Το εν λόγω φαράγγι, που αποτελεί πρόκληση για έμπειρους απ' όλο τον κόσμο, ήταν ένας από τους στόχους της ομάδας, που επετεύχθη στις 22 Αυγούστου. Ο Λευτέρης Δημητρόπουλος, ο Τάκης Παραγγίνης, ο Νίκος Κοτσόβολης, η Εφη Χριστοπούλου από την ομάδα "Νέδων" και ο Κώστας Χαρλαύτης από την 1η ΕΜΑΚ, κατάφεραν να διασχίσουν το φαράγγι μέσα σε μόλις 12 ώρες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων που έχουν τολμήσει μέχρι στιγμής, το έχουν καταφέρει σε 2 ημέρες. Να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη αποστολή ήταν η πρώτη που υλοποιήθηκε από οργανωμένη ομάδα πυροσβεστών, εκτός του ωραρίου υπηρεσίας τους.
Οπως μας είπαν τα μέλη της ομάδας: "Θεωρήσαμε ότι είμαστε έτοιμοι και η χρονική στιγμή ήταν κατάλληλη για να γίνει η κατάβαση με ασφάλεια". Σημείωσαν δε πως το εγχείρημα έγινε μετά από 3 χρόνια αδιάκοπης προετοιμασίας, αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο, χρήμα και προσωπική ζωή, στο πλαίσιο πάντα της επιχειρησιακής ετοιμότητας, που αποτελεί και το στόχο όλων των εξορμήσεων που πραγματοποιεί η ομάδα, εκτός ωραρίου υπηρεσίας. Αυτό επιχείρησαν και στο αφιλόξενο φαράγγι του Γοργοποτάμου, για να μπορούν ν' ανταποκριθούν άμεσα και με επιτυχία σε οποιοδήποτε περιστατικό στη Μεσσηνία, ώστε να μη χρειαστεί να κινητοποιηθούν άλλες ομάδες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Το εν λόγω φαράγγι είναι πολύ όμορφο αλλά και πάρα πολύ επικίνδυνο, με πολύ νερό, ατελείωτες βάθρες και πολλές δίνες, με μεγάλους καταρράκτες μέχρι... 95 μέτρα ύψος. Είναι επικίνδυνο όχι μόνο λόγω της καθετότητάς του αλλά κυρίως εξαιτίας των περιδινήσεων του νερού: "Πέφτεις διαρκώς μέσα σε δίνες και χρειάζεται συνεργασία για να επιβιώσεις" παρατήρησε ο Λ. Δημητρόπουλος εξηγώντας πως: "Η διάσχιση του φαραγγιού απαιτεί 3 στοιχεία από τους συμμετέχοντες: Ομαδικότητα -η έννοια της συλλογικής δομής είναι αδιαπραγμάτευτη, ψυχική δύναμη και τεχνική κατάρτιση" επισημαίνοντας πως θεωρείται δεδομένη η καλή φυσική κατάσταση.
Η διάβαση του φαραγγιού επιτρέπεται μόνο από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο, ίσως και τον Οκτώβριο εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, ενώ όλο το υπόλοιπο διάστημα είναι απαγορευτική.
Εμπειρες ομάδες διασχίζουν το φαράγγι μόλις τα τελευταία χρόνια, ύστερα από την πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια του Γιώργου Ανδρέου με την ομάδα του, το 2000. Στη συνέχεια έγινε πόλος έλξης για τους έμπειρους του canyoning απ' όλο τον κόσμο. Δυστυχώς όμως ήδη έχει καταγραφεί ένας θάνατος Ισραηλινού, τον Οκτώβριο του 2012.
"Είναι λεπτές οι ισορροπίες. Βρίσκεσαι στο κενό και πρέπει να εμπιστεύεσαι τον άλλο που είναι δίπλα σου" επισημαίνουν τα μέλη της ομάδας υπογραμμίζοντας πως: "Η όλη αυτή δραστηριότητα σε φέρνει πάρα πολύ κοντά με τους συναδέλφους. Γίνεσαι μια οικογένεια. Εχει δέσει η ομάδα και η επιτυχία μας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από αυτό το δέσιμο που έχουμε αποκτήσει".
Οπως εξηγούν σχετικά με το canyoning, πρόκειται για μια δραστηριότητα που αφορά στην κατάβαση φαραγγιού ακολουθώντας την πορεία των υδάτων, που απαιτεί τεχνικά μέσα, χρήση σκοινιών και ειδικό εξοπλισμό κατά της υποθερμίας.
Για τη διάσχιση του φαραγγιού του Γοργοποτάμου τα μέλη της ομάδας φιλοξενήθηκαν και διευκολύνθηκαν στις μετακινήσεις τους από και προς το φαράγγι από την 7η ΕΜΑΚ, το διοικητή της Ανδρέα Μωράτη και τον αρχιπυροσβέστη Ιωάννη Μίχο.
