Κυριακή, 04 Μαρτίου 2018 11:30

Άκης Σακελλαρίου: Το θέατρο βρίσκεται σε πορεία αναγέννησης

Άκης Σακελλαρίου: Το θέατρο βρίσκεται σε πορεία αναγέννησης

Μετά το "Καμπαρέ" και τη "Μελωδία της Ευτυχίας" ο Άκης Σακελλαρίου πρωταγωνιστεί σε ένα ακόμη δημοφιλές μιούζικαλ, στο "Mamma mia".

Ο δημοφιλής ηθοποιός φαίνεται πως... απολαμβάνει την παράσταση αυτή, παρότι είναι αρκετά κουραστικό να βρίσκεται επί σκηνής, επί τρεις ώρες, περίπου, αφού όπως αναφέρει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «το τραγούδι και ο χορός στο θέατρο είναι κινητήριος δύναμη».

Τονίζει ακόμη πως οι Έλληνες είμαστε λαός που αγαπάμε πάρα πολύ τη μουσική και πορευόμαστε μέσα απ΄ αυτήν. Επισημαίνει πως το θέατρο βρίσκεται σε πορεία αναγέννησης, σημειώνοντας πως η οικονομική κρίση "γέννησε" πολλά μικρά και μεγάλα σχήματα, ωθώντας τους καλλιτέχνες μέσω των σχημάτων αυτών να εκφραστούνε.

Ο Άκης Σακελλαρίου προτρέπει το κοινό να εμπιστευτεί ξανά τον ελληνικό κινηματογράφο χαρακτηρίζοντας εξαιρετικές τις ελληνικές ταινίες.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Άκη Σακελλαρίου στον Νίκο Γιώτη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ. Δεν είναι κουραστικό να βρίσκεστε σχεδόν τρεις ώρες επί σκηνής, τραγουδώντας και χορεύοντας μάλιστα κατά διαστήματα, και ορισμένες μέρες έχοντας διπλές παραστάσεις;

Απ. Το κάθε επάγγελμα έχει τις δυσκολίες του και οφείλεις να το υπηρετήσεις. Στο παρελθόν έχουμε κάνει και πολύ χειρότερα απ΄ αυτό! Όσο για την κούραση που λέτε μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Άλλωστε το τραγούδι κι ο χορός στο θέατρο μας δίνουν ζωή, είναι κινητήριος δύναμη. Τη μεγαλύτερη δυσκολία έχει η Δέσποινα Βανδή, η οποία έχει τον μεγάλο όγκο των τραγουδιών και είναι προς τιμήν της που τα καταφέρνει τόσο καλά.

Ερ. Μετά το Πάσχα θα πρωταγωνιστήσετε πάλι στην παράσταση "Αναζητώντας τον Αττίκ". Μία παράσταση στην οποία είχατε παίξει και το 2012 στο Badminton και είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία...

Απ. Όντως, από τις 13 Απριλίου θα συμμετάσχω στην παράσταση αυτή, η οποία θα είναι εμπλουτισμένη με κείμενα και τραγούδια σε σχέση με το 2012, αλλά και με νέα πρόσωπα όπως ο Αντώνης Καφετζόπουλος, η Κατερίνα Παπουτσάκη, η Νάντια Κοντογεώργη, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, ο Μίνως Θεοχάρης...

Απ. Όντως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα μιούζικαλ και τις μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Το μιούζικαλ είναι ένα αγγλοσαξονικό είδος το οποίο προήλθε από το λυρικό θέατρο και η πλοκή και η δράση του προχωράει μέσα από τα τραγούδια. Δηλαδή ο χαρακτήρας ο οποίος αισθάνεται κάποιο εμπόδιο και δεν μπορεί να πει κάποια πράγματα με λόγια τραγουδάει. Αυτές οι παραστάσεις, όμως, που αναφέρονται στη ζωή κάποιου, είναι μουσικό θέατρο. Κι αυτό το μουσικό θέατρο που βλέπουμε είναι κάτι καινούργιο, το οποίο στηρίζεται κυρίως στην ελληνικότητα πλέον και δημιουργεί ένα πολύ ιδιαίτερο, πιο προσωπικό είδος, το οποίο είναι καθαρά ελληνικό, κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Ερ. Για ποιο λόγο οι μουσικοθεατρικές αυτές παραστάσεις έχουν τόσο μεγάλη απήχηση στο κοινό;

Απ. Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός που αγαπάμε πάρα πολύ τη μουσική, πορευόμαστε μέσα από αυτήν, οπότε νομίζω πως το μουσικό θέατρο αποτελεί έναν πάρα πολύ ωραίο και ιδιαίτερο συνδυασμό της μουσικής και του θεάτρου. Προφανώς υπάρχουν κάποιες μεγάλες αξίες πίσω απ΄ αυτά τα πρόσωπα που προαναφέραμε και θέλουμε να στηριχτούμε σε κάποιες αξίες που έχουν εκλείψει. Αυτό ίσως να δείχνει λίγο και τη σημερινή φτώχεια όσον αφορά μεγάλους τραγουδοποιούς όπως ο Χατζιδάκις, αλλά είναι διαφορετικές οι εποχές γιατί τώρα πια η μουσική πορεία είναι πολύ πιο εύκολη και πολύ πιο συνολική. Εμένα μου λείπουν πρόσωπα όπως ο Ζαμπέτας, ο Καζαντζίδης, ο Αττίκ, ο Γούναρης, ο Χιώτης και αρκετοί άλλοι.

