Ο ρόλος ήταν τόσο πετυχημένος που το όνομα «Γερο-Λαδάς» πέρασε στο καθημερινό λεξιλόγιο των Ελλήνων και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, όταν κάποιος θέλει να περιγράψει τον φιλάργυρο. Ο Σταρένιος ερμήνευσε το ίδιο καλά και ρόλους του κακού, όπως του τοκογλύφου και του καταδότη. Στον ηθοποιό ανήκει και η επίκαιρη ατάκα: «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, θέλουν το καλό μας» από την ταινία η Χαραυγή της Νίκης.
Όσο πιστευτά και αν ερμήνευσε τη συγκεκριμένη ατάκα, ο ηθοποιός δεν πίστευε ούτε μια λέξη, καθώς ήταν αριστερός και στην Κατοχή υπέφερε από την πείνα.
Ο ηθοποιός κατέρρευσε επί σκηνής από την πείνα Ο Δήμος Σταρένιος γεννήθηκε στο Κάιρο και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αίγυπτο. Παρόλο που η οικογένεια του ήταν ευκατάστατη στην Αίγυπτο, στην Αθήνα την περίοδο της γερμανικής κατοχής, ο ηθοποιός κατάφερνε με το ζόρι να εξασφαλίζει λίγο φαγητό. Ένα βράδυ, ενώ βρισκόταν στη σκηνή και ερμήνευε το ρόλο του στην παράσταση, «Απόψε θα γελάσουμε», η πείνα τον νίκησε. Σύμφωνα με το σενάριο, ο Σταρένιος έπρεπε να σκοτώσει την αδελφή του, ως τιμωρία επειδή παραστράτησε.
Εκείνη με την πονηριά της κατάφερνε να τον πείσει να δέσει τα μάτια του για να μη την δει να πέφτει κάτω λαβωμένη θανάσιμα και τελικά κατάφερνε να του γλιτώσει. Οι δύο ηθοποιοί είχαν πάρει τη θέση τους σκηνή, αλλά μετά τον θεατρικό πυροβολισμό, ο Σταρένιος κατέρρευσε. Σωριάστηκε στη σκηνή επειδή ήταν τόσο πεινασμένος, που οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν. Το κοινό πίστεψε πως όσα εκτυλίσσονταν ήταν μέρος του σεναρίου, καθώς το έργο ήταν κωμωδία και ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Ο ηθοποιός μεταφέρθηκε στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου τον συνέφεραν και την επόμενη μέρα εμφανίστηκε κανονικά στο θέατρο. Η πείνα του όμως ήταν η ίδια.
Ο Δήμος Σταρένιος ήταν ρομαντικός κομμουνιστής.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο και ποιητή Γιάννη Βαρβέρη με τον οποίο ο Δήμος Σταρένιος είχε συγγενική σχέση, ο ηθοποιός ήταν ένας ρομαντικός κομμουνιστής. Αγαπούσε κυριολεκτικά την αριστερά και δεν μπορούσε να δεχτεί τον εσωτερικό διαχωρισμό της σε ΚΚ εσωτερικού και ΚΚΕ. Έτσι όταν πούλαγαν κουπόνια δεν έκανε διακρίσεις. Βοηθούσε πάντα και τις δύο ομάδες της αριστεράς, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα συμφωνήσουν και θα ενωθούν. Τα πολιτικά πιστεύω του ηθοποιού δεν ήταν κρυφά. Έτσι την περίοδο της χούντας η συμμετοχή του σε κρατικές κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και σε παραστάσεις του Εθνικού θεάτρου, ήταν απαγορευμένες.
Ο Σταρένιος ήταν τόσο «στιγματισμένος» από τη χούντα που δεν επιτρεπόταν ούτε η αναφορά του ονόματος του. Όταν ο Φρέντυ Γερμανός κατά τη διάρκεια μιας εκπομπής του αναφέρθηκε τυχαία στον ηθοποιό, η λογοκρισία έκοψε τη φωνή του. Η τεχνολογία δεν επέτρεπε να κοπεί η εικόνα και τα σαίνια βρήκαν την εξής λύση: κατά την προβολή της εκπομπής, φαίνεται ο δημοσιογράφος να προφέρει το όνομα του Σταρένιου, αλλά δεν ακούγεται. Ο Δήμος Σταρένιος εμφανίστηκε σε 66 ελληνικές παραγωγές και λόγω του ότι μιλούσε πολλές γλώσσες, συμμετείχε και σε αρκετές ξένες. Στα μέσα της δεκαετίας του ’30 γνώρισε την Νίνα Βαρβέρη με την οποία παντρεύτηκε και έμεινε μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1983.
Πηγή: Η Μηχανή του Χρόνου
