Κυριακή, 07 Μαρτίου 2021 13:30

Κυριακή της Απόκρεω - Και εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση

Γράφτηκε από την
Κυριακή της Απόκρεω - Και εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση

Του Ιωάννου Π. Μπουγά Θεολόγου

Περί της κολάσεως και περί της αιωνίου ζωής αναφέρει η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής της Απόκρεω, περί της μέλλουσας ζωής ή καλυτέρα περί της μέλλουσας υπάρξεως του ανθρώπου και της ανυπαρξίας.

Συχνά ακούμε ότι εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση και ότι όλα εδώ πληρώνονται. Αυτό λέγεται από τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη μέλλουσας ζωής. Αλλά λέγεται και από ανθρώπους που θρησκεύουν ακόμη και χριστιανούς, οι οποίοι παρασύρονται από το πάθος της εκδικήσεως εναντίον του ανθρώπου που τούς έκανε κακό και λένε ότι, τώρα τιμωρείται, θεωρώντας ότι αφού έπραξε λάθος θα το πληρώσει σε αυτήν τη ζωή ή και στην άλλη πιστεύοντας σε έναν Θεό τιμωρό και εκδικητή.

Όμως οι λέγοντες αυτά είναι δυστυχείς. Είναι δυστυχισμένοι γιατί όσο πιο πολύ το πιστεύουν τόσο πιο μαρτυρική γίνεται η ζωή τους. Γιατί όταν λένε κόλαση εννοούν την τιμωρία των κακών ανθρώπων και παράδεισο την αμοιβή των καλών ανθρώπων.

Συμβαίνει αυτό πάντοτε; Εκ πρώτης όψεως η πραγματικότητα λέει ότι πολλοί κακοί τιμωρήθηκαν στην παρούσα ζωή και πολλοί καλοί δικαιώθηκαν εδώ. Πόσοι όμως καλοί πέρασαν μαρτυρική ζωή και πόσοι κακοί δεν έζησαν σε παλάτια;

Η ιστορία μας λέει ότι πολλοί Άγιοι εξοριστήκαν, λιθοβοληθήκαν, αποκεφαλιστήκαν. Ακόμη και ο Χριστός σταυρώθηκε. Ενώ εγκληματίες και άδικοι έζησαν μια ζωή γεμάτη καλοπέραση. Αλλά και σήμερα βλέπουμε ανθρώπους ενάρετους κρυμμένους σαν την σπίθα μέσα στην στάχτη και τους διεφθαρμένους να παρουσιάζονται ενώπιον όλων ως αγαθοί.

Έτσι πολλοί πιστεύουν στην εδώ δικαιοσύνη του κόσμου και γίνονται δυστυχείς με αυτή την αγωνία τους για την απόδοσή της. Φανταστείτε άνθρωπο που πιστεύει με όλη του τη δύναμη στην δικαιοσύνη στην παρούσα ζωή, θα απογοητευθεί. Μπροστά του θα βρει αδικίες, συκοφαντίες, παρεξηγήσεις, αχαριστίες.

Αλλά ως αποτέλεσμα της καλής πράξεως η δικαιοσύνη έχει τις απαιτήσεις της, πρέπει να αμειφθεί. Εδώ δεν αμείβεσαι, άλλη ζωή για σένα δεν υπάρχει. Μεγάλη η τραγικότητα. Είσαι δυστυχισμένος γιατί καταπιέζεσαι από το ότι δεν μπορείς να πνίξεις τη φωνή της δικαιοσύνης, ιδίως όταν αδικείσαι, επίσης δεν μπορείς να σταματήσεις να σε αδικούν, και τέλος δεν πιστεύεις στην δικαιοσύνη της άλλης ζωής.

Τι θα γίνει τότε κατά την σημερινή ευαγγελική περικοπή. Τότε θα γίνει το τρομερό ξεσκέπασμα του εαυτού μας. Ο άνθρωπος είναι σώμα και ψυχή και κάνει λάθη ως ψυχοσωματική ύπαρξη, κάνει λάθη ως αποτέλεσμα της υπερβολικής αγάπης του εαυτού του.

Δεν θέλουμε να γνωρίσουν οι άλλοι τον εαυτό μας γι’ αυτό μας αρέσει να φαινόμαστε διαφορετικοί απ’ ότι είμαστε. Ο ιερός Αυγουστίνος δίνει μια ωραία λύση λέγοντας δεν θέλω να γνωρίσω τον εαυτό μου ενώ τον αγαπώ γιατί αν τον γνωρίσω, θα τον μισήσω, γιατί θα μισήσω τις βρωμιές του και θα ταπεινωθώ. Η ταπείνωση δεν μας αρέσει γι’ αυτό αποφεύγουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Η κρίση θα είναι αυτοκρίση, θα είναι γνωριμία με τον εαυτό μας. Θα γνωρίσουμε τις αμαρτίες και αυτή η κρίση αρχίζει από την παρούσα ζωή και έχει να κάνει με την σχέση με τους συνανθρώπους μας. Δεν πρόκειται περί δικαιοσύνης, αλλά περί αγαπητικής σχέσης και σχέσης που δεν ζητά τα δικά μας αλλά τά του άλλου, την ολοκλήρωση του άλλου την ηρεμία του αδελφού μας που πάσχει.

Τελικά χωρίς χωροχρονικούς περιορισμούς, κόλαση είναι το μαρτύριο όταν δεν αγαπάς και αιώνια ζωή είναι η κοινωνία, η συνάντηση με τους άλλους τους πονεμένους αδελφούς μας, πραγματικότητες που βιώνονται στην εκκλησιαστική σύναξη, στην οποία καταργείται ο τόπος και ο χρόνος και μεταμορφώνονται όλα σε αιώνια ζωή από εδώ και τώρα.


NEWSLETTER