Ερ. Για ποιον λόγο σας λείπουν; Μήπως επειδή μεγαλώσατε μ΄ αυτούς και είστε συναισθηματικά πιο "δεμένος" μαζί τους;

Απ. Όχι, νομίζω πως έχει αλλάξει η εποχή. Ήταν μια Ελλάδα που περνούσε κάποιες πολύ δύσκολες καταστάσεις και μέσα απ΄ αυτές υπήρξαν τα ανάλογα πρόσωπα που εκφράσανε αυτήν τη δυσκολία. Αυτά όσον αφορά τη μουσική. Γιατί στο θέατρο συνέβη το αντίθετο. Το θέατρο έχει μια πορεία αναγέννησης. Όλη αυτή η κρίση που ζούμε "γέννησε" πολλά μικρά και μεγάλα σχήματα, ωθώντας τους καλλιτέχνες μέσω των σχημάτων αυτών να εκφραστούνε. Επίσης ώθησε τον κόσμο να ξαναγυρίσει σιγά- σιγά στο θέατρο κι αυτό είναι πάρα πολύ ελπιδοφόρο.

Ερ. Πιστεύετε ότι θα συνεχίσει το θέατρο -παρά την κρίση- να αποτελεί για το κοινό μία διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας;

Απ. Βεβαίως κι αυτό είναι πάρα πολύ ελπιδοφόρο!

Ερ. Κι όσον αφορά τον κινηματογράφο που έχετε υπηρετήσει με μεγάλη επιτυχία παίζοντας σε πολλές ταινίες;

Απ. Στο σινεμά τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Γιατί ενώ στο θέατρο δεν έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι ξένο, αφού η ελληνική γλώσσα είναι το πιο ουσιαστικό για την επικοινωνία, στο σινεμά έχεις να αντιμετωπίσεις ένα... θηρίο που λέγεται βιομηχανία θεάματος άλλων χωρών.

Ερ. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να γίνονται ελληνικές ταινίες, οι οποίες είναι ριμέικ κάποιων παλαιότερων, προσαρμοσμένες στην εποχή μας. Για ποιο λόγο;

Απ. Ταινίες γίνονται, αλλά μου δίνετε την ευκαιρία να προτρέψω τους σινεφίλ να πηγαίνουν στους κινηματογράφους να παρακολουθούν ελληνικές ταινίες, γιατί πολλοί τις υποτιμούν, με αποτέλεσμα ελάχιστες να ξεπερνούν το όριο των εκατό χιλιάδων εισιτηρίων. Ο κόσμος πρέπει να εμπιστευτεί ξανά το ελληνικό σινεμά. Βέβαια φταίει και το ελληνικό σινεμά το οποίο είχε περάσει πριν από μια δυο δεκαετίες ένα πιο προσωπικό, πιο ατομικό και πιο ιδιαίτερο ύφος- αλλά νομίζω πως έχουμε περάσει σε μια εποχή που οι ταινίες μυθοπλασίας είναι εξαιρετικές. Ας εμπιστευτεί το κοινό τις ελληνικές ταινίες...

Ερ. Μόνο τις ελληνικές ταινίες ή και τις ελληνικές τηλεοπτικές σειρές για τις οποίες στην εποχή της κρίσης τα χρήματα που δίδονται είναι λίγα σε σχέση με το παρελθόν;

Απ. Ασφαλώς και τις τηλεοπτικές! Αν και φαντάζομαι πως όλοι έχουμε επιθυμήσει να δούμε κάποιες σειρές μυθοπλασίας, όπως "Το νησί", το "Δέκα" και ορισμένες άλλες στις οποίες επειδή έχω παίξει, δεν θα ήθελα να αναφερθώ, ώστε να μην αδικήσω κάποιες απ? αυτές...

Ερ. Για ποιον λόγο δεν γυρίζονται σήμερα σειρές εφάμιλλες μ΄ αυτές που προαναφέρατε; Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης;

Απ. Προφανώς η οικονομική κρίση έπληξε και την τηλεόραση, η οποία είναι ένα εμπορικό προϊόν. Όταν λοιπόν δεν υπάρχει διαφήμιση γιατί ο καταναλωτής δεν έχει χρήματα για να ψωνίσει, ο μαγαζάτορας δεν θα έχει χρήματα για να διαφημιστεί ή θα κάνει μία φθηνή διαφήμιση, άρα και η τηλεόραση δεν θα έχει χρήματα για να συντηρηθεί και να κάνει τα ανάλογα σίριαλ. Όλα αυτά είναι συγκοινωνούντα δοχεία...

Ερ. Πιστεύετε πως μπορεί η κατάσταση αυτή να καλυτερεύσει στο άμεσο μέλλον;

Απ. Η τηλεόραση και σε άλλες χώρες είναι στην ίδια κατάσταση. Εκεί όμως υπάρχουν κάποια κανάλια για εκείνους που θέλουν μια πιο ποιοτική διάσταση στην τηλεόραση και το κοινό είναι πολύ μεγαλύτερο απ΄ αυτό της Ελλάδας, όπου είναι περιορισμένο...