Tι ωραίες οι φωτογραφίες στο fb και στον τοπικό Τύπο από το Πνευματικό Κέντρο! Αποδεικνύουν την αποτυχία ακόμη μιας συνάντησης (σε δύο ταξί χωράγαμε). Ακόμη και σήμερα που θέλω να βλέπω το Κ21 καλοπροαίρετα, το Γραφείο Υποψηφιότητας δεν μ' αφήνει. Ολο ζητάει και ζητάει από όλους. Την ώρα που η ανεργία χτυπάει κόκκινο, την ώρα που το Κοινωνικό Ιατρείο κάνει έρανο, την ώρα που πρέπει να πληρώσω το νοίκι, τα δημοτικά τέλη, την ώρα που πρέπει να πάρω το παιδί από το σχολείο, την ώρα που πάμε να καθαρίσουμε τις παραλίες, την ώρα που είμαι στην ουρά της Εφορίας, την ώρα που είμαι στην ουρά του ΟΑΕΔ, την ώρα που είμαι στην ουρά για να πάρω το νέο μου iphone, την ώρα που κάνω γιόγκα, την ώρα που η κολλητή μου κλαίει απαρηγόρητα γιατί την άφησε ο γαμπρός στα σκαλιά της εκκλησίας για τα τσακίρικα μάτια της ξαδέρφης της, την ώρα που "με τύλιξε ο πόνος, την ώρα που με πνίγει ο καημός", την ώρα που προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται. Γιατί το Κ21 ζητάει από όλους; 250.000 ευρώ μας κοστίζει η προετοιμασία, δεν φτάνουν; Και τι να λάβει παρά του μη έχοντος; Εχουμε, είναι αλήθεια, περίσσευμα αλληλεγγύης και για αυτό είμαι υπερήφανος και ελπίζω.
Πίστευα ότι το γραφείο του Κ21 θα έπρεπε να δίνει το στίγμα, να μας εμπνέει, να βλέπουμε τις εργασίες, την πρόοδό τους, τις εξελίξεις, να μας δείχνει τον στόχο και πώς θα φτάσουμε ως εκεί, το μεγάλο όραμα και πώς αυτό θα μετουσιωθεί σε πράξη, αλλά όλο ζητάει. Ευτυχώς που μας ζητάει και να μιλήσουμε. Βρήκε το κουμπί του Ελληνα, το μπίρι μπίρι. Κι εγώ αυτό κάνω, γιατί δεν κοστίζει και τίποτα (όπως το μπλα μπλα των πολιτικών). Και τη σήμερον ημέρα ό,τι είναι τσάμπα, είναι καλοδεχούμενο. Εμείς όμως είμαστε απλοί πολίτες. Αλλοι έχουν το καρπούζι και το μαχαίρι.
Ημουν παρών, πήγα με πραγματικό ενδιαφέρον μιας και μιλάω για το Κ21 στις εκπομπές μου εδώ και 1 χρόνο. Αλλά έφυγα με πολλά αναπάντητα ερωτήματα (οι καλεσμένοι ομιλητές ούτε την ευθύνη έχουν, ούτε είναι οι καθ' ύλην αρμόδιοι για να απαντήσουν). Μήπως κατάλαβα λάθος; Οτι κάτι θα μάθαινα από τον κύριο -golden boy- Τσατσούλη; Είναι κι ανάδρομος ο Ερμής και μάλλον δεν πήρα καλά το μήνυμα από το σύμπαν, διότι ο εκτελεστικός διευθυντής κύριος Τσατσούλης στέλνει προσκλήσεις μόνο μέσω του fb σε ηλεκτρονικούς του φίλους και φίλες. Μια ένδειξη ανωτάτου επιπέδου δημοσίων σχέσεων και διεθνών συνεργασιών. Ευτυχώς δεν είμαστε φίλοι ούτε στο fb, αλλά πληροφορήθηκα από τα ΜΜΕ για το event (ΟΚ το είχαν προμοτάρει παντού, μπράβο).
Εκεί λοιπόν έμαθα (χωρίς ευθύνη των συμμετεχόντων στο πάνελ) ότι ακόμα πετάμε τα τσιγάρα στο δρόμο, τα σκουπίδια στις παραλίες, παρκάρουμε σε θέσεις και διαβάσεις ΑΜΕΑ, ότι το ΔΗΠΕΘΕΚ είναι κλειστό, οι φωτογραφικές λέσχες ''σκοτώνονται'' μεταξύ τους, οι θεατρικές ομάδες δεν μιλάνε η μια στην άλλη, η ράμπα για ΑΜΕΑ στην Κεντρική Αγορά είναι χρόνια τώρα under construction και για να μπούνε σε αστικό λεωφορείο οι άνθρωποι, πρέπει να πηδήξουν. Ακουσα για το μεγαλόπνοο plan της Ναυαρίνου, πέτυχα και μια φίλη που είχα να δω καιρό και της ευχήθηκα ''καλός πολίτης'' για το γιο της το φαντάρο -άσχετο με το Κ21 αλλά οι φίλοι είναι φίλοι- έμαθα ότι έξω από τα γραφεία του Φιλοζωικού είναι γεμάτος ο τόπος ακαθαρισίες από τους τετράποδους φίλους μας, Ακουσα παράπονα ότι ακόμη δεν ξέρουμε τι γίνεται με το Διεθνές Φεστιβάλ (του Χορού ντε) το πρόγραμμα για το πολιτιστικό καλοκαίρι (του 2016;) είναι στα σκαριά κι ότι πολύς κόσμος πήγε στην παρουσίαση ενός βιβλίου (μάλιστα, εκεί φαίνεται μιλάνε για πολιτισμό). Το μόνο που δεν έμαθα ήταν σχετικά με το Κ21, αλλά βλέπεις όλα είναι σχετικά, όπως είπε κι ο μεγάλος Αλβέρτος…
Ο μη φίλος μου κύριος Τσατσούλης (μας χωρίζουν πολλά, οικονομικά, ταξικά και κοινωνικά κριτήρια, αλλά εκτιμώ τις γνώσεις του και να του ευχηθώ με την ευκαιρία χρόνια πολλά για τα γενέθλια του), δήλωσε πανευτυχής αφού βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι αρκετοί γνωστοί δημοσιογράφοι της πόλης από ανταγωνιστικά μέσα και σε αυτό έχει δίκιο (του το αναγνωρίζω ευθαρσώς), για λίγο το μυαλό μου πήγε στα άξια παιδιά του ΤEDex και το φετινό θέμα τους "Τhe first step", σωστά. Βέβαια εκεί μιλάνε για άλλο πράγμα, ενώ εμείς είμαστε κολλημένοι μόνιμα στο πρώτο βήμα. Απ΄ το ολότελα, θα μου πεις not bad. Α, κι ο αντιδήμαρχος κύριος Βεργόπουλος να μας λέει ότι "το μέλλον είμαστε εμείς". Μα είσαστε εσείς, αλλοίμονο σε μας και τα παιδιά μας (με το συμπάθιο κι όλας).
Μήπως, είπα κι εγώ με το φτωχό μου το μυαλό, οι υπεύθυνοι είχαν ατζέντα; Και μένα μου αρέσει ο Μiles Davis και η free jazz, αλλά να υπήρχε ένα πλαίσιο έτσι για να προχωράει λίγο το πράγμα; Είπαμε, εσείς ξέρετε το project. Αλήθεια η καλλιτεχνική διευθύντρια κυρία Πέγκα πού βρίσκεται; Την χάσαμε, όπως είπε κι ένας καλεσμένος σας; Θέλω να πιστεύω ότι κλείνει μεγάλες συμφωνίες. Να πω και εγώ μια προτίμηση, να έρθει ο Bebo Valdez; Την είπα.
Συνολικά ακούστηκαν τόσα αρνητικά σχόλια, με πολύ κόσμιο τρόπο είναι αλήθεια, που αναρωτήθηκα σε τι σεμινάριο βρίσκομαι. Συμφωνώ, με την παραδοχή να εντοπίσουμε όλα τα θέματα, παθογένειες ή χούγια που λέει κι λαός μας. Να πολεμήσουμε τις κακές πεποιθήσεις και τα όσα αρνητικά έχουν εγγραφεί στο DNA μας, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Κάνω την ευχή και δεν χάνω την ελπίδα. "Οτι το μπιφτέκι μπορεί να γυρίσει ανάποδα" (λαϊκή καλαματιανή ρήση).
