Εγκατάλειψη και αδιαφορία 8 χρόνια μετά τις καταστροφικές και φονικές πλημμύρες της 7ης Σεπτεμβρίου 2016. Αυτή είναι η σημερινή εικόνα στις περιοχές της Καλαμάτας, που είχαν πληγεί από τις πλημμύρες.
Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών εύχονται και κάνουν την προσευχή τους να μην ξαναγίνουν πλημμύρες, γιατί οι καταστροφές θα είναι ίδιες και χειρότερες. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν είδαν κάποιο έργο αντιπλημμυρικής προστασίας, από τα απλά στη γειτονιά τους ή τα μεγαλεπήβολα σε κεντρικό επίπεδο στην πόλη, που θα προστάτευε και τη δική τους περιοχή. Εργα για τα οποία είχαν δοθεί υποσχέσεις ή εξαγγελθεί και προγραμματιστεί από επίσημα χείλη και αρμόδιες αρχές.
Ξεκινώντας την αυτοψία μας από την οδό Βαγγέλη Δράκου, τη λαγκάδα της Λεΐκων, καταγράψαμε το μήνυμα - αίτημα των κατοίκων της περιοχής, που παραμένει από πέρυσι “Ανοίξτε τον δρόμο - πάρτε τις κολόνες”. Εκεί ο δρόμος εξακολουθεί να είναι στενός και τα φρεάτια της αποχέτευσης είναι φανερό πως δεν επαρκούν, μεγάλη απειλή για να πλημμυρίσει ξανά ο τόπος. Είχε προγραμματιστεί παρέμβαση βελτίωσης από τον Δήμο, είχε δημοπρατηθεί, αλλά δεν έγινε τίποτα.
Λίγο πιο πάνω το ρέμα των Αγίων Αναργύρων βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση, όμως, ο μεγάλος κίνδυνος υπάρχει δίπλα απ’ αυτό, στην όχθη, όπου έχει δημιουργηθεί εικόνα ζούγκλας από σωρούς παρατημένων κλαριών. Σε περίπτωση ισχυρής νεροποντής μπορεί να παρασυρθούν μέσα στο ρέμα ή στο δρόμο και να προκαλέσουν καταστροφές.
Στην Αγία Σωτήρα, στο Φραγκοπήγαδο, το ρέμα Ελαφογκρέμι στο ανοιχτό τμήμα του, δεν έχει καθαριστεί και τα καλάμια, τα βάτα και τα χορτάρια προβληματίζουν και ανησυχούν τους γείτονες. Με αφορμή και κάποιο ακαθάριστο γειτονικό οικόπεδο, γυναίκα - κάτοικος της περιοχής, σημείωσε πως “το καλοκαίρι κινδυνεύουμε να καούμε και τον χειμώνα να πνιγούμε”. Ζήτησε να τα γράψουμε όλα, μήπως και ευαισθητοποιηθεί κάποιος υπεύθυνος, ιδιαίτερα από τον Δήμο και να επισκεπτόμαστε την περιοχή και άλλες φορές και όχι μόνο στην επέτειο των πλημμυρών, “γιατί κινδυνεύουμε όλο τον χρόνο.
Στο σημείο αυτό ο τσιμεντένιος δρόμος δίπλα στο ρέμα έχει κουφώσει στην άκρη, από τις πλημμύρες του 2016. Τοποθετήθηκαν πλαστικά κολονάκια και από τότε έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του, δεν έχει γίνει η παραμικρή παρέμβαση. “Είμαστε λίγοι που μένουμε εδώ, δεν έχουμε πολλές ψήφους, γι’ αυτό μας παράτησαν”, παρατήρησε με θυμό η γυναίκα.
Παρακάτω στην Αγία Σωτήρα, όπου το ρέμα έχει σκεπαστεί, οι σχάρες των φρεατίων ήταν κλεισμένες από τα φερτά υλικά των τελευταίων βροχών, ενώ κάτω από την εκκλησία, σε ένα μικρό ρέμα που πέφτει στο Ελαφογκρέμι το οποίο κινείται προς τις πολύπαθες οδούς Γλαύκου και Μπακογιάννη, έχει ξεκινήσει καθαρισμός που τη στιγμή της αυτοψίας μας δεν είχε ολοκληρωθεί.
Κάτοικος της περιοχής μας υπενθύμισε την ύπαρξη ενός μικρού ρέματος, δυτικά της εκκλησίας και νότια της οδού Αγίου Γεωργίου, πίσω από την εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου, που είναι επικίνδυνο χειμώνα - καλοκαίρι. Από ένα σημείο και μετά είναι “ζούγκλα” ακαθάριστο και στη συνέχεια σταματάει, εξαφανίζεται, λόγω ανθρώπινων παρεμβάσεων. “Το καλοκαίρι κινδυνεύουμε να καούμε και από δω και πέρα να πνιγούμε”, τόνισε με ανησυχία γυναίκα της περιοχής.
Ηταν η δεύτερη φορά που ακούσαμε την ίδια απειλή, από διαφορετικά άτομα, μέσα σε λίγα λεπτά.
Στην οδό Γλαύκου που σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές τις πρώτες πρωινές ώρες της 7ης Σεπτεμβρίου 2016, με τη φοβερή εικόνα των αυτοκινήτων που παρασύρθηκαν από τα νερά και το ένα σκαρφάλωσε πάνω στο άλλο, δεν έχει γίνει κάποια παρέμβαση προστασίας. Κάτοικοι από τις εργασίες επισκευής και αποκατάστασης των ζημιών, έχουν βάλει λαμαρίνες σε πόρτες, για να προστατεύσουν τα σπίτια τους, στο ενδεχόμενο μιας νέας πλημμύρας.
Να υπενθυμίσουμε ότι στον αγωγό ομβρίων της Γλαύκου, στην ανηφόρα προς την Αθηνών, εκτιμάται πως υπάρχει κακοτεχνία, έχουν βάλει μικρούς σωλήνες και το νερό γυρίζει πίσω.
Η προστασία των πολύπαθων οδών Γλαύκου και Μπακογιάννη σχετίζεται με την προστασία στο ρέμα Ελαφογκρέμι, όπως και σε άλλα ρέματα από την περιοχή του ΚΤΕΛ (από το ρέμα Καραμπογιάς) έως και την Αγία Τριάδα, όπου προβλέπονταν να γίνει πράξη με την κατασκευή υπόγειου αγωγού που θα μάζευε όλα τα νερά και θα τα οδηγούσε στο Νέδοντα με το μεγάλο αντιπλημμυρικό έργο του “Μορέα”. Εργο που προκάλεσε αντιδράσεις και η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν πέρασε στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας και στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου. Από τότε η τύχη του αγνοείται, καθώς η κυβέρνηση έχει να ασχοληθεί με πιο σοβαρά ζητήματα, τις πρωτόγνωρες καταστροφές στη Θεσσαλία.
Στον επόμενο δρόμο από τα δυτικά, στην οδό Αλικαρνασού, βρίσκεται το υπόγειο σπίτι, όπου έχασε τη ζωή της μια ηλικιωμένη γυναίκα στις πλημμύρες του 2016. Εκεί υπάρχει μαρμάρινη πλάκα που γράφει: “Εδώ έχασε τη ζωή της από τη φονική πλημμύρα το 2016 η Σταυρούλα Κορομηλά”.
