Είναι λοιπόν στρατηγικής σημασίας για τον τόπο μας, να περιφρουρήσουμε και να διαφυλάξουμε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της παραλίας μας και να προστατεύσουμε περιβαλλοντικά την περιοχή αυτή, στα πλαίσια μιας βιώσιμης ανάπτυξης, έτσι ώστε να εξακολουθήσει να παραμένει ελκυστική για τους επισκέπτες, αλλά και προσβάσιμη και διαθέσιμη σε όλους τους κατοίκους της. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε την παραλία μας σαν ένα σημαντικό κομμάτι του παράκτιου και θαλάσσιου οικοσυστήματος, στο οποίο ζει και αναπτύσσεται ένα σημαντικό μέρος της βιοποικιλότητας και όχι σαν μια χέρσα έκταση, που πρέπει να την εκμεταλλευτούμε οικονομικά στο έπακρον. Από χρόνο σε χρόνο όμως βλέπουμε να παραχωρείται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις όλο και μεγαλύτερο τμήμα της Ανατολικής Παραλίας της Καλαμάτας. Αναφερόμαστε για το τμήμα «φιλέτο» από το λιμάνι έως το «Φιλοξένια», λόγω ιδιαίτερα της εύκολης πρόσβασης και των χαρακτηριστικών του. Στο τμήμα αυτό με τα σημερινά δεδομένα και μετά από αποτύπωση που πραγματοποιήσαμε, διαπιστώθηκε ότι έχει παραχωρηθεί -κύρια για τραπεζοκαθίσματα και ομπρέλες- το 55% της έκτασης της παραλίας, ενώ μέχρι την οδό Αύρας το ποσοστό κάλυψης είναι 70%! Ο νόμος περί αιγιαλού και παραλίας 2971/2001 και η κοινή υπουργική απόφαση αριθμ. φύλλου 328/13-2-2014, ορίζουν ότι: Απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας είναι κάθε χρήση, εφόσον από αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισμός τους ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους.

Με βάσει τα παραπάνω προβλέπει τη δυνατότητα:

1) Σε καταστήματα που έχουν πρόσοψη επί της οδού Ναυαρίνου, την παραχώρηση εκμετάλλευσης, με την τοποθέτηση, εκμίσθωση καθισμάτων και ομπρελών, έκτασης ίσης μόνο με το πρόσωπο που έχουν στην παραλία, επί ένα συγκεκριμένο βάθος, που θα αφήνει όμως απόσταση διέλευσης στη θάλασσα (η απόσταση αυτή έχει καθοριστεί στα 3 μ.). 

2) Η έκταση αιγιαλού κάθε παραχώρησης δεν δύναται να υπερβαίνει τα 500 τετραγωνικά μέτρα (ξενοδοχεία).

3) Εάν στον ίδιο αιγιαλό υπάρχουν περισσότερες παραχωρήσεις για την εκμίσθωση ομπρελών και καθισμάτων, πρέπει μεταξύ των διάφορων χώρων του αιγιαλού που έχουν παραχωρηθεί να υφίσταται ενδιάμεση απόσταση ελεύθερης ζώνης, τουλάχιστον 100 μέτρων μήκους. Οι διατάξεις αυτές δεν εφαρμόζονται, μόνο εάν πρόκειται να παραχωρηθεί αιγιαλός για να εκμισθωθούν καθίσματα και ομπρέλες από εκείνους που έχουν γειτονικά καταστήματα και μόνο για το χώρο εμπρός από τα καταστήματά τους. 

4) Ελεύθερες λωρίδες κυκλοφορίας πεζών, στην περίπτωση που υπάρχουν συνεχόμενα γειτονικά καταστήματα και πάλι η εκμίσθωση όμως αφορά μόνο το χώρο εμπρός από τα καταστήματα. 

Στην Ανατολική μας όμως Παραλία δεν εφαρμόζεται ούτε καν ο νόμος, αφού ελάχιστοι καταστηματάρχες και ξενοδοχεία τηρούν τις παραπάνω ρυθμίσεις, συγχρόνως δε διαπιστώνεται ότι:

- Υπάρχουν ακόμα μεγάλα οικόπεδα που δεν έχουν κτισθεί. Π.χ. το οικόπεδο ιδιοκτησίας Παπαδόπουλου δίπλα στο πάρκινγκ του δήμου προβλέπεται από το σχέδιο πόλης για ξενοδοχείο, οπότε θα ζητήσει και αυτό 500 τ.μ. για εκμετάλλευση στην Παραλία.

- Κάθε χρόνο αυξάνονται οι κατοικίες που μετατρέπονται το καλοκαίρι σε αναψυκτήρια και αιτούνται την παραχώρηση για εκμετάλλευση της προβολής του προσώπου τους.

Με βάση τα παραπάνω, είναι δεδομένο ότι κάθε χρόνο το ποσοστό αυτό θα αυξάνει και σε μια πενταετία αν δεν λάβουμε από τώρα μέτρα και αν δεν αντιμετωπίσουμε το θέμα, θέτοντας συγκεκριμένα όρια:

- Δεν θα υπάρχει ελεύθερος χώρος για να ακουμπήσει κανείς την πετσέτα του και ν’ απολαύσει το μπάνιο του, χωρίς να πληρώσει, δεδομένου ότι τότε θα χρεώνονται και οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες (σήμερα στην παραλία της Κορώνης χρεώνεται 6 ευρώ η ομπρέλα με 2 ξαπλώστρες).

