Ο σύλλογος επισημαίνει πως το δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση αυτή «διότι οι ισχυρισμοί του δήμου δεν θεωρήθηκαν επαρκείς “για να θεμελιώσει ο δήμος δικαίωμα κυριότητας επί των επίδικων εδαφικών τμημάτων”, με την αναφορά του μόνο στην κατά έτη 2003-2004 ασφαλτόστρωση του δρόμου και ουχί στην από το έτος 1986 διάνοιξη του δρόμου».

Αφού αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης πριν από το 1986, αλλά και μετά, ο Σύλλογος "Φίλοι της Βέργας" σημειώνει: «Μετά από δύο περιπτώσεις (Δημοτικό Συμβούλιο 20-7-2014 και παράσταση δήμου στο Ειρηνοδικείο 8-5-2015), όπου ο Δήμος Καλαμάτας -άγνωστο για ποιο λόγο- επεχείρησε να απεμπολήσει κοινόχρηστη επιφάνεια και δικαιώματα δημοτών σε ιδιώτες, φρονούμε ότι θα πρέπει επί τέλους να γίνει το αυτονόητο και να υπάρξει η απαιτούμενη άσκηση έφεσης από τον Δήμο Καλαμάτας, αυτή τη φορά παρουσιάζοντας τα αληθή και πραγματικά περιστατικά, όπως εκτίθενται ανωτέρω, τα οποία αναφέρονται και στη συνολική αλλοίωση του οικιστικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος της περιοχής και στη διάσωση αναγνωρισμένων στοιχείων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».