Πιο αναλυτικά, στο σχολείο των Αρφαρών διεξήχθη ένα βιωματικό εργαστήρι με τους μαθητές της Α’ και Β’ τάξης του Λυκείου, έπειτα από αίτημα του διευθυντή του. Το εργαστήρι είχε σαν στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών πάνω στο φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας. Τα παιδιά μέσα από μικρές ομάδες επεξεργάστηκαν τις διαφορετικές θέσεις και ρόλους που περιλαμβάνει το φαινόμενο του εκφοβισμού όταν αυτό συμβαίνει στο σχολείο. Εντόπισαν συναισθήματα, σκέψεις, αιτίες που μπορεί να οδηγούν το θύτη να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο στον συμμαθητή του και αιτίες που κάνουν έναν μαθητή να νιώθει ευάλωτα μέσα στο σχολείο του. Αντίστοιχα, προσπαθώντας να μπουν στη θέση του θύματος σύμφωνα με το πώς νιώθει και αισθάνεται με τον εαυτό του, στοχάστηκαν και τις συνέπειες που μπορεί να έχει μια κακοποιητική συμπεριφορά από έναν συμμαθητή του στον ίδιο, αλλά και στους άλλους μαθητές. Επίσης, τονίστηκε ιδιαίτερα η δύναμη που έχουν οι παρατηρητές, ως ένας ρόλος που μπορεί να ενδυναμώσει ή να αποδυναμώσει τον θύτη από/σε μια τέτοια συμπεριφορά. Μέσα από την στάση που κρατούν οι παρατηρητές απέναντι στο φαινόμενο αυτό, καθορίζεται πολλές φορές τόσο η ένταση όσο και η διάρκεια, αλλά και γενικότερα η εμφάνιση περιστατικών βίας και εκφοβισμού μέσα στην σχολική τάξη ή το σχολείο.

ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΝΔΡΟΥΣΑΣ

Στην Ανδρούσα διεξήχθη ένα βιωματικό εργαστήρι επικοινωνίας με τους μαθητές της Β’ και Γ’ τάξης του Γυμνασίου, με θέμα την ενδοσχολική βία. Με τη βοήθεια ενός παραμυθιού, το “Μου έκλεψαν το όνομά μου”, οι μαθητές επεξεργάστηκαν το ζήτημα της βίας μέσα στο πλαίσιο του σχολείου, τις διαφορετικές εκφάνσεις και τις αιτίες που δημιουργούν σε ένα παιδί την τάση να εκφοβίζει και να υιοθετεί γενικότερα μια σκληρή συμπεριφορά απέναντι σε έναν συμμαθητή του. Ακόμη, τα παιδιά επεξεργάστηκαν τη θέση του μαθητή που εκφοβίζεται και δέχεται τη βίαιη συμπεριφορά και τις πιθανές ενέργειες που αυτό μπορεί να κάνει για να βγει από αυτή τη θέση. Τέλος, δόθηκε έμφαση στην ομάδα των παρατηρητών που μέσα από το ρόλο τους, τη στάση τους, τις πεποιθήσεις τους μπορούν να αποτρέψουν ή να ενισχύσουν την εμφάνιση και πολύ περισσότερο τη συνέχιση μιας βίαιης συμπεριφοράς στο χώρο του σχολείου.

Η Α’ τάξη του ίδιου Γυμνασίου συμμετείχε στο πρόγραμμα “Από το Εγώ στο Εμείς: Η ομάδα μας”, όπου τα παιδιά μέσα από μια άσκηση γνωριμίας έμαθαν περισσότερα στοιχεία το ένα για το άλλο και κατανόησαν τη σημασία του να είναι μια ομάδα ενωμένη και δεμένη, μέσα από την αποδοχή των διαφορετικών προσωπικοτήτων της.

Ν.Κ.