Στο ψήφισμα που αποφάσισαν, μεταξύ άλλων σημειώνουν:
«Καταδικάζουμε απερίφραστα το γεγονός ότι, αντί να παρθούν γενναίες αποφάσεις για την αντιμετώπιση της κατάστασης, συνεχίζεται σκόπιμα το καθεστώς της απραξίας, προκειμένου η Περιφέρεια Πελοποννήσου να επιβάλει τη σύμβαση ΣΔΙΤ και το σχεδιασμό που αυτή προκρίνει. Εχουμε πλήρη συνείδηση ότι η σύμβαση ΣΔΙΤ δεν είναι, απλά, ένα μέσο χρηματοδότησης δημόσιων υποδομών, αλλά ένα εργαλείο εκτεταμένης ιδιωτικοποίησης και επιβολής ενός ακριβού, συγκεντρωτικού και αντιπεριβαλλοντικού μοντέλου διαχείρισης των αποβλήτων».
Καταγράφοντας τους λόγους της έντονης διαφωνίας προς τη ΣΔΙΤ επισημαίνουν, μεταξύ άλλων: «Αντιπροσωπεύει ένα σχέδιο που είναι στα μέτρα της ΤΕΡΝΑ και δεν είναι σχέδιο της πολιτείας (της Περιφέρειας, του φορέα διαχείρισης ή των δήμων). Αποκλείει την περίπτωση να επιτευχθούν οι στόχοι του εθνικού σχεδίου, καθώς εισάγει την απαράδεκτη επιλογή της εγγυημένης ποσότητας σύμμικτων. Και, μάλιστα, στο επίπεδο των 150.000 τόνων/έτος, που σύμφωνα με τη μελέτη της ίδιας της ΤΕΡΝΑ αντιστοιχεί στο 68% του συνόλου των αστικών αποβλήτων (ΑΣΑ) της Περιφέρειας. Τα υλικά που δεν θα ανακτώνται με προδιαλογή και θα ανακτώνται μέσα από τη μηχανική επεξεργασία των σύμμικτων στα τρία εργοστάσια αντιστοιχούν μόνο στο 22% των εισερχομένων (ανακυκλώσιμα υλικά 15% και βιοαέριο 7%). Ολα τα άλλα θα είναι ουσιαστικά άχρηστα υλικά, με το υπόλειμμα για ταφή να φτάνει το 45%. Εχει πάρα πολύ υψηλό διαχειριστικό κόστος (99 ευρώ/τόνο για τις εγγυημένες ποσότητες και 43 ευρώ/τόνο για τις ποσότητες πάνω από τις εγγυημένες, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το κόστος μεταφοράς). Πολύ ψηλές τιμές, ακόμη και γι' αυτού του τύπου τη διαχείριση και, μάλιστα, καθόλου διαπραγματεύσιμες, απ’ ό,τι αφήνεται να διαρρεύσει».
Τονίζοντας τη θέση τους σημειώνουν: «Είμαστε πεισμένοι/ες ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, παρά η ακύρωση της σύμβασης ΣΔΙΤ και η ταχεία επεξεργασία, χρηματοδότηση και υλοποίηση ενός νέου περιφερειακού σχεδίου από το ΦοΔΣΑ και τοπικών σχεδίων διαχείρισης από τους δήμους, στη βάση του μόνου εναλλακτικού μοντέλου, που έχει βάσιμες ελπίδες γρήγορης υλοποίησης και παραγωγής αποτελεσμάτων, αυτού της αποκεντρωμένης διαχείρισης, με δημόσιο χαρακτήρα και με έμφαση στις πολιτικές πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης και προδιαλογής των υλικών. Αγνοώντας τις ποικιλώνυμες πιέσεις που ασκούνται και θα ασκηθούν. Αντλούμε χρήσιμα συμπεράσματα και εμπειρίες από δραστηριότητες δήμων της Πελοποννήσου, που κινούνται προς την παραπάνω κατεύθυνση, αφού, εκτός των όποιων αποτελεσμάτων "παράγουν", καταρρίπτουν το μύθο ότι η ΣΔΙΤ και το συγκεντρωτικό μοντέλο είναι μονόδρομος. Ζητάμε από όλους τους δημάρχους και τα Δημοτικά Συμβούλια να πάρουν ξεκάθαρα και ανοιχτά θέση, να προωθήσουν ολοκληρωμένα τοπικά σχέδια και να μην κρύβονται πίσω από αίολες δικαιολογίες αποφεύγοντας τις ευθύνες τους».
