Οι λέξεις αυτές και πολλές ακόμα, γραμμένες πάνω σε ανθρώπινα σχεδιαγράμματα, τα σχεδιαγράμματα του "άγνωστου εφήβου", θα γίνουν την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου μια φωνή για όλους τους εφήβους, στο πλαίσιο της φετινής ημερίδας της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων (ΕΠΑ) Καλαμάτας. Φέτος η φωνή της ημερίδας θα είναι, λοιπόν, εφηβική και η προετοιμασία για το στήσιμό της ήδη ξεκίνησε με ένα σεμινάριο εκπαιδευτικών στο 7ο Γυμνάσιο Καλαμάτας.

Ρεπορτάζ: Νικολέττα Κολυβάρη

Οι εκπαιδευτικοί αυτοί θα συμμετάσχουν ως εμψυχωτές εφήβων και το πώς θα το κάνουν αυτό περιγράφουν μιλώντας στην "Ε" η εκπαιδευτικός και μέλος του ΔΣ της ΕΠΑ Δήμητρα Τζανετάκη και η εκπαιδευτικός - σκηνοθέτιδα Χριστίνα Δήμιζα.    

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ: Ο "άγνωστος έφηβος" είναι ένα παιχνίδι μέσα από το οποίο οι έφηβοι γράφουν σκέψεις τους και μοιράζονται συναισθήματα

"ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ"

Η Δήμητρα Τζανετάκη (η οποία αναπληρώνει τον πρώην περιφερειακό διευθυντή Εκπαίδευσης Πάνο Πετρόπουλο ο οποίος δούλεψε και δουλεύει για τη συνεργασία εκπαίδευσης - ΕΠΑ) εξιστορεί το πώς προέκυψε το φετινό αντικείμενο στην εκδήλωση της ΕΠΑ. Σε μια συνάντηση λοιπόν στην Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων τέθηκε ο προβληματισμός μήπως θα 'πρεπε φέτος να μιλήσουν για τα παιδιά, οπότε είπαν να εστιάσουν στον έφηβο.

Η Χριστίνα Δήμιζα συμπληρώνει ότι ξεκίνησε από την επιμελήτρια Ανηλίκων Αγγελική Ρουμελιώτου στη συνάντηση της ΕΠΑ και "εμένα, το μετέφερε η Δήμητρα, μου έθεσε το πλαίσιο ότι θέλουμε με κάποιο τρόπο να ακούσουμε τη φωνή των εφήβων". Αρχισαν έτσι να συζητούν πώς είναι δυνατόν ν' ακούσεις αληθινά τη φωνή των εφήβων και κατέληξαν ότι "ο πιο δυνατός συνδετικός κρίκος, που θα μπορούσε αλήθεια να μας φέρει τη φωνή των εφήβων σε αυτή την ημερίδα, είναι οι εκπαιδευτικοί".

ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΑΥΛΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Εάν καταφέρνουν οι εκπαιδευτικοί και είναι κοντά στους εφήβους, παρατηρεί η Χρ. Δήμιζα, και οι έφηβοι τους εμπιστεύονται, τότε μπορούν να τους πουν όσα δεν λέγονται εύκολα. Επρεπε όμως να σκεφτούν έναν τρόπο να προσεγγίσουν αυτές τους εκπαιδευτικούς (οι οποίοι το επιθυμούν να συμμετάσχουν) και εκείνοι με τη σειρά τους να δουλέψουν με τα παιδιά -κι έτσι, μέσα από αυτό το δίαυλο να γίνεται η επικοινωνία. Η Δ. Τζανετάκη είχε την ιδέα πώς θα 'πρεπε να προσφέρουν στους εκπαιδευτικούς την καλύτερη δυνατή δικτύωση, ώστε ο καθένας να έχει το υποστηρικτικό υλικό και μερικές ενδεικτικές δραστηριότητες (όπως είναι το ανθρώπινο περίγραμμα του "άγνωστου εφήβου") προκειμένου να φτιάξει το δικό του, ομόκεντρο με όλων των άλλων κύκλο, μέσα στον οποίο θα απλωθεί και θα δουλέψει για να φέρει στην ημερίδα τη φωνή των δικών του εφήβων.

Η ΙΔΕΑ ΤΟΥ SHARING

Στη κουβέντα λοιπόν για το πώς θα ανοίξει αυτός ο δίαυλος επικοινωνίας "έπεσε και η ιδέα του share, σαν μια ατάκα, μια σκέψη, μια λέξη που μας συνδέει με τα παιδιά γιατί κάνουν πολύ sharing στο Twitter, στο Facebook, σε ό,τι έχει να κάνει με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης", λέει η Δήμητρα Τζανετάκη. Και προσθέτει ότι πάνω σε αυτό το σκεπτικό "είπαμε ότι το share θα μπορούσε να είναι μια ιδέα μοιράσματος μεταξύ μας και να ξεκινήσουμε αυτό το μοίρασμα εμείς προς τους εκπαιδευτικούς, οι εκπαιδευτικοί ενδεχομένως μεταξύ τους -όπως εμείς το φανταζόμαστε- και από κει και πέρα να γίνει μια δουλειά με τους εφήβους, την οποία τα παιδιά να την κάνουν share, να την μοιραστούν με εμάς, κι αυτό να είναι ένα κέρδος για την τοπική κοινωνία μέσω αυτής της ημερίδας".   

