Με την πεποίθηση ότι κάποιοι γονείς αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα ενώ κάποιοι άλλοι αντιμετωπίζουν άλλα, διαφορετικά, οι άνθρωποι του οργανισμού προτρέπουν να μην κλείνουμε τα μάτια μας ή τα αυτιά μας για κάποιους έφηβους και έφηβες. Να ακούμε, όπως πριν κάποια χρόνια μια μητέρα δήλωσε: “Η κοινωνική λειτουργός του «Χαμόγελου» με άκουγε… Δεν προσπαθούσε να μου πει τα δικά της, ούτε να με κρίνει που χάθηκε το παιδί μου. Μου μιλούσε και ένιωθα να μου κρατάει το χέρι. «Μαζί θα το περάσουμε» μου έλεγε και έπαιρνα κουράγιο για να συνεχίσω και να μην κάνω κακό στον εαυτό μου”.

“ΕΨΑΧΝΑ, ΕΨΑΧΝΑ, ΕΨΑΧΝΑ…”
Η μαρτυρία μιας μάνας για το μαρτύριο της εξαφάνισης του παιδιού της:
“Θα ήθελα να σας συστηθώ. Είμαι η μητέρα αυτής της κοπέλας. Και σας ευχαριστώ όλους για τις κοινοποιήσεις που σε ελάχιστο χρόνο ο θόρυβος που έγινε κινητοποίησε διάφορους και γύρισαν το παιδί μου πίσω. Γιατί μόνο αυτό τους θορύβησε. Ίσως να έλαβαν και το μήνυμα ότι αυτή τη φορά δεν θα το άφηνα έτσι στα ντουλάπια κάποιων υπηρεσιών. Πραγματικά σας ευχαριστώ! Και θα απαντήσω σε κάποιους, όχι για να απολογηθώ, για να γνωρίζουν όταν τους συμβεί τι θα αντιμετωπίσουν. Λοιπόν, θα σας πω τι έκανα εγώ, όχι τι δεν έκαναν κάποιοι. Όλο αυτόν τον καιρό, μέχρι να βγει διαδικτυακά η εξαφάνιση (δήλωση στην Ασφάλεια είχε γίνει) έψαχνα, έψαχνα, έψαχνα. Μαζί μου έψαχναν φίλοι, συνάδελφοι, αλλά και ένας αδερφός και μία νύφη που παράτησαν τα δικά τους παιδιά εν μέσω προετοιμασίας για τις πανελλαδικές για να την βρούμε. Και βρίσκαμε στοιχεία και υπήρχαν μάρτυρες, και, και…”.

ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ;
Και η μητέρα συνεχίζει: “Έχετε ιδέα τι σημαίνει παραβατικές ομάδες παιδιών; Συμμορίες; Σας έχει τύχει να σας κοιτούν στα μάτια, ενώ τους εκλιπαρείτε να σας πουν την αλήθεια και να ορκίζονται ότι δεν την έχουν δει, ενώ οι ίδιοι την έχουν στο σπίτι; Σας έχει τύχει να δίνουν ψευδή στοιχεία στην Αστυνομία και να μπορείτε να το αποδείξετε με μηνύματα και να μην γίνεται τίποτα; Σας έχει τύχει να πρέπει να αποδείξετε το αυτονόητο; Ότι δεν μπορεί κάποιος να κρατά επί σειρά ημερών ένα παιδί χωρίς να το γνωρίζει η μητέρα που έχει δηλώσει ότι υπάρχει πρόβλημα; Σας έχει τύχει να απαγορεύσετε σε άνθρωπο να βάζει το παιδί σας στο σπίτι του και εκείνοι να αδιαφορούν; Δεν θα απολογηθώ ή δεν θα περιμένω την αξιολόγηση κάποιων για το τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια για το παιδί μου. Έκανα πολλά! Και λάθη και καλά!”.

ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ…
“Πώς ήταν το παιδί μου μέχρι πριν ένα χρόνο;” ρωτάει η μητέρα και απαντά: “Άριστη μαθήτρια, καλή αθλήτρια, έπαιζε πιάνο, μιλούσε δύο ξένες γλώσσες... Έχει όμως αυτό σημασία; Έχει διαφορά το παιδί που έχει καλές επιδόσεις από ένα παιδί που δεν έχει πιθανότατα την ευκαιρία να τα έχει όλα αυτά; Όχι καμία. Είναι τα παιδιά μας, απλά, και έχουν δικαίωμα στη ζωή. Βρέθηκε και μιλήσαμε και υποσχεθήκαμε... Δεν ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια. Ένα μόνο είναι σίγουρο. Την επόμενη φορά που θα συμβεί, σίγουρα δεν θα δείτε φωτογραφία της κόρης μου, θα δείτε φωτογραφία δική μου. Δεν θα περιμένω απολύτως κανέναν να ασχοληθεί στο πλαίσιο του οκταώρου εργασίας για τη ζωή του παιδιού μου. Δεν μου έχει μείνει η πέτσα και δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Ούτε να μου σπάσουν το αυτοκίνητο, ούτε να μου κλέψουν το σπίτι, ούτε να ενοχλούν και να απειλούν νυχτιάτικα στα τηλέφωνα. Τα έχουν κάνει όλα και πια δεν με αγγίζει τίποτα. Ήταν η τελευταία φορά…”.

“ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΕΛΕΓΑ «ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ»”
Καταλήγοντας, η μητέρα παρακαλεί “αν κάποιοι έχουν την ανάγκη να δείξουν πόσο σπουδαίοι γονείς είναι, ας γράψουν για μένα. Ας αφήσουν το παιδί μου ήσυχο. Αυτό χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή, ηρεμία και θα ήμουν ευγνώμων αν το σεβόσαστε. Σας ευχαριστώ όλους για τις κοινοποιήσεις, για την αναστάτωση που δημιουργήθηκε σε κάποιους, αλλά κυρίως τη συνεργάτιδα του “Χαμόγελου του Παιδιού” που ασχολήθηκε με την υπόθεσή μας και μου έδινε κουράγιο όταν εγώ έλεγα «Δεν αντέχω»”.
Στο “Χαμόγελο του Παιδιού” και τη Γραμμή 1056 οι άνθρωποι του οργανισμού είναι δίπλα σε όλα τα παιδιά, δίπλα σε όλους τους γονείς, όποιο πρόβλημα και αν αντιμετωπίζουν, συνεχίζοντας το όραμα και την επιθυμία του ιδρυτή του “Χαμόγελου”, Ανδρέα. Αλλά και τον ίδιο τον σκοπό του οργανισμού, που είναι η ευτυχία, η ηρεμία, η υγεία και η αξιοπρέπεια όλων των παιδιών. Γι’ αυτό και δεσμεύονται απέναντι σε κάθε μητέρα: “Μαζί θα το περάσουμε… Μαζί θα το αντέξουμε…”.