Ύστερα από την περσινή αντίστοιχη μέρα, η οποία γιορτάστηκε με περιορισμούς και χωρίς υπαίθριες ψησταριές λόγω των μέτρων, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της διασποράς της πανδημίας του κορονοϊού, φέτος τα πράγματα θυμίζουν εποχές προ-πανδημίας, καθώς στη Μεσσηνιακή πρωτεύουσα τα κάρβουνα άναψαν από νωρίς το πρωί, δίχως… περιπολίες.
Την τιμητική τους έχουν όπως είναι αναμενόμενο οι ψησταριές της πόλης, δίνοντας τον δικό τους τόνο και… άρωμα στους περαστικούς, σε μια γιορτινή μέρα που παραδοσιακά η διασκέδαση και η ανεμελιά έχουν την τιμητική τους.
Στο ίδιο κλίμα κινούνται επιχειρήσεις στην Κεντρική Αγορά, στην Ιατροπούλου, στο Ιστορικό κέντρο, στην Παραλία αλλά και σε κεντρικούς δρόμους, ενώ δεν είναι λίγοι οι Καλαματιανοί που επέλεξαν να τσικνίσουν στο μπαλκόνι τους με τη συνοδεία μουσικής.
Δείτε φωτογραφίες της "Ε":
https://eleftheriaonline.gr/local/koinonia/item/264545-tsiknopempti-apo-ta-palia-stin-kalamata-mia-aperanti-psistaria-i-poli-fotografies#sigProId58cf6dc8ed
Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗΣ
Η ακριβής προέλευση του εθίμου παραμένει ασαφής και χαμένη σε ένα ομιχλώδες, πολύ μακρινό παρελθόν. Τα χαρακτηριστικά της όμως, κρεατοφαγία, τσίκνισμα, οινοποσία κ.λπ., μαρτυρούν συγγένειες με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων αλλά και των Ρωμαίων, και ειδικοί εντοπίζουν τις ρίζες της εκεί, αναφέρει το ethnos.gr. Άλλωστε, τα πολύ βαθιά ριζωμένα έθιμα και συνήθειες της προχριστιανικής εποχής τροποποιήθηκαν όσο χρειαζόταν και προσαρμόστηκαν στις επόμενες συνθήκες επιβιώνοντας έτσι κατά κάποιον τρόπο και στα χριστιανικά χρόνια. Το πολύ φαγητό και το πολύ ποτό, σήμα κατατεθέν της Τσικνοπέμπτης, θυμίζουν παλαιότερες πρακτικές που σχετίζονταν με την καρποφορία της γης. Ο λαογράφος Δημήτριος Λουκάτος (1908 - 2003) ερμηνεύει το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας ως «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης».
ΓΙΑΤΙ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ... ΤΣΙΚΝΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Το για ποιο λόγο επιλέχθηκε το έθιμο του τσικνίσματος να γίνεται Πέμπτη -και συγκεκριμένα την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα- αυτό φαίνεται να σχετίζεται με μια άλλη ισχυρή θρησκευτική παράδοση, χριστιανική αυτή τη φορά. Καθώς για την ορθόδοξη πίστη οι μέρες Τετάρτη και Παρασκευή είναι πολύ σημαντικές μέρες νηστείας, η Πέμπτη θεωρήθηκε καταλληλότερη μέρα για «οργανωμένη» κρεατοφαγία. Επίσης δεδομένου ότι η τρίτη εβδομάδα είναι αυτή της Τυρινής, που ξεκινάει η σταδιακή αποχή από το κρέας προκειμένου οι πιστοί να προετοιμαστούν για τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής, η μεσαία βδομάδα της Κρεατινής ήταν η πιο ταιριαστή.
