Με τον κύριο Γεώργιο Μπέζο είμαστε συμπατριώτες και ο πατέρας του Ηρακλής έχει βαπτίσει τον αδερφό μου, δίνοντάς του το ίδιο όνομα. Αρα, δεν είμαι ένας κάποιος άσχετος Αδαμάντιος Σιαμπής εκ Κερασταρίου, όπως με περιγράφει ο κ. Μπέζος, αλλά ξέρει πολύ καλά ποιος είμαι και ότι εγώ και η οικογένειά μου είμαστε ιδιοκτήτες πολλών αγροτεμαχίων στην περιοχή αυτή. Ο κύριος Μπέζος ισχυρίζεται ότι συμπεριέλαβα ένα τμήμα της ιδιοκτησίας του στην έκταση που μεταβίβασα στην «Περιβαλλοντική Πελοποννήσου Μονοπρόσωπο Ανώνυμη Εταιρεία», εταιρεία του ομίλου της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή ΑΒΕΤΕ και ανάδοχο του έργου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Αντί λοιπόν να έρθει σε επαφή μαζί μου προσκομίζοντας τα στοιχεία που ισχυρίζεται ότι έχει και τα οποία καθιστούν αδιαφιλονίκητη την κυριότητά του επί της διεκδικούμενης έκτασης, ξεκίνησε ένα μαραθώνιο δημοσίων ανακοινώσεων και παρεμβάσεων, κλιμακούμενης έντασης, όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται, έχοντας αναλάβει τον ρόλο, άλλοτε του υβριστή και άλλοτε του εισαγγελέα, έχοντας όμως σταθερά την έπαρση μιας εξουσίας που υπερβαίνει κατά πολύ την ιδιότητα που έχει ως διοικητής του Νοσοκομείου Καλαμάτας, και την οποία έπαρση ο κάθε καλόπιστος πολίτης αναρωτιέται από πού αντλεί.

Είναι προφανές ότι η όποια ιδιοκτησιακή διαφορά δεν είναι μεταξύ εμένα και του κυρίου Γεωργίου Μπέζου, γιατί ο ίδιος δεν είναι ιδιοκτήτης. Αντίθετα, ο πατέρας του με τα τρία αδέρφια του έχουν κάνει αποδοχή κληρονομίας του πατέρα τους, Κωνσταντίνου, για 40 στρ. με ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου ο καθένας. Επειδή, λοιπόν, αφενός το ζήτημα πήρε διαστάσεις αναντίστοιχες του μεγέθους μιας ιδιοκτησιακής διαφοράς, χωρίς να γνωρίζω, παρά μόνο να υποψιάζομαι τις σκοπιμότητες που το επέβαλαν, και αφετέρου αισθάνομαι υπεύθυνος για το θόρυβο που προκλήθηκε με την ανάμειξη της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής αλλά και της Περιφέρειας Πελοποννήσου οφείλω να ξεκαθαρίσω τα εξής: 

1. Η οικογένεια Μπέζου το Νοέμβριο του 2015 προέβη στη σύνταξη της 126/16-11-2015 πράξης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Αθηνών Παναγιώτας Δημητροπούλου, με την οποία, εκτός των άλλων, αποδέχονται την κληρονομία ενός ξερικού αγρού κείμενου στη θέση «Μελέικα» εκτάσεως περίπου 40 στρεμμάτων. Το ακίνητο των 40 στρεμμάτων όχι μόνο δεν  συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα (όπως συμβαίνει με κάποια εκ των υπολοίπων) αλλά και περιγράφεται στο συμβόλαιο τόσο αόριστα (συνορεύοντας γύρωθεν με ιδιοκτησία κληρονόμων Σαράντου Παναγόπουλου, ιδιοκτησία Φώτη Ασημάκη και με ιδιοκτησία Βασίλη Ασημάκη) που είναι αδύνατον κάποιος να προσδιορίσει τα ακριβή του όρια. Αυτή η αόριστη περιγραφή δημιουργεί μια σειρά ερωτηματικών, τόσο διότι το συμβόλαιο είναι πρόσφατο όσο και γιατί ο ένας εκ των τεσσάρων κληρονόμων κύριος Ηρακλής Μπέζος είναι κάτοικος της περιοχής και γνωρίζει πολύ καλά όλους τους όμορους ιδιοκτήτες. 

