Θα ήθελα, όμως, να επισημάνω ότι αν αυτό το κείμενο προερχόταν από έναν άνθρωπο θα τον εξέθετε σε πολλά ερωτηματικά και ίσως σε δικαστικές περιπέτειες, αλλά ένα ομαδικά υπογραμμένο κείμενο, και μάλιστα από φοιτητές, είναι πάντα σεβαστό και αξίζει σχολιασμού. Το λέω αυτό γιατί το κείμενο περιέχει χαρακτηρισμούς και προσωπικά ερωτήματα σε μέλη της διοίκησης και μέλη του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού που θα μπορούσαν να εμπέσουν στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης. Όμως σε ένα ομαδικά υπογραμμένο κείμενο από τους φοιτητές μας, όλα αυτά παραβλέπονται.
Αυτό όμως που δεν μπορεί να παραβλεφθεί είναι η αλήθεια! Και δεν έχω κανένα ενδοιασμό να την πω στους 200 αλλά και στους υπόλοιπους 4.500 ενεργούς φοιτητές μας και σε όλους τους άλλους!
Επί της ουσίας όμως!
Η θέσεις της Διοίκησης ως προς το σχέδιο Αθηνά ήταν από την αρχή σαφείς και ξεκάθαρες και είχαν διατυπωθεί από το Συμβούλιο και την τότε Διοίκηση του Ιδρύματος, μετά από διαβούλευση και αποφάσεις ΟΛΩΝ των Συλλογικών Οργάνων του ΤΕΙ Καλαμάτας, πολύ πριν κληθεί το Ίδρυμα στο Υπουργείο Παιδείας για την πρώτη και μοναδική, τελικά, διαβούλευση στις 28 Δεκ. 2012.
Οι θέσεις, περιληπτικά, ήταν:
Μεταφορά του Παραρτήματος της Σπάρτης στην Καλαμάτα
Συγχώνευση των δύο Γεωπονικών Τμημάτων
Ενίσχυση του Τμήματος Λογοθεραπείας με μόνιμους καθηγητές
Διατήρηση ΟΛΩΝ των άλλων Τμημάτων ως έχουν
Στο σημείο αυτό παραθέτω τμήμα του κειμένου των 200 φοιτητών:
«Είναι αλήθεια ότι στη συνάντηση της διοίκησης του ΤΕΙ, μετά τα Χριστούγεννα, με τον κ. Αρβανιτόπουλο ουσιαστικά θυσιάστηκαν τα τμήματα ΔΜΥΠ και Λογοθεραπείας, για να εξασφαλιστούν τα τμήματα της ΣΤΕΓ; Είναι αλήθεια ότι στη συνάντηση αυτή δεν συμμετείχε εκπρόσωπος από τη ΣΔΟ αλλά ούτε και ο πρόεδρος του ιδρύματος κ. Καζάκος;
Είναι αλήθεια ότι στην κρίσιμη αυτή συνάντηση για το μέλλον μας και το μέλλον του ΤΕΙ συμμετείχαν μόνο εκπρόσωποι από τη ΣΤΕΓ που όσο και καλές προθέσεις να είχαν λόγω άγνοιας του αντικειμένου ήταν αδύνατο να υποστηρίξουν πειστικά τα τμήματα της ΣΔΟ; Γιατί έγινε αυτό; Γιατί δεν συμμετείχε ο αναπληρωτής πρόεδρος κ. Παπουτσής αν δεν μπορούσε ο κος Καζάκος πρόεδρος του Ιδρύματος;
Γιατί ποτέ και κανείς σας ούτε ο κος Καζάκος ούτε ο κος Βελησσαρίου δεν υπερασπίσθηκε και δεν πρόβαλε το ζήτημα του ΔΜΥΠ που είναι και δική σας απόφαση;»
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι:
Στη συνάντηση αυτή τέθηκε σε σοβαρή αντιπαράθεση η πρόθεση του Υπουργείου να μεταφέρει τη Λογοθεραπεία, να μην μεταφέρει το παράρτημα της Σπάρτης και δεν τέθηκε θέμα για ΚΑΝΕΝΑ άλλο Τμήμα, παρά ένας γενικός σύντομος σχολιασμός που αφορούσε κυρίως στο ΧΡΗΜΕ.
