Η σημασία ενός αυθεντικού μπαρμπέρικου είναι πέρα και πάνω από όλα αυτά. Εχει να κάνει με την κατάρτιση του κουρέα, την ευγένεια, την αμεσότητα, το φροντισμένο μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας περιβάλλον αλλά και τη μουσική. Μόνο έτσι ένα κούρεμα ή ένα ξύρισμα μπορούν να γίνουν ολοκληρωμένες εμπειρίες ευεξίας και φροντίδας. Εκ πρώτης όψεως, το μυαλό πάει σε τρίχες και γένια, όμως πρόκειται ουσιαστικά για μια ιεροτελεστία.

Η επίσκεψη στο μπαρμπέρικο είναι ανέβασμα ψυχολογίας, είναι μια μικρή ιστορία με αρχή, μέση και τέλος που λαμβάνει χώρα πάνω σε μια πολυθρόνα και απέναντι σε έναν καθρέπτη. Μια… αναμέτρηση του «τεχνίτη» με τον πελάτη η οποία έχει τελικό στόχο την ομορφιά, το χαμόγελο, την ανακούφιση. Και αν η εμπειρία μετράει σε αυτές τις περιπτώσεις τότε το κουρείο «Η Σεβίλλη» στο Iστορικό Kέντρο της Καλαμάτας μπορεί να αισθάνεται προνομιούχο, καθώς κατέχει τον άτυπο τίτλο του πιο παλιού barber shop της πόλης.

Οποιος διαβεί την οδό Αιπύτου θα το διακρίνει πανεύκολα, καθώς τόσο η ξεχωριστή ροκ μουσική του όσο και η ιδιαίτερη πρόσοψή του αποτελούν σήμα κατατεθέν της περιοχής. Οσο για το εσωτερικό του, η διακόσμηση μεταφέρει τον εκάστοτε πελάτη σε άλλες εποχές, θυμίζοντάς του πως το ρετρό είναι διαχρονικό.

Το όνομα «Σεβίλλη» είναι καλλιτεχνικό, προερχόμενο από την όπερα «Κουρέας της Σεβίλλης», εξήγησε στην «Ε» ο ιδιοκτήτης του χώρου Κωνσταντίνος Γάλλος.

Το όνομα αυτό μάλιστα είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από αντίστοιχο κατάστημα στην Καλαμάτα όταν ήταν μικρός, γεγονός που τον ώθησε να το επιλέξει στη δική του επιχείρηση.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 60’

«Με τον πατέρα μου από το ‘60 στο επάγγελμα (Παναγιώτης Γάλλος) στη Σιδηροδρομικού Σταθμού τότε, μπορώ να πω πως είμαι κουρέας από κούνια. Ηταν αναμενόμενο να ακολουθήσω αυτή την τέχνη με αποτέλεσμα από το ‘80 να εργάζομαι στο επάγγελμα αυτό» ανέφερε σχετικά με το πώς πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τον συγκεκριμένο κλάδο. «Από τις αρχές του ‘85 έφυγα για το εξωτερικό για 18 χρόνια στη Ζυρίχη, ανοίγοντας το “Kostas barber shop”, ενώ στις αρχές του 2003 επαναπατρίστηκα στην Καλαμάτα, ανοίγοντας ένα χρόνο μετά αντίστοιχο μαγαζί στο Ιστορικό Κέντρο. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία μιας και το μαγαζί που διατηρούσα στην Ελβετία ήταν και εκείνο στο Ιστορικό Κέντρο της πόλης, οπότε φέρνοντας ως κληρονομιά τα πράγματά μου και τις αντίκες μου που κοσμούν το σημερινό μου κατάστημα επέλεξα την εν λόγω περιοχή, ώστε η διακόσμηση να ταιριάζει περισσότερο με το ύφος της» σημείωσε χαρακτηριστικά.

