Σαράντα πέντε και πλέον συμμετέχοντες, λάτρεις της πεζοπορίας και της φύσης, μία από αυτούς κι εγώ, ζαλωμένοι τα εκδρομικά μας σακίδια και με την αθλητική μας περιβολή, επιβιβασθήκαμε στο λεωφορείο με τους καλύτερους οιωνούς και σύμμαχό μας τον καιρό με την λιακάδα και την υψηλή θερμοκρασία, για την πλατεία του χωριού.
Ημαστε προσκαλεσμένοι της κυρίας Βάσως Μητσέα, προέδρου του Συλλόγου Σωτηριάνικων, η οποία μαζί και με άλλα μέλη του συλλόγου της περιοχής ανέλαβε και την ξενάγησή μας.
Η πεζοπορία μας ξεκίνησε από τον δρόμο του χωριού με προορισμό την περιοχή Μαυρίνιτσα και πρώτο σταθμό μας το εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου, 12ου-13ου αιώνα, με μόνο μια μικρή σωζόμενη τοιχογραφία στο εσωτερικό του.
Η περιοχή, όπως μας εξήγησε η κ. Μητσέα, ονομάστηκε Μαυρίνιτσα από την πριγκίπισσα Αννα, την αδελφή του Παλαιολόγου, που έφτασε εδώ μετά τον θάνατό του ντυμένη στα μαύρα. Ολη αυτή η περιοχή αποτελούσε έναν μεγάλο οικισμό μέχρι τον 18ο αιώνα, οπότε δέχτηκε μεγάλες καταστροφές από επιδρομές των πειρατών.
Η διαδρομή μας, μέσα από τα καταπράσινα και ολάνθιστα λιβάδια, μας οδήγησε στον επόμενο σταθμό μας, το Nαό της Αγίας Κυριακής με το αλωνάκι μπροστά του. Πρόκειται για έναν μονόχωρο καμαροσκέπαστο ναό με ίχνη από τοιχογραφίες που χρονολογούνται τον 13ο με αρχές του 14ου αι. Εκεί ο καθαρός αέρας, η ηλιοφάνεια του Μάρτη και η ομορφιά του τοπίου μάς επιβεβαίωσαν τελεσίδικα τον ερχομό της άνοιξης.
Ο Ναός του Αγίου Νικολάου με τη Δροσοπηγή εμπρός του ήταν η επόμενη στάση μας για μια ακόμη αναμνηστική φωτογραφία.
Το ραντεβού μας με την ιστορία της περιοχής συνεχίστηκε με την πεζοπορία μας στο λιθόστρωτο καλντερίμι που μας οδήγησε στο τοξωτό γεφύρι της Πάνω Κοσκάρακας (συνέδεε τα Σωτηριάνικα με το χωριό Κάμπος) και αποτελεί μέρος από το ξακουστό και πολύ καλά διατηρημένο μονοπάτι των αγωγιατών του 17ου και 18ου αι., το Μπίλιοβο που ξεκινά από το χωριό Αλτομοιρά.
Στην επιστροφή μας στα Σωτηριάνικα, φιλοξενηθήκαμε στο κυλικείο του χωριού και απολαύσαμε τα σπιτικά μας εδέσματα. Στην παρέα μας έδωσε ζωντάνια και κέφι το γλυκολάλητο μπουζούκι του Λεωνίδα Χαντζέα και οι χοροί και το κέφι μας κράτησαν ώρα πολλή.
Γεμάτοι όμορφες εικόνες που αιχμαλωτίσαμε στο νου και κρατήσαμε καλά στην καρδιά μας, από τη φύση που μας προσφέρθηκε απλόχερα, νωρίς το απόγευμα έτσι χορτασμένοι από τα αρώματα και τις μυρωδιές των αγριολούλουδων, της μέντας και του δενδρολίβανου, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής μας στην Καλαμάτα. Χαιρετήσαμε τους φίλους που μας φιλοξένησαν και μας ξενάγησαν στην εκδρομή μας, υποσχόμενοι να συναντηθούμε σύντομα στην προσεχή μας εξόρμηση με τον «Ευκλή».
Ενα ταξιδιάρικο σύννεφο, που ξεμύτισε πίσω από τον Ταΰγετο, μας έκρυψε στη στροφή του δρόμου οριστικά πια τον γαλανό ουρανό που χρωμάτιζε με ανοιξιάτικο φως το χωριό.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου «Ο Ευκλής», ευχαριστεί θερμά όλους τους συμμετέχοντες και ιδιαίτερα την κ. Βασιλική Μητσέα για την λεπτομερή ξενάγηση και την άριστη φιλοξενία της. Ευχαριστεί επίσης όλες τις κυρίες μέλη του συλλόγου, που προσέφεραν με ευχαρίστηση τα εδέσματα και τα γλυκά, τον κ. Γεώργιο Ζέρβα, που μας προσέφερε το κρασί (καταναλώθηκε και με το παραπάνω) καθώς και τον φίλο του συλλόγου, ερασιτέχνη μουσικό Λεωνίδα Χαντζέα, που αφιλοκερδώς και ακούραστα μας διασκέδασε με το μπουζούκι του.
Ανανεωμένη και ευχαριστημένη από τις ομορφιές της άγνωστης αυτής γωνιάς της μεσσηνιακής γης που μόλις είχα γνωρίσει χάρη στον «Ευκλή» την περασμένη Κυριακή, πρόσθεσα με σιγουριά το όνομά μου στο βιβλίο των μελών αλλά και των φανατικών πεζοπόρων.
Ως νέο μέλος, ευχαριστώ θερμά την Α΄ αντιπρόεδρο και έφορο Δημοσίων Σχέσεων κ. Ελένη Οικονομοπούλου, τόσο για την όμορφη κυριακάτικη εκδρομή όσο και για την άμεση πρωτοβουλία της να διοργανώσει την 31η Μαρτίου στις 6.30 μ.μ., στο καφε-ουζερί «Στο Κύμα» στην οδό Ναυαρίνου, εκδήλωση παρουσίασης του συγγραφικού μου έργου στα μέλη του «Ευκλή».
Τίνα Κουτσουμπού
Νέο Μέλος του Συλλόγου Πεζοπόρων
- Ορειβατών Καλαμάτας «Ο Ευκλής»