Φυσικά, όλη αυτή η αβεβαιότητα ήταν αδύνατο να μη δημιουργήσει ψυχολογικές διαταραχές. Κύριο παγκόσμιο μέλημα έγινε η υγεία και η επιβίωση. Ηλικιωμένοι βρέθηκαν στο στόχαστρο του ιού. Τα πολλαπλά lockdown οδήγησαν τους ανθρώπους να στερηθούν τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, τους φίλους τους αλλά και όλους τους οικείους τους. Οι κοινωνικοί χώροι χάθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα και ο κόσμος έμαθε να κάθεται σε απόσταση και να φοβάται να συναναστραφεί με άλλους. Πλέον πεταγόμαστε πίσω όταν κάποιος μας ακουμπήσει ή μας πλησιάσει.
Όταν έγινε το πρώτο lockdown, κυριάρχησε ο φόνος και η απορία καθώς αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι καινούργιο. Κυρίαρχα συναισθήματα ήταν το άγχος και βασικό θέμα συζήτησης έγινε ο κορονοϊός και η καραντίνα.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών σε όλο τον κόσμο αισθάνονται φόβο, θυμό, λύπη και κυρίως αποστασιοποίηση. Η αποφυγή της μόλυνσης και η προστασία της υγείας και της ζωής μας έγινε το βασικό μέλημα. Κατά τη διάρκεια του κορονοϊού χάθηκε κάθε μορφή ελευθερίας, δεν υπάρχει πλέον καμία ρουτίνα.
Σύμφωνα με έρευνες από την UNICEF το 60% των νέων εκτός από τον παροδικό φόβο ανησυχούν για το αντίκτυπο που θα έχει η πανδημία στην ευρύτερη και μελλοντική ζωή τους. Όλο και περισσότεροι νέοι έχουν κατάθλιψη λόγω της ξαφνικής αλλαγής της καθημερινότητας τους. Το κλείσιμο των σχολείων οδήγησε στην έλλειψη συγκέντρωσης. Η απομόνωση έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα απόρριψης.
Επιπλέον, οι νέοι κλείστηκαν απότομα μέσα στο σπίτι και έχασαν την κοινωνικότητα τους και τις συναναστροφές τους και αυτό τους έκανε νευρικούς και ευερέθιστους. Οι μάσκες είναι σαν να συμβολίζουν την απώλεια της ταυτότητας. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας χάθηκαν όλες οι ευχάριστες στιγμές. Η απώλεια της διασκέδασης, των συναυλιών, της μουσικής, του σινεμά οδήγησαν στο να χαθεί η όμορφη γεύση της ζωής.
Τα οικονομικά προβλήματα, η απώλεια της εργασίας, το κλείσιμο στο σπίτι και η απομάκρυνση από τους οικείους μας έκαναν να σκεφτόμαστε αρνητικά και όλη η ζωή φάνηκε ξαφνικά σαν να γέμισε μόνο με προβλήματα.
Η πανδημία φαίνεται ότι οδήγησε στο στιγματισμό της ψυχικής υγείας. Όσο περνάει ο καιρός υπάρχει μία ανυπομονησία για την επιστροφή στην καθημερινότητα. Παρόλα αυτά, όπως όλα δείχνουν κάτι τέτοιο δε θα γίνει ποτέ, καθώς δημιουργήθηκαν νέες συνήθειες.
Η νέα πραγματικότητα
Οι άνθρωποι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στη νέα πραγματικότητα δημιούργησαν νέες μορφές διασκέδασης και κοινωνικοποίησης. Κατά την καραντίνα, ο κόσμος μετέβη σε online λύσεις, τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην ψυχαγωγία.
Τα σχολεία απέκτησαν ένα ψηφιακό χαρακτήρα και ηλεκτρονικές πλατφόρμες βοήθησαν στη συνέχεια της εκπαίδευσης. Παράλληλα, σημαντική αύξηση παρατηρήθηκε και στην άνοδο του e-commerce. Μπορεί τα μαγαζιά να ήταν κλειστά όμως ο κόσμος έκανε τα ψώνια του μέσω του διαδικτύου. Επιπλέον, πολλοί ήταν αυτοί που βρήκαν διασκέδαση στο ίντερνετ μέσω ψηφιακών παιχνιδιών ή ακόμα και online καζίνων (όπως είναι, ενδεικτικά, η ρουλέτα NetBet).
Ο κορονοϊός οδήγησε στην ψηφιοποίηση της καθημερινότητας, οι περισσότερες ασχολίες πέρασαν μέσα στην οθόνη του υπολογιστή. Ακόμα και η εργασία έγινε ψηφιακή όπου ήταν δυνατό. Η ψηφιοποίηση όμως έχει ενσωματωθεί στη ζωή μας και δε θα φύγει. Πανδημίες είχαμε και στο παρελθόν και η ανθρωπότητα επέζησε. Το σίγουρο είναι ότι κάθε αλλαγή και νέα κατάσταση χρειάζεται προσαρμοστικότητα, το ίδιο λοιπόν ισχύει και για τον κορονοϊό.
Σύμφωνα πάντως με την εμπειρία των ειδικών ψυχικής υγείας πολλοί είναι αυτοί που θα χρειαστούν επαγγελματική βοήθεια για να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν το αντίκτυπο της πανδημίας στην ψυχική τους υγεία.
