά.