Αυτό σημειώνει ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου του Γενικού Λυκείου Κυπαρισσίας, Δημήτρης Μαντζούνης, εκφράζοντας με ξεκάθαρο τρόπο τη σημερινή αγωνία των νέων. Επίσης μας μιλά για το σχολείο του και για το σύστημα εκπαίδευσης, καθώς και για το τι θα ήθελαν οι μαθητές να αλλάξει.

1 Τι θετικό πιστεύεις ότι χαρακτηρίζει το ελληνικό σχολείο;
«Ο αμοιβαίος σεβασμός και η εκτίμηση μεταξύ μαθητών και καθηγητών, η συνεργατική διάθεση και οι πρωτοβουλίες που λαμβάνονται για την πραγματοποίηση εξωσχολικών δραστηριοτήτων. Αυτό το κλίμα πιστεύω ότι συμβάλλει άριστα στην επιτυχία της βασικής αποστολής του σχολείου, που είναι η μετάδοση γνώσεων και η καλλιέργεια ηθικών αξιών στους μαθητές».

2 Ποια τα αρνητικά του;
«Τα αρνητικά του σχολείου τα εντοπίζω κυρίως στο πρόγραμμα σπουδών, με την υπέρογκη ύλη που πρέπει να διδαχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν αφήνει περιθώριο στους μαθητές να ασχοληθούν και με άλλες δραστηριότητες».

3 Τι θα θέλατε ως μαθητές να αλλάξει στο σημερινό σχολείο;
«Θα θέλαμε ένα πιο άνετο σύστημα σπουδών, με ένταξη μαθημάτων επιλογής ώστε να καλύπτονται όλα τα ενδιαφέροντα των μαθητών, καθώς και εκπόνηση εργασιών από τους μαθητές που να μετρούν στην προαγωγή τους».

4 Ποια η γνώμη σου γενικά για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας;
«Η υπέρογκη ύλη εξετάσεων, οι πολλαπλές εξετάσεις, η έμφαση στα μαθήματα που εξετάζονται πανελλαδικά εις βάρος της γενικής παιδείας, έχουν αλλοιώσει το χαρακτήρα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Πιστεύουμε ότι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να αποδεσμευτεί εντελώς από τις εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

5 Μήπως το σύστημα εκπαίδευσης διαμορφώνει μαθητές μόνο για τις πανελλαδικές εξετάσεις;
«Δυστυχώς έτσι είναι, και πιστεύουμε ότι το υπουργείο πρέπει να λάβει σοβαρά μέτρα ώστε να αλλάξει αυτό και να αποδεσμευτεί εντελώς το Γενικό Λύκειο από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

6 Πώς θα θέλατε το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;
«Πιστεύουμε πως κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης θα έπρεπε να ρυθμίζει η ίδια τα του οίκου της. Επί παραδείγματι η τριτοβάθμια εκπαίδευση θα έπρεπε να οργανώνει το δικό της σύστημα εξετάσεων εισαγωγής, στο οποίο να προσέρχονται οι απόφοιτοι του λυκείου με το απολυτήριό τους».

7 Πολύς λόγος έχει γίνει για την τράπεζα θεμάτων, ποια η γνώμη των μαθητών;
«Εχει εισαχθεί βιαστικά ο θεσμός στα σχολεία. Οτιδήποτε καινούργιο έχει και τα προβλήματά του· ας φροντίσουμε όλοι να βοηθήσουμε το θεσμό να γίνει καλύτερος και αξιοκρατικότερος».
 
8 Ενα μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης γίνεται μέσα από τα φροντιστήρια. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
«Επειδή εκ των πραγμάτων δεν επαρκεί η σχολική περίοδος για την εμπέδωση της εξεταστέας ύλης».

9 Καθώς εσείς οι μαθητές περνάτε πολλές ώρες εντός κι εκτός σχολείου με τα μαθήματα, σας μένει χρόνος για άλλες δραστηριότητες;
«Ο χρόνος που απομένει μετά το πέρας των σχολικών υποχρεώσεων και των φροντιστηριακών μαθημάτων είναι ελάχιστος έως μηδαμινός».

10 Η πίεση της οικογένειας προς τους μαθητές είναι έντονη για επιτυχία στις πανελλαδικές;
«Στις περισσότερες οικογένειες είναι πολύ έντονη, γιατί οι γονείς φιλοδοξούν τα παιδιά τους να σπουδάσουν. Δεν γίνεται σωστή ενημέρωση για τον επαγγελματικό προσανατολισμό».

11 Ποια η σχέση μαθητών καθηγητών στα σημερινά σχολεία;
«Σήμερα η σχέση αυτή έχει αποβάλει την αποστασιοποίηση του παρελθόντος, οι καθηγητές έρχονται πολύ κοντά πλέον στους μαθητές και συζητούν τα προβλήματά τους. Οι σχέσεις αυτές είναι πια θερμές και φιλικές».