Γιατί θα έπρεπε να προασπίσει η διοίκηση Τμήματα για τα οποία ΔΕΝ τέθηκε θέμα; (Αναφέρω εδώ ότι η ίδια ακριβώς απάντηση δόθηκε από εμένα, σε μέλος Ε.Π. του Ιδρύματος όταν έθεσε ακριβώς την ίδια ερώτηση –γιατί δεν υποστήριξε το ΔΜΥΠ η Διοίκηση στην συνάντηση των Χριστουγέννων- σε συνέλευση του Συλλόγου Εκπαιδευτικού προσωπικού προ καιρού).
Τι νόημα έχει η ερώτηση ότι θυσιάστηκαν Τμήματα για να εξασφαλιστεί η ΣΤΕΓ, αφού η συγχώνευση των δύο Γεωπονικών Τμημάτων ήταν δεδομένη και δεν σχολιάστηκε καν;
Από πού είχαν τέτοια (παρα)πληροφόρηση οι 200 φοιτητές μας;
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι:
Στην συνάντηση αυτή συμμετείχαν αυτοί που προσκλήθηκαν από το Υπουργείο δηλαδή: ο τότε πρόεδρος κ. Κανάκης, ο τότε αντιπρόεδρος κ. Γιακουμάτος και εγώ ως νεοεκλεγμένος πρόεδρος (ο τότε αντιπρόεδρος κ. Καπόλος έλειπε στο εξωτερικό). Άρα υπήρχε και καθηγητής της ΣΔΟ. Πέραν όμως αυτού, πιστεύουν οι 200 φοιτητές μας ότι ένας πρόεδρος Ιδρύματος έχει «άγνοια του αντικειμένου και ήταν αδύνατο να υποστηρίξει πειστικά τα τμήματα της ΣΔΟ;» (για την οποία ΣΔΟ υπενθυμίζω ότι δεν είχε τεθεί κανένα θέμα!).
Από πού είχαν τέτοια (παρα)πληροφόρηση οι 200 φοιτητές μας;
Ένα μήνα μετά τη συνάντηση αυτή, εμφανίστηκε το πρώτο προσχέδιο Αθηνά όπου, παρά τις προτάσεις του Ιδρύματος, το παράρτημα της Σπάρτης παρέμενε στη Σπάρτη, η Λογοθεραπεία μεταφερόταν στην Πάτρα και δύο Τμήματα της ΣΔΟ (Δ.Μ.Υ.Π. και Τ.Α.) συγχωνεύονταν σε ένα Τμήμα Διοίκησης, μέσα στο πανελλαδικό πλαίσιο συγχώνευσης όλων (σχεδόν) των Τμημάτων Διοίκησης κάθε ΤΕΙ σε ένα.
Η διοίκηση έδωσε άμεση προτεραιότητα: α) στην ανατροπή της ΑΠΩΛΕΙΑΣ της Λογοθεραπείας και της ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ των 400 φοιτητών του και β) στην άμεση δραστηριοποίηση όλων των υπόλοιπων Τμημάτων προκειμένου να τοποθετηθούν, μέσω των συλλογικών οργάνων τους, σχετικά με το σχέδιο Αθηνά, ώστε να διαμορφωθεί συνολική πρόταση από την Συνέλευση (Σύγκλητο) του Ιδρύματος και να υποβληθεί στο Συμβούλιο του Ιδρύματος, του οποίου η τελική απόφαση – γνωμοδότηση να υποβληθεί στο Υπουργείο Παιδείας μέσα στα πλαίσια και στα χρονολογικά περιθώρια της διαβούλευσης όπως τα έθεσε το ίδιο το Υπουργείο. Όλα αυτά έγιναν έγκαιρα, με απόλυτη συνέπεια, μέσω συλλογικών αποφάσεων και η τελική πρόταση – γνωμοδότηση του Συμβουλίου του Ιδρύματος υποβλήθηκε έγκαιρα στο Υπουργείο για παραπέρα διαβούλευση, ενώ ο πρόεδρος του Συμβουλίου είχε ήδη ζητήσει επίσημα συνάντηση της διοίκησης του Ιδρύματος με την ηγεσία του Υπουργείου. Δυστυχώς το Υπουργείο δεν ανταποκρίθηκε ούτε στην πρόταση – γνωμοδότηση του Συμβουλίου (δεν γνωστοποιήθηκε καν στο ΤΕΙ Καλαμάτας αν είδε ή ασχολήθηκε κανείς με την πρόταση –και το ίδιο συνέβη με τα υπόλοιπα Ιδρύματα εξ όσων γνωρίζω) και αγνόησε το αίτημα για συνάντηση.
