Ο εορτασμός μιας ακόμα επετείου της εξέγερσης των νέων στο Πολυτεχνείο το 1973 κινήθηκε στα γνωστά πλαίσια. Οι φανφάρες περίσσεψαν και η προσπάθεια του καθένα να φέρει στα δικά του μέτρα και στο σήμερα το συγκεκριμένο γεγονός κυριάρχησαν. Το Πολυτεχνείο δεν έγινε για να μην γίνει η αξιολόγηση στους εκπαιδευτικούς ούτε για τα δικαιώματα των μεταναστών, όπως νομίζουν οι όψιμοι... ερμηνευτές του. Η επίδειξη “επαναστατικού φρονήματος” από τους γνωστούς μπαχαλάκηδες που ζουν κάθε χρόνο τη δική τους ψευδαίσθηση, υποβαθμίζει τον εορτασμό στα όρια της γραφικότητας.
Πολλοί θεωρούν ότι το Πολυτεχνείο αποτέλεσε το άλλοθι για εκατομμύρια πολίτες που ανέχτηκαν και συνεργάστηκαν με το καθεστώς της χούντας. Μάλλον έχουν δίκιο, αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι στην περίοδο της Μεταπολίτευσης το Πολυτεχνείο χρησιμοποιήθηκε από απόντες και παρόντες. Το ιστορικό γεγονός της εξέγερσης των νέων απέναντι στη χούντα είναι ανάγκη να τεθεί στα πραγματικά του πλαίσια. Το Πολυτεχνείο συνέβαλε στην πτώση της χούντας, η οποία κατέρρευσε μερικούς μήνες αργότερα και μετά από την εθνική τραγωδία της κατάληψης της μισής Κύπρου από τους Τούρκους. Η κατάλυση της δημοκρατίας οδηγεί σε εθνικές τραγωδίες και αυτό είναι το μήνυμα που χρειάζεται να τονίζεται περισσότερο απ’ οτιδήποτε. Το Πολυτεχνείο ήταν φωνή υπέρ της δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο ότι το Πολυτεχνείο δεν είχε ηγέτη, ούτε ανέδειξε στη συνέχεια, είχε πολλούς πρωταγωνιστές και όχι έναν.
Ο Κώστας Λαλιώτης και ο Μίμης Ανδρουλάκης, δύο από τους επώνυμους πρωταγωνιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου, πριν από μερικές ημέρες τα είπαν όλα υπογραμμίζοντας: «Το Πολυτεχνείο δεν έγινε από το ίδιο ύφασμα, δεν είχε ποτέ το ίδιο χρώμα. Δεν σφύριζαν ποτέ όλοι μαζί την ίδια στιγμή τον ίδιο σκοπό και δε φώναζαν το ίδιο σύνθημα. Εκτός από μία και μόνο στιγμή, την ύστατη στιγμή. Το Πολυτεχνείο έμοιαζε και κυρίως ήταν ένα «πολύχρωμο ύφασμα», που όλοι είχαν το δικαίωμα και την υποχρέωση να βάζουν και έβαζαν ένα διαφορετικό νήμα, ένα διαφορετικό χρώμα για να υφάνουν και να υψώσουν τη σημαία της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας στη χώρα μας».