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΦΗΒΟΣ

Το ανθρώπινο σχεδιάγραμμα με τις λέξεις, από την πρώτη συνάντηση των εκπαιδευτικών στο 7ο Γυμνάσιο, το κόλλησαν στον τοίχο του διαδρόμου, στα γραφεία της ΕΠΑ. Η Χριστίνα Δήμιζα εξηγεί ότι αυτό "είναι ένα από τα παιχνίδια που θελήσαμε να παίξουμε για το πώς μπορούμε παίζοντας και γελώντας στην πραγματικότητα να μιλήσουμε για πολύ δικά μας πράγματα ή να μιλήσουμε για πράγματα που μπορεί τους εφήβους να τους δυσκολεύουν".

Γιατί, "η αλήθεια είναι όταν προσπαθείς να μιλήσεις με τους εφήβους, αυτό πάνω στο οποίο είναι εύκολο να σκαλώσεις είναι η σοβαροφάνεια" -άρα "σκεφτήκαμε ότι μέσα από μια δικιά τους γλώσσα, ένα παιχνίδι, όπως είναι ο άγνωστος έφηβος, να κάνουμε τη χαρτογράφηση των δικών τους σκέψεων, των δικών τους συναισθημάτων, χωρίς να υπάρχει λογοκρισία σε αυτό". Δηλαδή, εξηγεί, "μέσα σε αυτό τον έφηβο να χωράνε όλα -γιατί στ' αλήθεια ο έφηβος έρχεται αντιμέτωπος με όλα". Ετσι, σκέφτηκαν ότι μέσα από παιχνίδια και από ατάκες των φίλων και των γονιών του "μπορούμε να τον γεμίσουμε με τα συναισθήματα και τις σκέψεις κάθε ομάδας, αφού αυτός ο έφηβος θα φτιάχνεται σε κάθε σχολείο που θα συμμετέχει".

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ ΣΤΟΧΕΥΕΙ;

Η Δήμητρα Τζανετάκη λέει ότι εκ μέρους της ΕΠΑ έστειλαν ένα έγγραφο στα σχολεία και ανταποκρίθηκαν κάποια από αυτά. Επιδίωξή τους είναι "από κάθε σχολείο να μιλήσουν όλα τα παιδιά, που θα 'θελαν να μιλήσουν και να συμμετάσχουν. Δεν μας ενδιαφέρουν μόνο τα χαρισματικά -που είναι πολλά και που μπορούμε να κερδίσουμε πάρα πολλά πράγματα από αυτά-, αλλά θέλουμε και κάποιον που είναι πιο αποσυρμένος, πιο βουβός, με κάποια θέματα ίσως...". Και το ωραίο, λέει, είναι ότι "το φάσμα των σχολείων που ανταποκρίθηκε στη πρόσκλησή μας είναι ποικίλο και νομίζω θα πετύχουμε να έχουμε μια μεγάλη εκπροσώπηση από εφήβους που θέλουν να πουν κάτι". Η Χριστίνα Δήμιζα συμπληρώνει ότι επειδή μια τέτοια ημερίδα για την εφηβεία πρέπει να σπάει τα ταμπού του... καλού, του κακού και του άσχημου, κι επειδή, συνήθως, πάνω σε μια σκηνή για να μιλήσουν μπροστά σε ειδικούς σηκώνονται "τα καλά παιδιά", βρήκαν διάφορους τρόπους για να ξεπεραστεί αυτό.

Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ

Ενας από αυτούς τους τρόπους λέει η Χρ. Δήμιζα είναι "ο άγνωστος έφηβος", ενώ "οι μονοκονδυλιές είναι ένας άλλος (σ.σ. μια γραμμή, που οι έφηβοι την συνεχίζουν και ζωγραφίζουν στο χαρτί, ενώ αποτυπώνουν και σκέψεις τους), για να αφήσουν το εικαστικό τους αποτύπωμα, δηλαδή αυτό που θέλουν να πουν, μπορούν να μας το πουν με την ασφάλεια του ότι δεν θα είναι εκείνη την ημέρα εκεί". 

Εκεί, στη σκηνή, θα φέρει τη φωνή του εφήβου με έναν τρόπο "αυτός ο πολύ σημαντικός συνδετικός τους κρίκος, ο εκπαιδευτικός τους. Δεν είναι ανάγκη όλα τα παιδιά (γιατί αυτό δημιουργεί μια αγωνία) να σηκωθούν πάνω στη σκηνή -αλλά ναι, το μοίρασμα θέλουμε να έχει γίνει από όλους".   

Η ημερίδα λοιπόν στη 1 Δεκεμβρίου θα είναι η κορύφωση όσων περιγράφηκαν παραπάνω, από κει και μετά αν αυτή η γνώση που θα κερδηθεί θα χρησιμοποιηθεί μέσα στο σχολείο, η Δ. Τζανετάκη λέει ότι "ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια σχέση -μια γνώση ότι υπάρχει η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων και ποιο είναι το έργο της", καθώς και "τα παιδιά να ευαισθητοποιηθούν και να συζητήσουν με τους καθηγητές τους για θέματα όπως είναι η παραβατικότητα και η θυματοποίηση, και από κει και πέρα υπάρχει μια σκέψη συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης".

* Στην κεντρική φωτογραφία από αριστερά Δήμητρα Τζανετάκη και Χριστίνα Δήμιζα