Επιτρέψτε μου να κάνω μια ειδική μνεία στην ενδιαφέρουσα ομάδα των εκλεκτών ομιλητών. Χάρηκα για τις σωστές αιτιάσεις της κ. Ηλιοπούλου (να αποφύγουμε τα κακά της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης), το εξαιρετικά ενδιαφέρον ρεπορτάζ του κ. Μαρτίνου (κάνουμε την πιο ακριβή προετοιμασία), τις επισημάνσεις του κ. Παντέ (η πόλη δεν έχει ταυτότητα) και του κ. Πουλόπουλου (δεν περισσεύει κανένας), τη γνωστή ρήση σχεδόν brand name για την πόλη μας (ξέρετε αυτή με την κατσίκα) που μας υπενθύμισε τόσο εύστοχα η κ. Γυφτέα, τη θετική διάθεση της κ. Μαυρέα "είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε", τη διακριτικότητα και την έκπληξη του νεαρού κ. Παύλου και τις σωστές τοποθετήσεις του κ. Πλεμμένου (ο Τύπος κάνει το καθήκον του). Θετικά λοιπόν τα εύσημα για την παρουσία σας και συνολικά τον πολιτισμένο λόγο, στη χώρα που το αυτονόητο (ο διάλογος) είναι είδος προς εξαφάνιση. Μπράβο και στα νέα παιδιά που μας υποδέχθηκαν με ένα ωραίο ζεστό χαμόγελο.
Συγχαρητήρια αξίζουν και στον κ. Τσατσούλη, που διοργάνωσε και συντόνισε τη συζήτηση (και για τα last minute call). Πράγματι καλή δουλειά από έναν ανεξάρτητο(;) manager, που θα έπρεπε όμως να έχει παρουσιάσει στις 31/12/2014 σύμφωνα με την προγραμματική σύμβαση -β’ φάση: ανάπτυξη στρατηγικής (εδάφια 1-6):
1) Εκθεση Πολιτιστικής Χαρτογράφησης, (πούντο πούντο το δαχτυλίδι)
2) Απολογισμό δράσης - Τεύχος Προγράμματος (δωρεάν σε όλα τα περίπτερα)
3) Εκθεση Αξιολόγησης Υπαρχόντων Δομών (Ε… Ε… έρχεται)
4) Απολογισμό Δημιουργίας Στρατηγικών Συνεργασιών (νάναι καλά οι στρατηγοί)
5) Ερευνα και Τεκμηρίωση (Ι think he did it)
6) Εναρξη καμπάνιας ενημέρωσης - Τεύχος Επικοινωνιακής Στρατηγικής (τώρα και σε τριπλή γεύση φράουλα, βανίλια, σοκολάτα).
Tα έχει δει κάποιος κάπου όλα αυτά; (αν τα βρείτε, μπορείτε σας παρακαλώ να τα στείλετε σε μια εφημερίδα να τα διαβάσουυμε κι εμείς;). Αλλά τι είναι μια καθυστέρηση 6 μηνών μπροστά στην αιωνιότητα;
Ας τα δούμε τώρα -σημειωτέον ότι η εκδήλωση έγινε παρόντος του δημάρχου κ. Νίκα (θετικό το βρίσκω), που ήταν βεβαίως εκεί για να στηρίξει το άξιον golden boy της επιλογής του.
Κλείνοντας, δύο θεματάκια αισθητικά/σημειολογικά. Το να είσαι σχεδόν ξαπλωμένος (οι φωτογραφίες ''μιλάνε'') σε μια σοβαρή συζήτηση, φανερώνει (εκτός από βαριεστημάρα) σεβασμό και ευγένεια απέναντι στους συνομιλητές και το κοινό. So cool βέβαια σαν αρχηγός του εγχειρήματος (άλλο το αφεντικό;) Τι ανάγκη έχεις; So cute. Kαι οι καναπέδες με τα παλιομοδίτικα σεμεδάκια (κάτι πιο vintage χάθηκε;) Δείχνουν γούστο υψηλής αισθητικής, αλλά, sorry, ανήκουν μάλλον σε άλλες κιτς δεκαετίες.
Υ.Γ.: Δεν μίλησα live, ενθυμούμενος τον αγαπημένο μου Ερμαν Εσσε "Σιντάρτα" και "το να ακούς είναι αρετή. Εξ άλλου εδώ είμαστε να τα λέμε (και ήδη τα λέμε) ... Σας εύχομαι τα καλύτερα και στην πόλη μας τα καλυτερότερα
Με ειλικρινή σεβασμό και εκτίμηση προς όλους, έστω κι αν διαφωνούμε (ίσως). Κeep up the good work!!!
Νίκος Κουρής - Παραγωγός ραδιοφώνου
