Βιβλία και κόμικς για παιδιά, έφηβους και νέους. Βιβλία λογοτεχνίας, περιπέτειας ή και πιο εύκολα, για αρχάριους. Και βιβλία γνώσεων. Βιβλία, γενικά! Η δανειστική βιβλιοθήκη της Υπηρεσίας Ανηλίκων και της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων του Δικαστηρίου Καλαμάτας άρχισε να παίρνει ζωή έναν Απρίλη πριν 6 χρόνια, από τις δεκάδες προσφορές βιβλίων και κόμικς. Και από τότε, μαζί με τη βιβλιοθήκη παίρνει ζωή και η καθημερινότητα κάποιων παιδιών, τα οποία ξαναγύρισαν στο σχολείο που είχαν εγκαταλείψει ή χαμογέλασαν όταν είδαν πώς γράφεται το όνομά τους. Ο σκοπός άλλωστε για τον οποίο δημιουργήθηκε ήταν να προσθέσει ένα επιπλέον αναμορφωτικό - θεραπευτικό μέτρο στη φαρέτρα του Δικαστηρίου Ανηλίκων, συμβάλλοντας έτσι στη διαπαιδαγώγηση των ανήλικων παραβατών ή αλλιώς “όλων εκείνων των παιδιών που αγαπούν να ονειρεύονται κι ας είναι δυσκολεμένα…”, όπως περιγράφει με την εκφραστικότητα που την διακρίνει η επιμελήτρια Ανηλίκων Καλαμάτας Αγγελική Ρουμελιώτου.
Η βιβλιοθήκη, για τη λειτουργία της οποίας η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Καλαμάτας κέρδισε στις αρχές αυτού του μήνα μια σημαντική τιμητική διάκριση στην τελετή απονομής των ετήσιων βραβείων προώθησης της φιλαναγνωσίας του Ελληνικού Τμήματος του Οργανισμού ΙΒΒΥ - Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ξεκίνησε να χτίζεται στις 21 Απριλίου του 2018 μέσα στα Δικαστήρια. Δεν υπάρχει άλλωστε καλύτερο εφόδιο για έναν παραβατικό νέο ή ένα παιδί που κινδυνεύει να γίνει παραβατικός, από το να του ανοίγεις ένα παράθυρο διαφυγής μέσα από ένα βιβλίο.
ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ
Η Αγγελική Ρουμελιώτου μιλώντας για το εγχείρημα λέει ότι εξαρχής η προσπάθεια τόσο της Υπηρεσίας Επιμελητών Ανηλίκων όσο και της ΕΠΑ, ήταν “να προσαρμόσουμε τη φαρέτρα των αναμορφωτικών - θεραπευτικών μέτρων του Δικαστηρίου Ανηλίκων στις σύγχρονες συνθήκες που αφορούν στα παιδιά”. Ένα από αυτά τα αναμορφωτικά μέτρα λοιπόν “ήταν και η δημιουργία μιας βιβλιοθήκης - σύμβολο, όπου εκεί μέσα τα παιδιά θα διδάσκονται πράγματα που έχουν να κάνουν με βασικές κοινωνικές και γραμματικές δεξιότητες, ώστε να οδηγηθούν σε μια καλύτερη σχέση με αυτό που λέμε παιδεία”. Κι αυτό “γιατί διαπιστώσαμε ότι το μεγάλο τους έλλειμμα είναι η σχέση τους με την παιδεία είτε γιατί είχαν εγκαταλείψει το σχολείο, είτε γιατί ήταν επισκέπτες στο σχολείο”. Κάτι που, όπως λέει η ίδια η επιμελήτρια Ανηλίκων, “κατά μία έννοια, συνδέεται με την παραβατικότητα”. Έτσι, εξηγεί, “αν εμείς μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια επανασύνδεση με αυτό που λέγεται παιδεία -με βάση και τις έρευνες που λένε ότι όσο περισσότερα βιβλία έχεις γύρω σου τόσο καλύτερες είναι οι προδιαγραφές για να τα πας καλά στη ζωή σου-, θα έπρεπε να φτιάξουμε έναν φυσικό χώρο όπου να δεσπόζουν τα βιβλία και η γνώση, αλλά και να παρέχονται τα ερεθίσματα μέσα από μαθήματα ενάντια στον αναλφαβητισμό και μαθήματα απόκτησης κοινωνικών δεξιοτήτων, για το πώς να λες «ευχαριστώ», «παρακαλώ» και να μαθαίνεις να σέβεσαι τον συνάνθρωπό σου”.
ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ
Έτσι λοιπόν, με αυτό το σκεπτικό, δημιουργήθηκε η δανειστική βιβλιοθήκη το 2018 έχοντας μερικές κούτες με βιβλία από δωρεές, ενώ πλέον προσεγγίζει τους 1.000 τίτλους: Βιβλία για… πολύ μικρά παιδιά μέχρι βιβλία για ενηλίκους, γονείς ή επαγγελματίες. Και παρόλο που, όπως διευκρινίζει η επιμελήτρια, η Δικαιοσύνη ασχολείται με τον ανήλικο που εμπλέκεται με την παραβατικότητα από τα 12 έτη και μετά, “εμάς μας ενδιαφέρει πάρα πολύ και η πρόληψη, κι επειδή πολλά παιδιά θέλουμε να τα επαναφέρουμε στη βασική τους παιδικότητα, εκεί δηλαδή που έχασαν τον δρόμο, έχουμε και βιβλία για πολύ μικρά παιδιά”. Επίσης, “έχουμε και βιβλία ενηλίκων, γιατί απευθυνόμαστε και στους γονείς, αλλά και στους επαγγελματίες”, καθώς, προσθέτει η ίδια, “στα πρώτα του βήματα το πρόγραμμα γραμματισμού και κατ’ επέκταση η δανειστική βιβλιοθήκη βασίστηκαν κατά κύριο λόγο πάνω στον εθελοντή δάσκαλο, εργοθεραπευτή κλπ.”. Όλοι εθελοντές, “οι οποίοι έβαλαν πλάτη και είπαν «εμείς μπορούμε να δώσουμε μια-δυο ώρες την εβδομάδα για να βοηθήσουμε τα παιδιά σε αυτή τη μετάβαση»”. Έτσι λοιπόν, με το όραμα τα παιδιά αυτά να είναι απλά “φιλοξενούμενα” στο χώρο της παραβατικότητας και να αποκτήσουν δεξιότητες ώστε να σκεφτούν το επόμενο βήμα στη ζωή τους, λειτούργησαν με έναυσμα τη βιβλιοθήκη ειδικά προγράμματα και “παιδιά που δεν ήξεραν πώς γράφεται το όνομά τους, έφυγαν με απολυτήριο δημοτικού”.
ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΟΥΝ…
Η Αγγελική Ρουμελιώτου διαπιστώνει μέσα από την εμπειρία της και μοιράζεται μαζί μας ότι παιδιά που έχουν εμπλακεί στην παραβατικότητα, είναι παιδιά που δεν τολμούν να ονειρευτούν. “Εμείς θέλουμε να μάθουν να ονειρεύονται και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ένα βιβλίο ή ένα κόμικ με απλουστευμένο περιεχόμενο, μέχρι βιβλία σε ένα άλλο επίπεδο σκέψης και αντιμετώπισης της ζωής”, μας λέει. Και προσθέτει πληροφορίες για το πώς απέκτησαν τα βιβλία για τη δανειστική βιβλιοθήκη τους “μέσω μιας έκκλησης στα κοινωνικά δίκτυα που έφτασε έξω από τα σύνορα της Ελλάδας”. Μάλιστα, θυμάται, “το πρώτο δίμηνο έρχονταν βιβλία από την Κύπρο και πολλά άλλα σημεία εντός και εκτός της πόλης και της χώρας, και πολλοί άνθρωποι μας προσέγγισαν όλα αυτά τα χρόνια δηλώνοντας «παρών» στην προσπάθεια”. Με την βράβευση δε στις αρχές αυτού του μήνα, ο αθλοθέτης τους, που είναι οι εκδόσεις Κάκτος, “θα στηρίξει τη βιβλιοθήκη μας με βιβλία αξίας 300 ευρώ”, εμπλουτίζοντας ακόμα περισσότερο τα ράφια της. Και πλέον, “η βιβλιοθήκη αναζητά να μεταδώσει τη φιλοσοφία της. Να γίνει ο κρίκος μιας αλυσίδας, για να δημιουργηθούν κι άλλες δανειστικές-χαριστικές βιβλιοθήκες και να «ταΐσουμε» τυχόν άλλες παρόμοιες προσπάθειες”, επισημαίνει η επιμελήτρια.
“ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ”
Η επιμελήτρια Ανηλίκων ενημερώνει παράλληλα πως “τώρα έχουμε στο μυαλό μας τρεις βιβλιοθήκες, οι οποίες δημιουργούνται σε σχολεία στο νομό και στις οποίες θα στείλουμε από ένα κιβώτιο βιβλία” -ενώ ανάλογη ενέργεια έχει γίνει και με μία βιβλιοθήκη στο Άργος, όπου “επίσης είχαμε τη χαρά να στηρίξουμε και με αυτό τον τρόπο να μεταδώσουμε το όλο μήνυμα”. Και “ένα από τα πρώτα μηνύματα που υιοθετήσαμε ήταν ότι τα βιβλία μοιάζουν με τα παιδιά και όπως τα παιδιά χρειάζονται σπίτι, έτσι και τα βιβλία χρειάζονται σπίτι”. Γι’ αυτό και, λέει καταλήγοντας η Αγγελική Ρουμελιώτου, “νομίζω ότι έχουμε ήδη πετύχει πάρα πολλά πράγματα όταν υπάρχουν πολλές βιβλιοθήκες και πολλά παιδιά, όπου θα γίνονται συμμέτοχοι και θα επικοινωνούν με μέσο το βιβλίο”.
