Αναλυτικά:
“Η επέτειος για τα 50 χρόνια από τη Χούντα της 21ης Απριλίου του 1967 μας υπενθυμίζει ότι στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης υπάρχει και η στρατιωτική δικτατορία, οι φυλακές και οι εξορίες, τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες ενάντια στο εργατικό κίνημα και την αριστερά.
Η στρατιωτική Χούντα του 67 ήταν η απάντηση της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για την εξασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας, σε μία περίοδο έντονης πολιτικής κρίσης εξαιτίας της ορμητικής ανόδου του εργατικού και λαϊκού κινήματος, που δύο μόλις χρόνια πριν έδωσε την μεγάλη μάχη των Ιουλιανών και του λαϊκού ριζοσπαστισμού της περιόδου αλλά και την εξασφάλιση της συμμετοχής της Ελλάδας, μέσω του ΝΑΤΟ, στον επερχόμενο πόλεμο στην Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή. Είχε την υποστήριξη και τη συμμετοχή όλων των επίσημων θεσμών του μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς: του παλατιού, του πολιτικού προσωπικού της δεξιάς και ακροδεξιάς, της εκκλησίας, της δικαιοσύνης. Παρά τις υποκριτικές κορώνες περί "αποκατάσταση της δημοκρατίας", όλη η πολιτισμένη Δύση και οι οικονομικοί και ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί είχαν διπλωματικές και διακρατικές σχέσεις με την Ελλάδα της Χούντας.
Η Χούντα κατάφερε, τσακίζοντας στην αρχή με φυλακίσεις και εξορίες το πρωτοπόρο κομμάτι του εργατικού κινήματος και της αριστεράς, να απογειώσει τα κέρδη των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, να αναβαθμίσει τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική συμμαχία του ΝΑΤΟ αλλά αυτό που δεν κατάφερε ποτέ είναι να δημιουργήσει στηρίγματα στο λαό.
Η Χούντα ήταν λαομίσητη και όταν οι εργάτες και οι φοιτητές άρχισαν να σπάνε τη τρομοκρατία και να ξεκινάνε τους αγώνες τους, με κορύφωση το Πολυτεχνείο του 73, η Χούντα ήταν καταδικασμένη να πέσει.
Και τότε, όπως και τώρα, συγκρούστηκαν δυο αντιλήψεις στην αριστερά. Αυτή η αριστερά που, πιστή στους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας, περίμενε την πτώση της χούντας από την «δημοκρατική Ευρώπη», με έναν συμβιβασμό με την δικτατορία ή με κοινοβουλευτικές διαδικασίες και ψευτοδημοψηφίσματα τύπου Μαρκεζίνη. Και εκείνη η αριστερά, η δική μας αριστερά, που διάλεξε έμπρακτα τον δρόμο της σύγκρουσης, της εξέγερσης και της επανάστασης που οδήγησε στο «Πολυτεχνείο» ενάντια στους συμβιβασμούς και στις «ομαλές μεταβάσεις», που πάλευε για να πέσει η Χούντα με λαϊκή εξέγερση, που έγραψε στους ματωμένους τοίχους του Πολυτεχνείου το ¨ΕΞΩ οι ΗΠΑ, ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ», που έπιασε το νήμα του μεγαλειώδους αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, εμπνευσμένη από τις εξεγέρσεις του Μάη του 68 και του αντιπολεμικού κινήματος ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ, που με την επαναστατική της πράξη αμφισβήτησε όλο αυτό το σάπιο σύστημα που γεννάει χούντες όταν αυτό τις χρειάζεται.
Η 50η επέτειος από τη Χούντα έρχεται σε μια περίοδο που τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι κατακτήσεις του λαού και της νεολαίας είναι και πάλι σε αμφισβήτηση και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, που κλιμακώνονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Ειρηνικό, που μετά την εκλογή Τραμπ στην Αμερική, η ρατσιστική ακροδεξιά προσπαθεί να σηκώσει ξανά κεφάλι στην Ευρώπη.
Η καπιταλιστική επίθεση κλιμακώνεται, η φτώχεια και η ανεργία απλώνονται, η δημοκρατία και η λαική κυριαρχία αμφισβητούνται κάτω από την μπότα, της ΕΕ, του ΔΝΤ, της εγχώριας ολιγαρχίας, ενώ τα συνδικαλιστικά δικαιώματα στους χώρους δουλειάς, έχουν μπει στο στόχαστρο. Οι μονάδες μαζικής καταστολής (Ματ-Δίας κτλ ),ενισχύονται αντί να διαλυθούν, ο ρατσισμός γίνεται κρατική πολιτική μέσα από την απαράδεκτη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, η βάση της Σούδας γίνεται ορμητήριο για τον βομβαρδισμό της Συρίας, ενώ η κυβέρνηση κάνει «πλάτες» στους φασίστες της ΧΑ και αρνείται την διάλυση των παραστρατιωτικών - φασιστικών φωλιών των λεγόμενων εφέδρων πολιτοφυλάκων.
Στο «δρόμο του Πολυτεχνείου» που έριξε τη Χούντα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει καθημερινά τη μάχη για την ανάπτυξη ενός ισχυρού εργατικού κινήματος ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου ενάντια στα παλιά και νέα μνημόνια, ενός ισχυρού αντιπολεμικού κινήματος ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην ελληνική συμμετοχή σ’ αυτές, ενός ισχυρού αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή της Χρυσής Αυγής.
Για ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής του καπιταλισμού, για μία κοινωνία με εργατικό έλεγχο χωρίς φτώχεια, πολέμους, ρατσισμό.
Η επέτειος συμπίπτει με τα 2 χρόνια από την έναρξη της δίκης των νοσταλγών της Χούντας, των φασιστών της Χρυσής Αυγής. Ο μηχανισμός της Χούντας στελέχωσε τη Χρυσή Αυγή και στη Χρυσή Αυγή βρίσκουν καταφύγιο όλα τα χουντικά απομεινάρια. Να τους τσακίσουμε!”