12 Το σχολείο σου χαρακτηρίζεται από πολύ καλές επιδόσεις κάθε χρόνο. Πού πιστεύεις πως οφείλεται αυτό;
«Αυτό πιστεύουμε ότι οφείλεται στην αγαστή συνεργασία μαθητών - εκπαιδευτικών, στην ευσυνειδησία και το ζήλο των καθηγητών και στη συστηματική προσπάθεια των ίδιων των μαθητών, που συνειδητοποιημένοι όσον αφορά τους στόχους τους εργάζονται σκληρά για την πραγματοποίησή τους».

13 Τι χρειάζεται ένας μαθητής για να έχει επιτυχίες στο τέλος της σχολικής του ζωής;
«Ευχάριστο κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον, αγάπη από γονείς και καθηγητές, αμέριστη υποστήριξη και συμπαράσταση απ' όλους σε όλη τη διάρκεια της σχολικής του ζωής».

14 Μέσα από το δεκαπενταμελές σας συμβούλιο ποιες παρεμβάσεις επιδιώκονται;
«Να υπάρχει άριστη συνεργασία με όλους τους φορείς της σχολικής κοινότητας και να μεταδώσουμε στους συμμαθητές μας την αγάπη μας προς το σχολείο και τους καθηγητές μας, με την προϋπόθεση βέβαια αυτή την αγάπη να την εισπράττουμε καθημερινά».

15 Σχεδόν κάθε χρόνο βλέπουμε καταλήψεις σε αρκετά σχολεία. Υπάρχουν σημαντικά προβλήματα ή έχει γίνει πλέον συνήθεια;
«Στο σχολείο μας δεν υπάρχουν προβλήματα που να δικαιολογούν την κατάληψη του σχολικού κτηρίου από τους μαθητές. Πιστεύουμε δε πως η μέθοδος των καταλήψεων έχει γίνει περισσότερο συνήθεια στους μαθητές, καθώς είναι πλέον βέβαιο ότι δεν επιφέρει καμία αλλαγή στα σχολεία προς το καλύτερο. Καλό είναι, μέσα από το σχολείο, να αγωνιστούμε και να πετύχουμε τους στόχους μας».

16 Πώς θα χαρακτήριζες τις υποδομές στο δικό σου σχολείο;
«Αριστες. Με την διαρκή προσπάθεια και επαγρύπνηση πρωτίστως του διευθυντή του σχολείου μας και τη βοήθεια και των άλλων παραγόντων της σχολικής κοινότητας, το σχολείο μας έχει εξοπλιστεί και εξοπλίζεται συνεχώς με εποπτικά μέσα, έργα υποδομής και σύγχρονη τεχνολογία, που έχει συμβάλει τα μέγιστα στην αποδοτικότερη διεξαγωγή της διδασκαλίας, αλλά και στην επιτυχή πραγματοποίηση όλων των εκδηλώσεων του σχολείου».

17 Σε μια εποχή που όλοι γνωρίζουμε τις πολλές δυσκολίες που υπάρχουν, τι είναι αυτό που σας φοβίζει περισσότερο ως αυριανούς πολίτες;
«Μας φοβίζει πολύ η ανεργία, η προοπτική να είμαστε στο μέλλον εφοδιασμένοι με επιστημονική γνώση -και μάλιστα εξειδικευμένη-και να μην μπορούμε να την αξιοποιήσουμε, να ζούμε σε μια κοινωνία παροπλισμένοι, παρασιτικά εξαρτώμενοι από τους γονείς μας».

18 Σχεδόν όλοι λένε ότι η ελπίδα αυτού του τόπου είναι η νέα γενιά. Τι θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε από τη νέα γενιά;
«Απόκτηση εφοδίων γνώσης, διαρκή αγώνα και δημιουργική προσπάθεια ώστε ν' αλλάξει η κοινωνία προς το καλύτερο».

19 Με τις δυσκολίες που υπάρχουν, πολλοί νέοι με το που τελειώνουν το σχολείο επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό. Πώς το σχολιάζεις;
«Είναι αναγκαίο κακό, δεδομένου ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας. Θα αγωνιστούμε να αλλάξουμε τις συνθήκες, να μείνουμε στη χώρα μας και να προσφέρουμε σ’ αυτή».

20 Τι είναι αυτό που σε κάνει αισιόδοξο για το μέλλον;
«Πιστεύω ότι δεν πρέπει να χάσουμε τις ελπίδες μας. Οι αλλαγές στην κοινωνία προήλθαν πάντα από ανθρώπους που είχαν τη δύναμη και τη διάθεση να παλέψουν για το καλύτερο και δεν πτοήθηκαν από τις αντιξοότητες, γι΄ αυτό και εμείς πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις και να αγωνιστούμε για να πετύχουμε τους στόχους μας εις πείσμα των καιρών. Προσωπικός μόχθος και συλλογική προσπάθεια ίσως είναι η απάντηση για ένα καλύτερο μέλλον».

Ο Δημήτρης Μαντζούνης είναι μαθητής της Γ' τάξης και πρόεδρος του δεκαπενταμελούς συμβουλίου του Γενικού Λυκείου Κυπαρισσίας. Κατοικεί στο Καλό Νερό και είναι μέλος 4μελούς οικογένειας. Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο σκοπεύει να φοιτήσει σε Ι.Ε.Κ. και σε σχολή Μηχανικών - Ηλεκτρολόγων.