Δεν θέλω να πλατειάσω, αλλά είναι σημαντικό οι φοιτητές μας (και οι άλλοι) να ξαναθυμηθούν (ή και κάποιοι που δεν γνώριζαν, να μάθουν) τις ενέργειες της διοίκησης.
Όσο διαρκούσαν οι παραπάνω διαδικασίες μέσα στα συλλογικά όργανα του Ιδρύματος, έγιναν οι γνωστές συνδυασμένες κοινωνικές και πολιτικές κινητοποιήσεις για την ανατροπή της ΑΠΩΛΕΙΑΣ της Λογοθεραπείας και της ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ των 400 φοιτητών. Υπενθυμίζω εδώ, ότι αφ’ ενός μεν η Λογοθεραπεία δεν έχει δικά της συλλογικά όργανα, αφ’ ετέρου ήταν το μόνο Τμήμα που απειλείτο όχι μόνο με λουκέτο αλλά και μεταφορά πληθυσμού. Εξάλλου, όλες οι κοινωνικοπολιτικές αποφάσεις ουσιαστικά στήριξαν την αρχική απόφαση του Ιδρύματος όπως αυτή είχε κατατεθεί το Δεκέμβρη, άρα και την διατήρηση ΟΛΩΝ των άλλων Τμημάτων ως έχουν.
Προς τι λοιπόν γράφουν οι 200 φοιτητές μας: «Τυχαία κανείς από τη Διοίκηση του ΤΕΙ δεν μίλησε ποτέ και δεν ενημέρωσε τους φορείς για το ζήτημα του τμήματος ΔΜΥΠ; το αντίθετο μάλιστα σε όσες συσκέψεις φορέων έγιναν διαβάζουμε στον τύπο ότι εσείς μόνο για το Λογοθεραπείας αναφέρατε και ότι είστε υπέρ των συγχωνεύσεων και αν δεν είναι έτσι γιατί δεν το διαψεύσατε;»
Επιθυμούσαν δηλαδή οι 200 φοιτητές, να ενημερώσουμε τους φορείς ειδικά για το ΔΜΥΠ τη στιγμή που δεν είχε βγάλει το ίδιο το Τμήμα συλλογική απόφαση για την μοίρα του; Και από που προκύπτει ότι έγινε οποιαδήποτε αναφορά της διοίκησης «υπέρ των συγχωνεύσεων».
Από πού είχαν τέτοια (παρα)πληροφόρηση οι 200 φοιτητές μας;
Τέλος, όλη η διοίκηση και προσωπικά εγώ κάναμε όσες συναντήσεις και επαφές μπορούσαμε μέσα στα επίσημα πολιτικά και κοινωνικά πλαίσια για να στηρίξουμε τις θέσεις του Ιδρύματος. Πιστεύετε πραγματικά ότι αυτό έγινε για να διαφυλάξουμε τα πολιτικά και ιδιωτικά συμφέροντα πολιτικών; Λυπάμαι ακόμη και να το ακούω αυτό να λέγεται.
Δεν θα επιθυμούσα να συνεχίσω την περιπτωσιολογία αγαπητοί μου φοιτητές.
Θα ήθελα όμως να επισημάνω μερικά γενικά χαρακτηριστικά του κειμένου σας και ως προς το περιεχόμενο και ως προς το ύφος.
Αναφέρεστε συχνά σε θέματα κτηριακής διαχείρισης του Ιδρύματος. Θα πρέπει να ξέρετε ότι όλες οι κτηριακές εγκαταστάσεις ανήκουν σε ΟΛΟ το Ίδρυμα και εξυπηρετούν τις ανάγκες όλου του Ιδρύματος.
