Απέδειξαν ότι υπάρχει ο δρόμος της σωτηρίας και ο δρόμος του… χάους. Οι Κύπριοι για πολλούς και διάφορους λόγους επέλεξαν να πουν ένα "γενναίο όχι" στο δρόμο της σωτηρίας και επέλεξαν το δρόμο του χάους. Την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο δεν έχει ακόμα εγκριθεί το plan B και έτσι δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν τελικώς οι Κύπριοι επέλεξαν το απόλυτο χάος ή την επιστροφή στο δρόμο της σωτηρίας μέσω μεγάλων και οδυνηρών κυβιστήσεων. Σε κάθε περίπτωση το "γενναίο όχι" θα κοστίσει στους Κύπριους πολλά περισσότερα ευρώ και δάκρυα από όσα θα στοίχιζε η επιλογή του δρόμου της σωτηρίας.
Γενικότερα όσοι επιλέγουν τα "γενναία όχι" οφείλουν να γνωρίζουν ότι η σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα συνήθως οδηγεί σε οδυνηρές ήττες και ενίοτε σε μεγάλες καταστροφές. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι μετά τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας το 1893 η σύγκρουση με τα συμφέροντα των ξένων ομολογιούχων οδήγησε αρχικώς στον "ατυχή πόλεμο" του 1897 με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τελικώς σε νέα δάνεια που πλήρωνε η χώρα μας μέχρι το… 1981. Συγκεκριμένα μετά την πτώχευση του 1893 ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας ο λαϊκιστής Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Τα μέλη της κυβέρνησης Δηλιγιάννη συμπεριφερόμενα ως μαθητευόμενοι μάγοι δεν μπόρεσαν να πείσουν τους ξένους δανειστές ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει τα χρήματα. Τότε ξέσπασε ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897. Σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς η Ελλάδα ξεκίνησε τον πόλεμο παρασυρόμενη από τις αφελείς λαϊκιστικές δυνάμεις που συσπειρώθηκαν γύρω από την Εθνική Εταιρεία. Πίστεψαν οι αφελείς ότι ο πεινασμένος ελληνικός στρατός θα νικήσει σε τακτικό πόλεμο τον πανίσχυρο οθωμανικό. Οι ξένοι δανειστές άφησαν να θεριέψουν οι δυνάμεις του λαϊκισμού γνωρίζοντας ότι η πολεμική ήττα θα οδηγήσει την Ελλάδα στα νύχια των… τραπεζών. Πράγματι η Ελλάδα ηττήθηκε στον βλακώδη πόλεμο του 1897 και οι Τούρκοι θα έφταναν στην Καλαμάτα αν δεν τους σταματούσαν οι… δανειστές. Η Ελλάδα κλήθηκε να πληρώσει ως αποζημίωση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το αστρονομικό ποσό των 4.000.000 τουρκικών λιρών και για να βρει αυτά τα χρήματα σύναψε νέα δάνεια με τους παλιούς δανειστές που είχαν χάσει τα χρήματά τους όταν η χώρα μας κήρυξε στάση πληρωμών το 1893. Οι δανειστές επέβαλαν στην Ελλάδα διεθνή οικονομικό έλεγχο και υποχρέωσαν την χώρα μας να αποδίδει τα κρατικά έσοδα από το μονοπώλιο στο αλάτι, το πετρέλαιο, τον καπνό, τα σπίρτα, τα τραπουλόχαρτα κ.λπ. Τα έσοδα αυτά τα απέδιδε στους δανειστές μέχρι την ένταξή της στην ΕΟΚ το 1981.
Τις οδυνηρές αυτές επιπτώσεις του βλακώδη πολέμου που κήρυξαν οι "γενναίοι" του 1897 προφανώς τις αγνοούν οι ανιστόρητοι που έσπευσαν να χειροκροτήσουν το "γενναίο όχι" της Κύπρου. Οπως και τότε έτσι και σήμερα υπάρχουν χιλιάδες αφελείς που πιστεύουν ότι αρκούν γενναίες πράξεις για να μεγαλουργήσει η Ελλάδα. Οπως τότε έτσι και σήμερα υπάρχουν χιλιάδες αφελείς που πιστεύουν ότι αρκεί η πολιτική βούληση για να συντριβούν οι ισχυρές δυνάμεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη της Ελλάδας. Οπως τότε έτσι και σήμερα υπάρχουν χιλιάδες αφελείς που θα ακολουθήσουν τους λαϊκιστές σε βλακώδεις πολέμους. Οπως τότε έτσι και σήμερα υπάρχουν χιλιάδες που θα ψηφίσουν… "Γουλιμή" γιατί ο "Τρικούπης" εκφράζει τα συμφέροντα των δανειστών.
Είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει ότι στην πολιτική υπάρχουν μονόδρομοι και ότι η ελληνική οικονομία θα σωθεί από αυτούς που την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Είμαι επίσης ο τελευταίος που θα δώσει άφεση αμαρτιών για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πάρω διαζύγιο από τη λογική για να χειροκροτήσω γενναίες ανοησίες ή για να ακολουθήσω λαϊκίστικους δρόμους που χαράζουν οι όσοι ανόητοι πιστεύουν ότι η μοίρα τούς όρισε να κυβερνήσουν την Ελλάδα. Για αυτό πιστεύω ακράδαντα ότι στην πολιτική και στην οικονομία βγαίνει τελικώς ωφελημένος μόνο όποιος ακολουθεί το δρόμο της λογικής και των συμμαχιών. Αντιθέτως όποιος ακολουθεί το δρόμο των "γενναίων όχι" και του λαϊκισμού σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με καταστροφές και αργά ή γρήγορα υπό νέο διεθνή έλεγχο με όρους επαχθέστερους από αυτούς που προσπάθησε να αποφύγει. Με απλά λόγια: Αλίμονο στους λαούς που χρειάζονται γενναίους και δεν διαθέτουν λογικούς πολιτικούς.
