Στην Ελλάδα όμως των προσωποπαγών κομμάτων και αυτοδιοικητικών παρατάξεων, οι πολιτικοί πολλές φορές κρίνονται με κριτήρια που ξεπερνούν τα όρια της πολιτικής επιστήμης και της επικοινωνιακής τέχνης και προσεγγίζουν τη μεταφυσική και τις πύλες του ανεξήγητου.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξα πριν από πολλά χρόνια βλέποντας μια πορεία αυτοκινήτων με σημαίες του ΠΑΣΟΚ, μέσα από τα οποία οι οδηγοί και οι επιβάτες φώναζαν το σύνθημα «Καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη». Από τότε μέχρι σήμερα, έχω γνωρίσει πολιτικούς που γοητεύουν τους ψηφοφόρους χωρίς να λένε τίποτα και πολιτικούς που απογοητεύουν τους ψηφοφόρους επειδή φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι εξυπνότεροι από τον μέσο πολίτη. Έχω γνωρίσει επίσης πολλούς αιρετούς που έκαναν ρεκόρ θητειών σε αυτοδιοικητικά όργανα ρίχνοντας τσιμέντα και αιρετούς που δεν επανεκλέχτηκαν επειδή εκπλήρωσαν όλες τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Γι’ αυτό κάθε άλλο παρά απορία μού προκαλεί η περιδίνηση του δημάρχου Καλαμάτας Θανάση Βασιλοπούλου, που αντί να πιστώνεται τη μεγάλη επιτυχία της ένταξης στο πρόγραμμα των «100 κλιματικά ουδέτερων πόλεων», τρέχει και δεν φτάνει για τον... προλιμένα, για τη μελέτη του υπουργείου Υποδομών σχετικά με τον Νέδοντα και επειδή ο ρυθμός των δημοτικών έργων είναι ίσος (αν όχι μεγαλύτερος) από το ρυθμό όλων των δημόσιων έργων στην Ελλάδα.
Σε μια κανονική χώρα, ο κ. Βασιλόπουλος θα είχε εξασφαλίσει την επανεκλογή του και μόνο επειδή υπέγραψε για την αποκάλυψη των αρχαίων στην πλατεία Υπαπαντής μετά από 62 ολόκληρα χρόνια. Στην Καλαμάτα όμως η ξεπεσμένη αριστοκρατία, η ψευτοαριστοκρατία του πνεύματος και οι επιχειρηματίες που δεν έχουν δώσει ούτε ένα ευρώ για τον πολιτισμό, δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ένας δεξιός δήμαρχος φέρνει στο φως τα αρχαία που κρατούσε θαμμένα η κατά φαντασίαν άρχουσα τάξη της πόλης. Η ίδια ιντελιγκέντσια δεν μπορεί να χωνέψει ότι η δημοτική αρχή δίνει χρήματα για τον τουρισμό και τις ανασκαφές στην Αρχαία Θουρία, ενώ αυτή διέδιδε πως μόνο ο πρωτογενής τομέας παράγει πλούτο. Γι’ αυτό έχει ξεσηκωθεί τώρα το σύμπαν, ενώ όταν εγκιβωτιζόταν το ρέμα Καλαμίτσι είχε απλώς... ωραίο καιρό στην Καλαμάτα.
Δεν έχει λοιπόν ευθύνες ο κ. Βασιλόπουλος για την πραγματικά ελλιπέστατη μελέτη του αντιπλημμυρικού; Προφανώς και έχει, επειδή δεν πήγαινε κάθε μήνα στο υπουργείο και στο μελετητικό γραφείο για να ενημερωθεί. Προφανέστερα όμως, δεν είχε καταλάβει πως τελικώς θα χρεωθεί μόνο αυτός μια ενδεχόμενη αποτυχία -και ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα του 2019 που πάλευε ενωμένο για να ρίξει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο κ. Βασιλόπουλος είχε αντιληφθεί εγκαίρως τον εσωκομματικό κατακερματισμό της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα πίστευε όσα λέγονται στα γραφεία πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά θα ζητούσε δημόσιες δεσμεύσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ένα ισχυρό κόμμα δεν θα επέτρεπε ποτέ τη διελκυστίνδα των βουλευτών του για σοβαρά θέματα του υπουργείου Υποδομών, που θα επηρεάσουν την ανάπτυξη της Μεσσηνίας τις επόμενες δεκαετίες. Ένα ισχυρό κόμμα θα είχε καλέσει όλους τους βουλευτές σε σύσκεψη με τους κυβερνητικούς παράγοντες, έτσι ώστε να υπάρχει ενιαία πολιτική γραμμή και να μην υποστηρίζει ο καθένας ό,τι εξυπηρετεί το πελατειακό του δίκτυο.
Την ίδια πρωτοβουλία θα μπορούσε να αναλάβει και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, βάζοντας τέλος στον εσωκομματικό πόλεμο. Ενδεχομένως και να αρκούσε μία δημόσια δήλωση του κ. Σαμαρά για να σταματήσει η περιδίνηση του κ. Βασιλόπουλου, αλλά ο πρώην πρωθυπουργός, για λόγους που μόνο ο ίδιος γνωρίζει, αφήνει τους φιλικά προσκείμενους σε αυτόν να πετροβολούν τη δημοτική αρχή. Ίσως επίσης να αρκούσε μία και μόνο επίσκεψη του υπουργού Υποδομών Κώστα Καραμανλή στη Μεσσηνία, για να σταματήσει ο εσωκομματικός «γαλάζιος» πόλεμος.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι θα αρκούσε μία και μόνο δημόσια δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το αντιπλημμυρικό, για να μη σηκωθεί κουρνιαχτός. Ο κ. Βασιλόπουλος δεν την απαίτησε όμως και τώρα απελπιστικά μόνος τρέχει να βγάλει το... λιθωμένο φίδι από τη μελέτη του Νέδοντα.
Θανάσης Λαγός