Το κείμενό σας αναφέρετε κυρίως σε δύο Τμήματα (πρωτίστως στο ΔΜΥΠ και δευτερευόντως στη Λογοθεραπεία) και για τα υπόλοιπα Τμήματα του Ιδρύματος δεν γίνεται αναφορά ή τα αντιμετωπίζετε ως αντίπαλα ή και εχθρικά. Είναι αυτή ορθή προσέγγιση ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ οργάνων;
Σας κάνω έκκληση να μην αφήνετε να σας εμπλέκουν σε ανύπαρκτες εσωτερικές αντιπαλότητες που φθείρουν συστηματικά την εσωτερική συνοχή και τους κοινούς στόχους του Ιδρύματος.
Το ίδιο συνωμοσιολογικό ύφος αναπτύσσετε και στις αιτιάσεις ότι άλλα γειτονικά Ιδρύματα ενεργούν εις βάρος του Ιδρύματός μας με κύριο στόχο να πλήξουν το ΔΜΥΠ, μέσω μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Πιστεύω ότι κάθε ΑΕΙ έχει δικαίωμα να ασκεί νόμιμα τα δικαιώματά του σε ανάπτυξη μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Αντί να καταγγέλλουμε λοιπόν τους άλλους, θα πρέπει εμείς με την επιστημονική και ερευνητική αξία μας, να αναπτύξουμε τα δικά μας ερευνητικά και μεταπτυχιακά προγράμματα και να «αντιμετωπίσουμε» τους άλλους στο ευγενές πεδίο της επιστημονικής άμιλλας ή και πολύ απλούστερα της συνεργασίας. Δεν πρέπει να είμαστε ανασφαλείς, πρέπει απλώς να γινόμαστε καλλίτεροι.
Στο κείμενό σας γίνονται και προσωπικές αναφορές σε καθηγητές και στελέχη του ιδρύματος για τις οποίες είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι είναι τουλάχιστον άδικες και σε κάποιες περιπτώσεις παντελώς ψευδείς. Καλό θα είναι να μην παραθέτετε «αμάσητες» τις όποιες πληροφορίες σας διοχετεύονται αλλά να διασταυρώνετε και να ρωτάτε αυτούς που είναι στον αγωνιστικό στίβο και όχι στην κερκίδα θεατές και σχολιαστές.
Ειδικά στην περίπτωση που αναφέρετε ότι μέλος διοίκησης «έχει προτείνει την παραχώρηση του κτιρίου της ΣΕΥΠ» σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, πρέπει να μάθετε ότι αυτό δεν συνέβη ποτέ. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο και είναι γραμμένο στα πρακτικά του τότε Συμβουλίου του ΤΕΙ Καλαμάτας, δηλαδή η διαφωνία του μέλους αυτού –και όλων των άλλων- στο αίτημα δημόσιας υπηρεσίας για παραχώρηση χώρων. Ρωτήστε λοιπόν της πηγές της πληροφόρησής σας γιατί από νεανικό, αγωνιστικό και διεκδικητικό φοιτητικό σώμα, προσπαθούν να σας μετατρέψουν σε φορείς παραπληροφόρησης.
Αγαπητοί μου φοιτητές,
Πήρα την ευκαιρία να απαντήσω σε αυτό το κείμενό σας -που σε πολλά σημεία είναι σωστό και διεκδικεί τα δίκια σας- για έναν κυρίως λόγο:
Σας θέλουμε κοντά μας ή και απέναντί μας, αγωνιστικούς, κριτικούς, διεκδικητικούς και απαιτητικούς για την βελτίωση και την ανέλιξη του ΤΕΙ Καλαμάτας. Θέλουμε όμως να εκφράζετε πάντα τις δικές σας σκέψεις και τους δικούς σας προβληματισμούς με το ίδιο νεανικό και αγωνιστικό σφρίγος που είχαν μέχρι τώρα οι συλλογικές σας αποφάσεις. Μείνετε γνήσιοι και αυθεντικοί εκφραστές των δικών σας συλλογικών αποφάσεων και προβληματισμών και κανενός άλλου.
Ο Πρόεδρος του ΤΕΙ Καλαμάτας
Δημήτρης Βελισσαρίου