- Δεν θα μπορούμε να διακρίνουμε αν η παραλία μας είναι από άμμο ή από βότσαλο, αφού θα βλέπουμε μόνο ένα δάσος από ξαπλώστρες. Δεν θα βρίσκουν αμμουδιά οι θαλάσσιες χελώνες να βγαίνουν και να γεννούν τα αυγά τους.

- Δεν θα βλέπουμε πια οικογένειες, παρέες από νέους, γείτονες, φίλους να γιορτάζουν τα γενέθλιά τους, να τρώνε και να διασκεδάζουν στην αμμουδιά.

Ζητάμε λοιπόν από το Δημοτικό Συμβούλιο, σε συνεργασία με τους άλλους φορείς (Κτηματική, Λιμενικό Ταμείο, Λιμεναρχείο):

1) Να καθορίσει συνολικά και συγκεκριμένα το ποσοστό της παραλίας μας που θα παραμείνει ελεύθερο για τον καθένα, χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες. 

2) Να καθορίσει αντίστοιχα το συνολικό ποσοστό της παραλίας που θα παραχωρηθεί για εκμετάλλευση και να ορίσει τους κανόνες, με βάση τους οποίους θα κατανέμεται στα καταστήματα και στα ξενοδοχεία που έχουν πρόσωπο στη Ναυαρίνου, έτσι ώστε εκ των προτέρων να γνωρίζει ο κάθε επαγγελματίας τι ποσοστό τού αναλογεί για εκμετάλλευση.

3) Να απαγορεύσει ρητά τις κατασκευές, νότια της Ναυαρίνου, που δεν επιτρέπουν την οπτική επαφή με τη θάλασσα και να φροντίσει για την εφαρμογή και τήρηση ομοιόμορφων κανόνων και οδηγιών, για κατασκευές που συνάδουν με τον χώρο. 

4) Να απαγορεύσει τη στάθμευση οχημάτων (πλην ειδικών περιπτώσεων ΑΜΕΑ, ιδιωτικός χώρος) νότια του πεζοδρομίου της Ναυαρίνου και να υλοποιηθεί αυτό με συγκεκριμένα μέτρα.

Πιστεύουμε ότι ήδη έχει καταληφθεί το ποσοστό που αντιστοιχεί στην εκμετάλλευση, και ότι αυτό και μόνο πρέπει να κατανεμηθεί αντικειμενικά και με βάση τις διατάξεις του νόμου, στους καταστηματάρχες και τους ξενοδόχους που έχουν πρόσωπο επί της Ναυαρίνου.

Η παραλία μας είναι δημόσιο αγαθό, όπως δημόσια αγαθά είναι ο ήλιος, ο αέρας, το νερό. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης που ζούμε, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά θα παραμείνουν σε δημόσιο έλεγχο. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, που μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, εκποιείται δημόσια περιουσία και πανέμορφες παραλίες της χώρας μας, που γίνεται προσπάθεια κατάργησης της ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές, μέσω της αλλαγής του νόμου περί αιγιαλού, που κατεδαφίζεται κάθε περιβαλλοντικό κεκτημένο των δύο τελευταίων δεκαετιών, εμείς πρέπει να επαγρυπνούμε. Ολοι θέλουμε την ανάπτυξη του τόπου μας. Ανάπτυξη όμως βιώσιμη, με κανόνες και σεβασμό στο περιβάλλον και κυρίως χωρίς αποκλεισμούς, γιατί δικαίωμα στα δημόσια και κοινωνικά αγαθά πρέπει να έχουν όλοι.

Οι μηχανικοί δημότες της Καλαμάτας

1. Αγρίου Σταυρούλα πολιτικός μηχανικός, γραμματέας Μετ. Δημόσιας Διοίκησης

2. Βασιλόπουλος Γιώργος μηχανολόγος μηχανικός

3. Ζαχαροπούλου Σοφία πολιτικός μηχανικός

4. Ζέρβα Αντωνία αρχιτέκτων μηχανικός 

5. Θεοφιλόπουλος Γιάννης χημικός μηχανικός, δημοτικός σύμβουλος 

6. Κυριαζόπουλος Θανάσης, μηχ. Παραγωγής και Διοίκησης

7. Μακρής Χριστόδουλος, αρχιτέκτων μηχανικός

8. Μπάρδης Σταύρος πολιτικός μηχανικός

9. Μπάρδης Γιώργος διαχειριστής Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων

10. Μπούρας Κώστας, ηλεκτρολόγος μηχαν., πρόεδρος Ηλεκτρολ. Μηχανολ. Ν. Μεσσηνίας

11. Πατσαρίνος Νίκος πολιτικός μηχανικός, περιφερειακός σύμβουλος

12. Λυκοτραφίτης Γιώργος, πολιτικός μηχανικός