ΚΟΥΡΕΑΣ Ή ΚΟΜΜΩΤΗΣ

«Πολλοί μας φωνάζουν κομμωτές, ωστόσο είναι λάθος. Τα παλιά χρόνια όταν ακούγαμε κομμωτήριο το μυαλό μας πήγαινε στις γυναίκες. Αντίθετα, στην ανδρική εκδοχή επικρατούσε ο κουρέας και ο μπαρμπέρης. Η λέξη μπαρμπέρης προέρχεται από την ιταλική λέξη «μπάρμπα» που σχετίζεται με το ξύρισμα, περνώντας στη συνέχεια στην ελληνική διάλεκτο μέσα από μια τροποποίηση» τόνισε ο Κωνσταντίνος Γάλλος, λέγοντας στη συνέχεια πως οι κομμώσεις ανδρών που διαβάζουμε συχνά επικράτησαν από τη στιγμή που στα κουρεία μπήκαν λουτήρες, μιας και στο παρελθόν τα μαλλιά απλά βρέχονταν.

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΕΚΜΑΘΗΣΗ

Οπως είπε στην «Ε» ο ίδιος, για να γίνει κανείς αυθεντικός μπαρμπέρης πρέπει να δουλέψει από μικρός πάνω σε κάθε τέχνη που σχετίζεται με το επάγγελμα αυτό. «Σίγουρα μέσα από τις σχολές και μετά το πέρας τους όποιος αγαπάει το επάγγελμα μπορεί να φτάσει σε ένα καλό επίπεδο. Προσωπικά στη γενιά μας οι σχολές αφορούσαν μόνο την κομμωτική, άρα αναπόφευκτα ο δρόμος περνούσε από το πλευρό του μπαρμπέρη, πόσο μάλλον εγώ που είχα την τύχη να είναι ο πατέρας μου κουρέας, ο οποίος είχε διακρίσεις στο εξωτερικό έχοντας κατακτήσει μετάλλια με την Εθνική Ελλάδος» σχολίασε, προσθέτοντας στη συνέχεια τα εξής: «Ερχόμενοι στο σήμερα η πλειοψηφία της νεολαίας έχει κάνει τα μπαρμπέρικα μόδα, δίνοντας βάση κυρίως στην εξωτερική της εμφάνιση με έμφαση στα τατουάζ, δίχως να κατέχει πλήρως την τέχνη του ξυρίσματος. Δεν είναι ακατόρθωτο να φτάσει κανείς στο επιθυμητό επίπεδο, αλλά σίγουρα πρέπει να έχει ταλέντο και να αγαπάει αυτό που κάνει».

ΑΤΥΠΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

«Ο κουρέας είναι ο άτυπος ψυχολόγος του πελάτη. Από κάθε επάγγελμα, είτε αυτός είναι οικοδόμος, λογιστής, δικηγόρος και οτιδήποτε άλλο, το μπαρμπέρικο ήταν και θα είναι χώρος εξομολογήσεων. Πόσο μάλλον σε αυτή τη δύσκολη εποχή που ο κόσμος έχει την ανάγκη να βγάλει τα προβλήματα από μέσα του, βρίσκει την εμπιστοσύνη απέναντι σε εμάς, κάνοντας τη λεγόμενη ψυχανάλυσή του. Εδώ θα ειπωθούν καλαμπούρια, ιστορίες για γυναίκες, μηχανές, κυνήγι κ.ά. Παλιότερα μάλιστα λεγόταν πως ο κουρέας ήταν κέντρο πληροφόρησης, μιας και ήταν πολυγνώστης σε πολλά θέματα, παίρνοντας ουσιαστικά κανείς τη γνώμη του» επισήμανε ο κ. Γάλλος.

ΚΟΥΡΕΙΟ - ΜΟΥΣΕΙΟ

Αν κάτι πάντως κάνει το εν λόγω κουρείο να ξεχωρίζει, αυτό είναι τα ιστορικά πράγματα που διαθέτει, μιας και δύσκολα στη σημερινή εποχή μπορούν να εντοπιστούν στο επάγγελμα αυτό. «H φαλτσέτα που ξυρίζαμε παλιότερα ή αλλιώς μονοκόμματη λάμα η οποία ακονίζεται σε δέρμα, αλλά και κάποιες μηχανές χειροκίνητες που δεν δουλεύουν με ρεύμα, γεγονός που δυσκόλευε πολύ τη διαδικασία του επαγγέλματός μας, είναι ιστορικά αντικείμενα που βρίσκονται στο χώρο μας» είπε, κάνοντας λόγο και για τη μουσική του μαγαζιού που προέρχεται από πικάπ και δίσκους βινυλίου.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ

