Αφού απολογήθηκε η γυναίκα, ανακρίτρια και εισαγγελέας την άφησαν ελεύθερη με περιοριστικούς όρους την εμφάνισή της στο αστυνομικό τμήμα, καθώς και αυτόν της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.
Οπως εξηγήσαμε και στο χθεσινό φύλλο, επειδή οι δύο ανήλικοι είναι κάτω από 15 ετών, ο νόμος δεν επιτρέπει τη σύλληψή τους, αλλά συνελήφθη η 50χρονη μητέρα του μεγαλύτερου για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων, καθώς η ίδια έχει και την (άτυπη) κηδεμονία του μικρότερου και τον φιλοξενεί στο σπίτι της. Επίσης, η ίδια επιβαρύνεται με το ότι προέτρεψε τους ανήλικους να κάνουν τις διαρρήξεις, καθώς έχουν απασχολήσει κι άλλες φορές τις διωκτικές αρχές. Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν στην "Ε" ότι υπάρχει και βιντεοληπτικό υλικό που φανερώνει ότι οι ανήλικοι έκλεψαν την περασμένη Τετάρτη τα 1.000 ευρώ από καφετέρια στην οδό Ιατροπούλου, στην Καλαμάτα, και ότι διέπραξαν μια ακόμα απόπειρα κλοπής από αυτόματους πωλητές φαρμακείου στην οδό Αριστομένους, τα ξημερώματα της Πέμπτης.
Κι ενώ η παραμέληση εποπτείας ανηλίκου είναι ένα αυτόφωρο αδίκημα το οποίο τιμωρείται ως πλημμέλημα με φυλάκιση έως ένα έτος (και σε περιπτώσεις που το δικαστήριο ανηλίκων αναθέσει την εποπτεία στο γονιό και ο ανήλικος παρανομήσει ξανά, μπορεί η ποινή να φτάσει και τα δύο χρόνια ή να επιβληθεί χρηματική ποινή), η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας που ασκήθηκε στην 50χρονη μητέρα είναι κακουργηματική πράξη και τιμωρείται με ποινή κάθειρξης από 5 έτη.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Σε κάθε περίπτωση οι γονείς ανηλίκων κάτω των 15 χρόνων ή όποιος άλλος έχει την υποχρέωση εποπτείας τους δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αντίθετα έχουν την κύρια ευθύνη και στο πλαίσιο αυτό προβλέπονται σοβαρές συνέπειες τόσο από τον Αστικό όσο και από τον Ποινικό Κώδικα. Προβλέπεται λοιπόν δίωξή τους αρχικά για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, ακόμη και αφαίρεση επιμέλειας ή και εισαγωγή του ανηλίκου σε ίδρυμα, αν οι γονείς κρίνονται ανίκανοι να ασκήσουν γονική επιμέλεια με τρόπο που θα ευνοεί την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Και παρόλο που ο νόμος μπορεί να προστατεύσει το παιδί, οι δυσκολίες προκύπτουν στην εφαρμογή του, καθώς υπάρχουν κενά που συνδέονται κυρίως με τους υπολειτουργούντες κοινωνικούς θεσμούς. Επιπλέον, η πράξη έχει δείξει ότι η δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά διστακτική και δύσκολα αποφασίζει να αφαιρέσει την επιμέλεια του παιδιού από τους γονείς, κι αυτό για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον γιατί επικρατεί η αντίληψη πως δεν υπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο για την ανατροφή του παιδιού από τον γονέα και δεύτερον γιατί η απόσπαση του παιδιού από το οικογενειακό περιβάλλον σημαίνει τις περισσότερες φορές ανάθεση της φροντίδας του σε κάποιο ίδρυμα και όχι σε μια ανάδοχη οικογένεια.
Ν.Κ.
