Με τήρηση των υγειονομικών μέτρων (μάσκες - αποστάσεις) τελέστηκε σήμερα ο όρθρος και η πολυαρχιερατική λειτουργία με οικοδεσπότη τον μητροπολίτη Μεσσηνίας συμμετείχαν οι μητροπολίτες Χαλκίδος Χρυσόστομος, Κορίνθου Διονύσιος, Ιλίου Αθηναγόρας, Μεγάρων Κωνσταντίνος, Καρθαγένης Μελέτιος, Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητος και Φθιώτιδος Συμεών.

Παρών ήταν ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας και τη Βουλής ο βουλευτής Μεσσηνίας Γιάννης Λαμπρόπουλος.

Παρέστησαν επίσης οι βουλευτές Μεσσηνίας Μίλτος Χρυσομάλλης και Περικλής Μαντάς και Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας Νάντια Γιανακοπούλου, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, οι δήμαρχοι Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος, Τρίπολης Κώστας Τζιούμης. Μεσσήνης Γιώργος Αθανασόπουλος, Πύλου - Νέστορος Παναγιώτης Καρβέλας, Τριφυλίας Γιώργος Λεβεντάκης και Οιχαλίας Παναγιώτα Γεωργακοπούλου και άλλοι αυτοδιοικητικοί.

Στους εορτασμούς παραβρέθηκε επίσης ο  Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος (ΤΘ) Χαράλαμπος Λαλούσης και άλλοι εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Τελετάρχης ήταν ο πρόεδρος της Κοινότητας Καλαμάτας Παναγιώτης Λύρας.

Ακολούθησε η λιτάνευση της εικόνας σε κεντρικούς δρόμους της Καλαμάτας (Υπαπαντής - 23ης Μαρτίου - Αριστομένους - Π. Καίσαρη - Φαρών - Φάριος και Μητροπολίτου Μελετίου).

H EΙΚΟΝΑ ΚΑΙ Ο NΑΟΣ ΤΗΣ YΠΑΠΑΝΤΗΣ

Η εικόνα της Παναγίας Υπαπαντής βρέθηκε επί Τουρκοκρατίας, θαμμένη και μισοκαμένη, με αλλοιωμένα τα πρόσωπα της Θεομήτορος και του Χριστού, στα ερείπια μικρής εκκλησίας κατεστραμμένης από τους Τούρκους (πιθανόν το 1770), που χρησιμοποιούσαν οι κατακτητές ως στάβλο. Στο χώρο αυτό, νοτιοανατολικά του υπάρχοντος μητροπολιτικού και καθεδρικού ναού, κτίστηκε και καταστράφηκε επανειλημμένα η αφιερωμένη στην Παναγία την Υπαπαντή εκκλησία. Ο σημερινός μεγαλοπρεπής ναός που θεμελιώθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1860 και εγκαινιάστηκε στις 19 Αυγούστου 1873, έπαθε ζημιές με τους σεισμούς του 1886 και του 1986, οι οποίες αποκαταστάθηκαν, ενώ απειλήθηκε από πυρκαγιά στις 2 Φεβρουαρίου 1914. Tότε, η εικόνα έπαθε σοβαρές βλάβες, οι οποίες επανορθώθηκαν για δεύτερη φορά, μετά τις διορθωτικές επεμβάσεις που είχαν γίνει ύστερα από την ανεύρεσή της.
Η λιτάνευση της εικόνας έγινε για πρώτη φορά το 1841, για την αντιμετώπιση κάποιας επιδημίας βαριάς μορφής (πιθανολογείται ότι ήταν πανώλη), που είχε πλήξει την πόλη. Ωστόσο το έτος 1884 καθιερώθηκε η λιτάνευση να γίνεται κάθε χρόνο, την ημέρα της γιορτής.