«Από την προσωπική μου πείρα δεν βλέπω να επανέρχεται σύντομα η κανονικότητα όπως την ξέραμε. Το μέλλον είναι απρόβλεπτο. Οι δυσκολίες γίνονται ακόμα περισσότερες σε κάθε κλείσιμο που συνδέεται με τα lockdown, ενώ σε καμιά περίπτωση δεν βοηθούν ορισμένοι συνάδελφοι που πηγαίνουν στα σπίτια με το βαλιτσάκι για να κουρέψουν, κάνοντας ζημιά σε εμάς τους επαγγελματίες. Ελπίζουμε από το καλοκαίρι τα πράγματα να γίνουν πιο ομαλά και να επανέλθει το πελατολόγιό μας. Υπάρχουν συνταξιούχοι που έρχονται από γειτονικά χωριά της Καλαμάτας με ταξί για να κουρευτούν σε εμάς, οπότε καταλαβαίνετε πως με τόσους περιορισμούς επηρεάζονται και οι ίδιοι αλλά και εμείς. Ολα τα επαγγέλματα είναι μια αλυσίδα, για να δουλέψει ο κουρέας πρέπει να έρθει κανείς στο κέντρο να κάνει τα ψώνια του, να πιει το ούζο του και να φτιάξει τα γένια του. Με λίγα λόγια να χαρεί τη ζωή του χωρίς περιορισμούς» κατέληξε.

ΡΟΚ ΥΦΟΣ ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΡΟΚ

Ο συνέταιρος του κουρείου «Η Σεβίλλη» Νίκος Αργυριάδης μετά από 13 χρόνια παρουσίας στην Παραλία επέλεξε να ενώσει τις δυνάμεις του με τον Κωνσταντίνο Γάλλο το 2020 και να αλλάξει γειτονιά, μιας και η εν λόγω περιοχή δουλεύει ελάχιστες μέρες το χρόνο, καθώς η κίνηση στην Καλαμάτα εστιάζει κυρίως στο κέντρο.

«Η ανησυχία δύο καλλιτεχνών, καθώς το επάγγελμά μας είναι μια τέχνη, μας οδήγησε να φτιάξουμε έναν ανανεωμένο χώρο όπου ο πελάτης θα έρχεται αισθανόμενος πως πηγαίνει στους φίλους του, ξέροντας πως μπορεί να μιλήσει ελεύθερα, να ξεχαστεί από την καθημερινότητα, με τελικό φυσικά αποτέλεσμα να καλλωπιστεί. Αλλωστε, ένας μπαρμπέρης καλλωπίζει και τον εξωτερικό αλλά και τον εσωτερικό κόσμο. Δεν είναι τυχαίο πως οι άνδρες κατά μεγάλο ποσοστό έχουν έναν συγκεκριμένο κουρέα μέχρι και τα γεράματά τους. Η «Σεβίλλη» βγάζει ένα ύφος ροκ, η ζωή μας άλλωστε σε ένα βαθμό είναι ροκ οπότε μέσα από αυτό επιθυμούμε να έχουμε στο χώρο μας ένα εναλλακτικό, ανάλαφρο κλίμα και όχι στητό όπως συναντάμε αλλού. Ο χώρος μας “προδίδει” το γεγονός πως δεν γίνονται διαχωρισμοί στους πελάτες, μιας και εδώ θα βρείτε στους τοίχους από ηλεκτρικές κιθάρες μέχρι μπαγλαμαδάκια. Στην προ-Covid εποχή έξω από το κουρείο δημιουργείτο μια ωραία ατμόσφαιρα με μουσικούς να παίζουν όμορφα τραγούδια, σε ένα κλίμα που μόνο το Ιστορικό Κέντρο μπορεί να υποστηρίξει» ανέφερε.