2. Πρόσφατα, ο κύριος Γεώργιος Μπέζος προέβη σε καθαρισμό και εκχέρσωση μιας έκτασης που ξεπερνά τα 100 στρέμματα. Μέσα σ' αυτή περιλαμβάνονται περίπου 20 στρέμματα από την έκταση που ενώ μεταβίβασα στην «Περιβαλλοντική Πελοποννήσου Μονοπρόσωπο Ανώνυμη Εταιρεία» και επιπλέον αυτών περιλαμβάνεται έκταση 10,5 στρεμμάτων περίπου που σύμφωνα με τον αναρτημένο δασικό χάρτη αποτελεί δασική έκταση. Εγώ σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι νομίμως μεταβίβασα μια έκταση που μου ανήκει και η οποία βρίσκεται εκτός της ιδιοκτησίας «οικογενείας Μπέζου», όπως αυτή προσδιορίζεται στην έκταση των 40 στρεμμάτων που οι ίδιοι περιέγραψαν στο συμβόλαιο αποδοχής κληρονομίας. Αντί ο κύριος Γεώργιος Μπέζος να διεκδικεί το ρόλο του ανιδιοτελούς και κυρίως αδέκαστου που έχει το δικαίωμα να χαρακτηρίζει όλους τους άλλους «Γκάγκστερ και Απατεώνες» οφείλει να απαντήσει: 

• Πώς αιτιολογεί τα δικαιώματα κυριότητας που προβάλλει στην έκταση πέραν των 40 περίπου στρεμμάτων που η οικογένειά του αποδέχτηκε στην αποδοχή κληρονομίας που συνέταξε. Πώς δηλαδή τεκμηριώνει κυριότητα στην έκταση που εκχέρσωσε, η οποία ξεπερνά τα 100 στρέμματα, όταν ο πατέρας του και τα αδέρφια του αποδέχτηκαν ότι το κληρονομητέο ακίνητο είναι 40 στρέμματα. Σημειώνω δε ότι ο τίτλος κτήσης του κληρονομούμενου παππού Κωνσταντίνου Μπέζου είναι η έκτακτη χρησικτησία και όχι συμβόλαιο του 1938, όπως ισχυρίζεται στα κανάλια ο κ. Μπέζος.

• Πώς αιτιολογεί την παράνομη εκχέρσωση στην οποία προέβη στην δημόσια δασική έκταση των 10 περίπου στρεμμάτων που διαχωρίζει την ιδιοκτησία μου από την δική του. 

• Η διαπραγμάτευση που έκανε με την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή ποια έκταση αφορούσε και πόσα χρήματα ζήτησε για την μεταβίβασή της.  Τελειώνοντας, είναι σκόπιμο να τονίσω ότι σε κάθε περίπτωση η όποια ιδιοκτησιακή διαφορά θα λυθεί από τα αρμόδια δικαστήρια. Ωστόσο, στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου που ο ίδιος επέλεξε να εφαρμόσει ως μέσο επίλυσης ιδιοκτησιακών διαφορών, δικαιούμαι και εγώ να αναρωτηθώ: 

Ο κύριος Γεώργιος Μπέζος και η οικογένειά του ήταν αξιόπιστοι ως σήμερα: 

- Ως πρωτεργάτες της κίνησης πολιτών της περιοχής που ζητούσαν την μεταφορά της εγκατάστασης επεξεργασίας απορριμμάτων σε άλλη θέση, γιατί αυτή θα υποβαθμίσει περιβαλλοντικά το χωριό μας; 

- Ως ειλικρινείς φορολογούμενοι που αποδέχθηκαν την κληρονομία των 40 στρεμμάτων αν και είχαν την πρόθεση στη συνέχεια να διεκδικήσουν έκταση 100 στρεμμάτων; 

- Ως αυθαίρετοι εκχερσωτές δασικής έκτασης; 

- Ως σκληροί διαπραγματευτές με την ΤΕΡΝΑ που απαιτούν κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την μεταβίβαση του αγροτεμαχίου ιδιοκτησίας τους χωρίς τίτλους και τοπογραφικά; 

- Ως θύματα απάτης για τη δήθεν υποκλοπή ενός αγροτεμαχίου;

Τι άραγε συμβαίνει;

Στο δημόσιο διάλογο που ο κύριος Γεώργιος Μπέζος επεδίωξε ο κάθε πολίτης μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και φυσικά τα αρμόδια δικαστήρια θα κρίνουν την διαφορά.

Aδαμάντιος Σιαμπής